Door de toenemende robotisering van de samenleving zullen flink wat banen in de toekomst verdwijnen, aldus minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in een lezing. Maar liefst vier van de tien banen zit in gevarenzone (zo kunnen bijvoorbeeld bankmedewerkers en bankovervallers zich maar beter rap gaan omscholen).

In de media is heftig gereageerd op Asschers toespraak. Sommige scribenten voorspellen niet alleen toenemende werkeloosheid, maar ook de teloorgang van het intermenselijke verkeer in ons sociale leven. Anderen zien vooral voordelen: de kwaliteit van leven zal stijgen en robots zullen ons gaan verlossen van allerlei ongemakken en vervelende klussen.

Voor de zekerheid toch even gekeken of ik zelf binnenkort niet overbodig ga worden, maar dat valt gelukkig mee. Docenten zijn kennelijk moeilijk te vervangen door robots. Dat neemt niet weg dat volgens Asscher het onderwijs totaal anders ingericht moet worden. Er moeten ‘improvisatiekunstenaars’ worden opgeleid, die snel op veranderingen kunnen inspelen. ‘Niet trainen op routine, maar op het onverwachte. Niet op feiten, maar op creatief analyseren en nieuwe wegen zoeken’, aldus de minister.

Maar als creativiteit de norm wordt aan de universiteit, ga je je toch angstig afvragen hoeveel studenten binnenkort overbodig worden. Bovendien, je zult toch ergens creatief in moeten zijn (‘ach meneer, ik weet niks en kan niks, maar ik ben wel erg creatief’).

Misschien is het beter om het dan maar echt radicaal aan te pakken. Om de stap naar de toekomst te maken, gaan we binnen nu en vijf jaar alle studenten koppelen aan een robot. Die robots bestellen we in Azië (kan Poppema ook weer eens op reis), waarmee we in één klap de meest internationale universiteit zijn en omhoog schieten in de Tjap Tjoy Ranking.

Elke student krijgt voor vier jaar de verantwoordelijkheid over zijn personal robot toegewezen: voorziet hem van digitale kennis, laat hem zijn werkstukken schrijven en intelligente vragen stellen tijdens de college’s. Met voldoende oplaadpunten in de nieuwe UB moeten de robots een hoorcollege probleemloos uit kunnen zitten. Wie zijn robot goed geprepareerd heeft, kan in aanmerking komen voor een honoursprogramma. Na de studie is de robot rijp voor de arbeidsmarkt; hij hoeft alleen nog maar voorbereid te worden op een sollicitatiegesprek. Klaar.

Als columnist voorzie ik helaas wel problemen, want een beetje robot moet dat toch ook kunnen. Je stelt een maximum aantal van vierhonderd woorden en geeft hem een onderwerp op.

Iets over robots misschien?