Honderden Chinese studenten kunnen deze zomer niet naar huis door de enorm dure vliegtickets en strenge covid-regels in hun thuisland.
Een ticket naar China, enkele reis van Schiphol naar Guangzhou, kost volgens de reisbureaus 4345 euro. Een ticket naar Hangzhou voor een vlucht in september kost 6932 euro.
Eerder dit jaar waren de prijzen nog gekker. Promovendus Wang (30) kwam in februari in Groningen aan om zich voor te bereiden op de verdediging van zijn tweede proefschrift. Maar hij ontdekte al snel dat zijn plan om binnen een half jaar terug te keren naar China niet erg realistisch was. ‘Ik keek naar de prijs van een vlucht naar huis en dat kwam op bijna 14.000 euro, wat ik met geen mogelijkheid kan betalen.’
Een ticket naar buurlanden, zoals Japan, kost maar een fractie van die prijs – 500 euro naar Tokio.
En dus is het voor Chinese studenten vrijwel onmogelijk om deze zomer hun familie op te zoeken.
Geschrapte vluchten
Sinds 2020 kan elke luchtvaartmaatschappij maar een keer per week naar China vliegen, op één route. Dat heeft het aantal passagiersvluchten enorm beperkt en gezorgd voor een gigantische stijging van de ticketprijzen. En er lijkt nog geen einde aan dit beleid in zicht.
Als er meer dan vijf coronagevallen op een vlucht worden vastgesteld, mag de vliegmaatschappij daarnaast twee weken lang helemaal niet meer op die route vliegen. Dat zorgt voor een onvoorspelbare situatie, zowel voor de maatschappij als voor de passagiers die tickets hebben voor toekomstige vluchten.
Na covid-uitbraken in meerdere Chinese steden afgelopen voorjaar, waaronder in Shanghai, is de Chinese regering nog strenger geworden. En toen sloot Rusland na de invasie van Oekraïne ook nog zijn luchtruim voor veel luchtvaartmaatschappijen, waardoor er nog minder vluchten naar China konden gaan.
Quarantaine
Maar in China raken is niet het enige probleem. Als je er eenmaal bent, moet je tien dagen in quarantaine. Een week in een hotel – waar je zelf voor moet betalen – en dan nog drie dagen thuis. Tot voor kort was dat nog twee weken hotel en een week thuis.
Rong Sun, eerstejaars student media studies, besloot het er toch op te wagen. Ze is van plan aan het einde van deze maand naar huis te gaan. ‘Ik moet mijn verstandskiezen laten trekken en mijn nachtlenzen vervangen’, vertelt ze. ‘Ik heb mijn ticket in maart gekocht en toen kostte het ongeveer 5400 euro. Mijn ouders wilden ervoor betalen omdat ze me missen, dus ik voel me niet heel bezwaard dat ik hun geld heb uitgegeven.’
Zelfs als je een ticket hebt bemachtigd is dat nog geen garantie. Een passagier die naar China wil reizen moet 48 uur voor het boarden twee PCR-tests doen op aangewezen testlocaties, en ook nog een sneltest binnen 12 uur voor de vlucht.
Positief
Als er iets misgaat met de testen, heb je meteen een probleem. Een net afgestudeerde Chinese die een ticket had voor een vlucht op 10 juni, testte positief op het vliegveld. Ze moest thuis in quarantaine gaan. Daarna werd haar tweede vlucht geschrapt.
Toch had ze mazzel dat ze überhaupt nog een huis in Groningen had om naar terug te keren, want veel andere afgestudeerden hebben hun huurcontract al opgezegd met het oog op hun terugkeer.
‘Je moet erop rekenen dat je minstens 8500 euro kwijt bent’, zegt Sun. ‘Het meeste daarvan gaat op aan de tickets. De rest is voor de PCR-tests, de kosten van het quarantainehotel en dat soort zaken.’
Nieuwe plannen
Anderen die wel op tijd thuis hebben weten te komen, ontdekten dat ze het zich niet konden veroorloven om terug naar Nederland te gaan. Zij moesten vrienden hier vragen om hun spullen in te pakken en op te sturen.
Het resultaat van deze situatie is dat veel Chinese studenten nu plannen maken om langer in Nederland te blijven, of naar een ander land te verhuizen voor werk of studie. ‘Het is lastig om mensen te vinden die wel naar huis gaan. Iedereen heeft nieuwe plannen gemaakt’, zegt een Chinese student.
Ook Wang blijft in Groningen. Hij heeft met zijn leidinggevende gepraat en heeft een contractverlenging gekregen bij het UMCG. ‘Een van mijn collega’s studeerde afgelopen maart af, maar kon niet zoals gepland terugkeren naar China voor een baan bij een universiteit’, zegt hij. ‘Het was een heel gedoe, maar uiteindelijk heeft hij een baan gevonden bij een bedrijf in Nederland.’