Mopperen over koffie en eten

‘De uitstekende saladebar in de Bernoulliborg had kleine salades voor 2,30 euro en grote voor drie. Nu is het drie euro voor heel klein en vijf euro voor groot. Ik ga maar weer m’n eigen eten meenemen naar het werk’, schreef iemand op de Facebookpagina van de UK.

Een ander merkt op dat de prijs van een worstenbroodje is gestegen van 1,65 naar 2,25 euro, en die van een broodje frikandel van 1,80 euro naar 2,25. Ook over de muffins wordt gemopperd: die kocht je bij de RUG voor 1,50 euro en bij Beijk voor 2,25 euro.

‘Blikje cola was 85 cent, nu 1,10 euro voor cola met suiker en 1 euro voor cola met aspartaam’, klaagt iemand. Een bezoeker van de Bernoulliborg meldt dat een kopje thee er nu 1,80 euro kost, terwijl dat altijd tachtig cent was. Ook een veelvoorkomende klacht: de koffie kost weliswaar nog steeds 1,10, euro maar zit nu in een kleiner bekertje.

Zelfs de spaarkaarten, die na acht kopjes koffie recht geven op één gratis kopje, kunnen het leed niet verzachten. ‘Eerst kreeg je elf volle kopjes voor tien euro, en nu negen minder volle kopjes voor 8,80 euro. Procentueel toch wel wat meer dan inflatie…’ schrijft iemand.

Laatste uni

Vanaf januari zijn alle RUG-restaurants en –koffiebars in handen van cateraar Beijk uit Leek. Tot die tijd bestierde de RUG de kantines zelf, als laatste universiteit in Nederland. Maar de wensen van student en medewerker veranderden zodanig dat de universiteit er zelf niet meer in slaagt om daaraan tegemoet te komen, merkte het facilitair bedrijf. Vandaar een externe cateraar.

Een nieuw jasje, een ander assortiment, duurzaam, gezond, kondigde de RUG de upgrade van de kantines aan. In de portemonnee zou dat niets uitmaken, verzekerde het facilitair bedrijf in november in de UK: ‘We weten dat prijzen vooral voor studenten belangrijk zijn, dus die zullen nagenoeg gelijk blijven.’ Cateraar Beijk meldde toen hetzelfde.

Maar al vanaf de eerste week regent het klachten. Ontevreden bezoekers valt het vooral op dat het assortiment fors duurder is geworden terwijl de volumes zijn gedaald. Op de Facebookpagina van RUG Food & Drinks schrijft iemand: ‘Ik kan me als student geen 5,50 euro veroorloven voor een lunch. Punt is juist dat een universiteitsrestaurant zo goedkoop moet zijn dat je een snelle lunch kunt eten tussen de colleges door. Helaas, ik kom er niet meer tenzij de oude prijzen terugkeren.’ Sinds de komst van Beijk stroomt de Food & Drinks-pagina vol met teleurgestelde recensies.

Koffie en muffins

Kantinepersoneel bevestigt het beeld. ‘Het assortiment is over zijn geheel duidelijk duurder’, zegt Henk Criens, die in de kantine van Nijenborgh op Zernike werkt. Hij hoort studenten er ook geregeld opmerkingen over maken, vooral over de prijs van de koffie en de muffins.

Studente Gabriella Dobos uit Zweden lanceerde dinsdag zelfs een petitie om uiting te geven aan de onvrede. ‘Ik hoorde al mijn vrienden over de nieuwe kantines, maar niemand zei iets goeds’, verklaart ze. ‘De prijzen waren voor studenten al aan de hoge kant en dan zijn ze nu ook nog verhoogd.’

Wat Dobos persoonlijk in het verkeerde keelgat schoot, is het verdwijnen van de korting op soep of koffie als je je eigen mok meebracht. ‘In plaats daarvan zijn er alleen maar meer wegwerpbekers en –bakjes gekomen. Dat was voor mij het grootste probleem, voor een universiteit die claimt duurzaam te zijn.’

Basisaanbod

Hoe zit dat nu: is het tóch duurder geworden? Het is maar naar welke producten je kijkt, zegt het facilitair bedrijf van de RUG. ‘Bij de aanbesteding hebben we aan alle inschrijvende partijen een verplicht basisaanbod gevraagd, met toegankelijke prijzen’, zegt Jaap Rademaker van Food & Drinks. ‘Dat wordt momenteel op al onze locaties aangeboden.’

Rademaker maakte een overzicht van de prijzen van Beijk en die van de RUG, dat je hier kunt inzien. Kijk je naar dat ‘basisaanbod’ (zoals plakjes kaas, kuipjes boter, sneetjes brood, soep), dan blijkt dat het nu evenveel of zelfs iets minder kost. Die eerdere uitspraak van ‘nagenoeg gelijke prijzen’, benadrukt Rademaker, ging eigenlijk alleen over die producten.

Daarentegen zijn bijvoorbeeld frisdrank, muffins, frituur en snoep duidelijk duurder geworden. Dat is bewust gedaan, legt Rademaker uit. ‘De gedachte hierachter is om het ongezonde segment in prijs te verhogen.’

Luxepakket

Maar hiermee zijn nog niet alle prijsstijgingen verklaard: waarom kost bijvoorbeeld de thee nu meer? En de belegde broodjes? En de (fruit)salade? ‘Beijk heeft, naast de basis, een aanbod dat meer het luxepakket is’, legt Rademaker uit. ‘Daar hebben inderdaad wat prijsverhogingen plaatsgevonden, zoals de broodjes die wij voor 2,95 euro aanboden en zij voor drie.’ Maar het is lastig vergelijken, stelt hij. ‘Het gaat voor een deel om andere producten of een andere samenstelling.’

Per saldo betekent dat natuurlijk nog steeds dat je meer geld kwijt bent in de kantine. Dat studenten en medewerkers daarvan balen, is inmiddels ook bij het facilitair bedrijf en Beijk duidelijk. Vanaf deze week zitten er daarom ook broodjes in het assortiment die qua prijs tussen het goedkope basisaanbod en het duurdere luxeaanbod in zitten, maar ‘wel met luxe beleg zoals brie of filet americain’.

Beijk blijkt ook de klachten over de saladebars te hebben gehoord. De salades worden snel weer in de oude bakjes geserveerd in plaats van plastic bekers en de optie van vijf euro vervalt. In plaats daarvan komt er een kleine variant à 2,50 euro. En de cappuccinobekers worden groter. ‘Omdat in de beleving van de klanten een kleinere beker toch gelijkstaat aan minder inhoud’, aldus Rademaker.

Tot de rand

Aan de grootte van de bekers koffie voor 1,10 euro verandert daarentegen niets. De huidige bekers waar 180 milliliter in gaat, zijn volgens Rademaker gangbaar voor koffiecafés. Die van de RUG (tweehonderd milliliter) waren extra groot. ‘De hoeveelheid koffie is echter niet veel minder’, voegt hij eraan toe, ‘omdat de RUG-beker lang niet tot de rand werd gevuld.’

Het is ook een kwestie van beleving, stelt Food & Drinks. ‘Als mensen jarenlang hetzelfde broodje kochten voor 2,95 euro, dan kan het voor sommigen wereldschokkend voelen als dat ineens drie euro kost. Maar als je nou echt de feitelijke prijzen met elkaar vergelijkt, dan zit daar helemaal niet zóveel verschil in. Het is ook maar net wat je als veel ervaart: een stuiver vind ik niet veel duurder.’

De prijzen die Beijk rekent, zijn marktconform, stelt Rademaker. Overigens waren de prijzen van de RUG dat al een tijdje niet meer. ‘Wij zaten redelijk scheef met inkoop. Inflatie berekenden we bijvoorbeeld niet meer door, omdat we in feite stilstonden met de gedachte dat we tóch binnenkort naar een aanbesteding toegingen. Een cateraar kan dat niet doen, die moet wel z’n brood verdienen.’

Engels