Leeftijd: 20 jaar
Waar ben je? Yogyakarta, Indonesië
Studie: derdejaars internationale betrekkingen
Yogyakarta, Indonesië
'Nederland was best wel wreed'
Juliëtte eet het liefst nasi tjampoer. ‘Voor m’n nasi betaal ik 1,60 euro.’ Koffie is goedkoop te scoren in een wharung, een eettentje langs de weg. Ook westerse ketens zijn inmiddels neergestreken en daar betaal je wat meer: 2 euro om 0,30 cent. Het uitgaansleven verschilt erg van Groningen. ‘Je hebt niet echt kroegjes, meer clubs en lounges. Je reserveert een tafel en het begint al na het eten. Het bier is relatief duur. Maar wijn is nog duurder, dat heb ik al een tijd niet meer gehad.’
Waarom heb je gekozen voor Yogyakarta?
‘Ik was nog nooit buiten Europa geweest en Indonesië leek me heel vet. Ik heb een minor Frans gevolgd, maar om dan naar Frankrijk te gaan? Daar kan ik wel vaker heen. Het is heel anders dan Europa. De stad zelf is heel uitgestrekt, er is heel veel laagbouw. Je hebt minstens een halfuur nodig om in het drukke verkeer van noord naar zuid te gaan. Het is veel groter dan Groningen, maar doordat er geen hoge torens staan, voelt het niet aan als een grote stad.’
Het drukke verkeer, ben je daar al aan gewend?
‘Iedereen rijdt hier op een scooter, ook ik heb er een. Ik heb wel een autorijbewijs, maar had nog nooit op een scooter gereden. Dus de eerste keer was hier, en dan ook nog in het chaotische, linksrijdende verkeer. Er zijn niet echt verkeersregels, maar daardoor is het ook een heel sociaal gebeuren. Mensen toeteren niet omdat ze boos zijn, maar omdat ze willen communiceren. Je hebt trouwens ook megascooterstallingen, zoals wij fietsenstallingen hebben.’
Hoe woon je in Yogyakarta?
‘Ik schaam me een beetje; het is best wel schandalig. Ik woon in een grote villa met 12 huisgenoten. We hebben een grote woonkamer, een keuken en ook een zwembad. Je betaalt er 220 euro voor, wat voor Indonesische begrippen ontzettend duur is. Ik hou het dan ook een beetje voor me, maar ben er wel heel blij mee.’
Doe je veel dingen met je huisgenoten?
‘We gaan vaak samen op reis. Ik ben al op Lombok geweest, Celebes. In januari wil ik heel graag naar Kalimantan, dat ga ik samen doen met een vriendin uit Nederland die op dit moment in Australië zit. Ook in mijn colleges en tijdens vrijwilligerswerk heb ik veel leuke mensen ontmoet. Indonesische studenten zijn heel open.’
Hoe zijn de colleges in Indonesië?
‘Ze zijn veel gemakkelijker, er wordt minder van studenten gevraagd. Zo had ik het van tevoren ook wel ingeschat. Maar dat vind ik niet erg, ik zit hier vooral voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Wat mij opvalt: leerlingen zijn heel actief, het contact met de docenten is ook heel informeel. We hebben geen Nestor, maar een Facebookgroep; en voor een ander vak een groepswhatsapp. Als studenten vragen hebben, whatsappen ze gewoon de docent.’
Zie je nog wat terug van het koloniale verleden?
‘In de taal zijn best wel wat woorden uit het Nederlands overgenomen, zoals wortel en koelkast. Ook zijn er gebouwen door de Nederlanders gebouwd en staat er zelfs nog een oude brievenbus. Wat me verbaasde, is dat hier een heel ander beeld van het koloniale verleden wordt geschetst. Nederland was best wel wreed, maar dat is mij nooit verteld.’
Zou je later in Indonesië kunnen wonen?
‘Als westerling heb je het hier heel makkelijk, we zijn heel rijk ten opzichte van de rest van de bevolking. Het land is prachtig, de natuur fantastisch en de mensen heel vriendelijk, maar ik merk bijvoorbeeld ook wel dat de positie van de vrouw achtergesteld is. Ik denk ook dat emigreren naar Indonesië lastiger zal zijn.’
[masterslider id=”17″]