Al bijna acht maanden is Daria Leshchynska non-stop op zoek naar een stageplek – praktisch in haar eentje. Leshchynska komt uit Oekraïne en studeert psychologie in Groningen. ‘In het begin wist ik absoluut niet welke instellingen ik zou kunnen benaderen’, zegt ze.

Ze raakte een hoop tijd kwijt met het zoeken naar informatie en van haar opleiding kreeg ze weinig hulp. ‘Internationale stagecoördinatoren waren niet behulpzaam of antwoordden niet’, legt ze uit. En vaak weten ze ook niet genoeg om de studenten te helpen met het vinden van een relevante stageplek. ‘Ik had gehoopt dat er veel meer informatie zou zijn over wie ik moest benaderen.’

Daar is de Turkse Berna Osmanoğlu het roerend mee eens. Zij studeert klinische psychologie en kwam naar de RUG om professionele contacten te leggen in Europa, zodat ze niet hoefde te betalen voor een stage in Turkije. Zij zoekt al sinds oktober en vond ook nog geen passende plek. ‘Eerst dacht ik dat de opleiding misschien wel zou helpen, maar helaas doet die dat niet’, zegt Osmanoğlu. ‘Een keer ging ik naar het University Career Centre en sprak iemand die me kon helpen met de aanvraagprocedure. Maar ze hebben me later niet meer geantwoord.’

Osmanoğlu wacht nog steeds vol ongeduld op een reactie op een van de vele stageplekken waar ze solliciteerde. ‘Als ik had geweten dat het zo moeilijk zou zijn, was ik liever naar een andere universiteit gegaan’, zegt ze.

Geen netwerk

Zijn de problemen met het vinden van een stage enkel voor internationals een probleem? Bestuurslid internationalisering Konstanze Strohm van studievereniging VIP (voor studenten psychologie), zegt dat het voor niemand makkelijk is. Maar internationale studenten hebben een beperktere taalvaardigheid en geen toegang tot de netwerken die hun Nederlandse studiegenoten een baan kunnen opleveren.

Veel Nederlandse studenten beginnen al tijdens hun bachelor met het opbouwen van een professioneel netwerk, vertelt Strohm. ‘Ze krijgen praktijkervaring via bijbaantjes die te maken hebben met de richting die ze op willen. Ik heb ook van Nederlandse studenten gehoord die vrijwilligerswerk doen, of ander studiegerelateerd werk. Maar voor internationale studenten is dat bijna niet te doen.’

Sociale contacten geven Nederlandse studenten ook een voorsprong, volgens Strohm. ‘Vaak krijg je een stageplek doordat je iemand kent die weer iemand kent, of iemand die iets kan aanraden. Als international heb je dat gewoon niet.’

Frustrerend

Stagecoördinator Mirjam Lommen van psychologie trekt er hard aan om stages binnen te krijgen. Ze belt haar netwerk af, mailt met allerlei instellingen, laat haar telefoonnummer achter. Lommen zegt dat het stageproces ook frustrerend is voor de RUG, vooral wanneer andere instellingen niet reageren, ondanks alle inspanningen.

Ze zegt dat haar afdeling een lijst bijhoudt van instellingen die stageplekken hebben voor Nederlandse RUG-studenten. Ook daarvan zijn er weliswaar nooit genoeg, zegt Lommen, maar de afdeling beheert de beschikbare plekken wel.

Osmanoğlu zou willen dat er soortgelijk netwerk zou komen voor internationale studenten. ‘De universiteit zou al kunnen helpen via haar contacten met sommige instellingen. Bijvoorbeeld door ons een lijst te geven met mogelijkheden. Of, als dat te veel is, door ons in ieder geval te helpen met workshops over het vinden van een stageplek.’

De afdeling heeft inmiddels wel een database in het leven geroepen om het probleem aan te pakken; studenten kunnen daarin informatie invoeren over hun huidige stage in het buitenland, zodat toekomstige studenten weten waar ze hun zoektocht kunnen starten. De afdeling begint het jaar verder met een informatiemarkt over stageplekken, met een vervolg daarop in februari. Ook krijgen studenten vier adviesuren per week.

Studiepunten

Maar deze maatregelen kunnen niet alle problemen oplossen, legt Lommen uit. Want ook het studiepuntensysteem geeft Nederlandse studenten een voorsprong. Internationale psychologiestudenten krijgen in Groningen maar elf punten voor een stage; Nederlandse studenten krijgen er negentien.

Het verschil komt doordat Nederlandse studenten parttime stage lopen in een periode van vier of vijf maanden. Internationale studenten daarentegen lopen fulltime stage gedurende acht weken. Veel Nederlandse instellingen geven de voorkeur aan zo’n langere stage, wat een voordeel is voor Nederlandse studenten.

Voor de ene international is het bovendien lastiger dan voor de ander, zegt Lommen. Duitse studenten hebben het waarschijnlijk makkelijker. ‘Er zijn best veel stageplekken in Duitsland en daar zijn ze gewend aan dit soort stages van acht weken.’

Maar Leshchynska en Osmanoğlu zijn niet Duits en hebben geen toegang tot plekken in Duitsland of Nederland. Hun zoektocht gaat door. ‘Ik denk dat ik uiteindelijk mijn stage in Turkije zal moeten doen’, zegt Osmanoğlu. Maar dat kost haar wel geld en mist ze de kans om contacten te leggen in Europa. ‘Dus voor mij is het niet vinden van een stageplek hier pijnlijk.’

Engels