RUG-begeleiders Van Liempt nu ook onder vuur
RUG-begeleiders Van Liempt nu ook onder vuur
Copromotor Doeko Bosscher, historicus en oud-rector van de RUG, zag zich gedwongen zich terug te trekken uit de Raad van Toezicht van Kamp Westerbork. De binnen- en buitenlandse contacten van promotor Hans Renders, hoogleraar geschiedenis en theorie van de biografie, worden bestookt met mails waarin hij wordt beschuldigd van wetenschapsfraude.
Bosscher nam het besluit kort nadat eind augustus een klacht was ingediend bij de Commissie Wetenschappelijk Integriteit van de RUG over Van Liempts proefschrift. Volgens critici, aangevoerd door journalisten Bart Droog en Frits Barend, zou Van Liempt zich schuldig hebben gemaakt aan plagiaat en jatwerk in zijn biografie over kampcommandant Albert Gemmeker van Westerbork.
Meegesleept
‘Ik ben op geen enkele manier onder druk gezet’, zegt Doeko Bosscher over zijn beslissing. ‘Ik heb het zelf besloten, zodat de clubs die me na aan het hart liggen niet worden meegesleept in deze affaire.’ De emeritus hoogleraar stopte ook met zijn werk voor het Nicolaas Muleriusfonds van de RUG.
‘Zelfs al heb ik geen enkele reden om aan te nemen dat de klacht gegrond wordt verklaard, op het moment dat er een onderzoek wordt gedaan is er altijd een risico’, zegt hij. ‘Zelfs al schat ik de kans zelf in op nul.’
Inhoudelijk mag Bosscher niets zeggen over de affaire, benadrukt hij. ‘De commissie heeft ons op het hart gedrukt om niet over de zaak te praten. Ook als de klager zich niet aan dat verzoek houdt. Dus wat dat aangaat: my lips are sealed.’
Integriteit
Maar dat geldt niet voor de backlash voor hemzelf en promotor Hans Renders. De critici van Van Liempt beperken zich immers niet tot het bekritiseren van het wetenschappelijke gehalte van Van Liempts proefschrift. Ook de integriteit van de begeleiders wordt in twijfel getrokken. ‘Er worden zeer onaangename dingen over mij gezegd’, beaamt Bosscher.
Hij maakt zich geen zorgen over zijn reputatie. Hoewel hij nog altijd veel publiceert, is zijn band met de RUG minder direct. Bovendien: ‘Iedereen die mij van fraude wil beschuldigen, wens ik veel succes’, zegt hij. ‘Dat gaat niet lukken. Maar wat Renders ten deel valt, is bij de konijnen af.’
Onaangenaam
Voor directeur Hans Renders van het Biografie Insituut is de situatie onaangenamer. Zijn wetenschappelijke contacten in binnen- en buitenland krijgen mails waarin Renders’ wetenschappelijke integriteit in twijfel wordt getrokken, vertelt hij. ‘Dat gaat terug tot mensen waar ik in de jaren tachtig mee heb samengewerkt’, zegt hij.
In deze mails wordt hij beschuldigd van zelfplagiaat, met verwijzingen naar talloze Nederlandstalige websites. ‘En die kunnen ze in Amerika natuurlijk niet lezen’, zegt Renders. De aangedragen voorbeelden zijn dan artikelen die in diverse kranten zijn afgedrukt – vaak omdat de kranten in Nederland verhalen uitwisselen en waardoor een en hetzelfde verhaal door meer titels wordt gepubliceerd.
Ook de kranten en tijdschriften waarvoor hij schrijft, waaronder Het Parool en Vrij Nederland, krijgen deze mails. ‘Van hen krijg ik gelukkig hulp. Zij sturen een korte verklaring terug, waarin ze uitleggen dat ze niet aan mij twijfelen’, zegt Renders. Zelfs huidige promovendi van Renders kregen mails waarin hen werd gevraagd om ‘discreet informatie te verschaffen’ over hun begeleider.
Succesvol en machtig
Hij gelooft niet dat de zaak op wat voor manier dan ook te maken heeft met het wetenschappelijke gehalte van Van Liempts werk. ‘Maar hij is een succesvol en machtig man. In zijn tijd bij de omroep heeft hij waarschijnlijk vijanden gemaakt’, zegt hij.
‘Ik kreeg al een half jaar voor Van Liempts promotie mails met beschuldigingen en toen was er nog geen letter gepubliceerd’, zegt hij. ‘Daarna was er een petitie waarop je kon intekenen. En toen dat blijkbaar onvoldoende opleverde, hebben ze hun focus verlegd. Maar de inhoud van de beschuldigingen is voor- en na de publicatie van het boek niet veranderd.’
De situatie voor Renders is ‘onprettig’, zoals hij het met gevoel voor understatement uitdrukt. Vooral omdat hij niet weet welke van zijn contacten mails ontvingen en hem níet hiervan op de hoogte stelden. ‘Dat er misschien mensen zijn die denken: waar rook is is vuur. Daar heb je geen invloed op.’