De Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen (GMW) gaat deze winter uit voorzorg, vanwege corona, een maand ‘online only’. Maar daarmee houdt het niet op. Naar nu bekend is geworden, gaat een medewerker van dezelfde faculteit deze zomer helemaal offline.
Zojuist werd bekend gemaakt dat een medewerker van de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen (GMW) deze zomer helemaal offline zal gaan. Met ingang van 18 juli zal hij iedere digitale verbinding met de buitenwereld verbreken.
Ook zijn werkkamer zal gedurende deze periode hermetisch gesloten blijven, al valt niet met zekerheid te zeggen of hij zich tijdens die weken in zijn kamer bevindt of zich juist daarbuiten ophoudt. Ook zijn leidinggevende kon hierover geen uitsluitsel geven. De medewerker in kwestie verzuimt sinds jaar en dag zijn verlofdagen op te geven, waarschijnlijk uit een hardnekkige weerstand tegen een geregistreerd leven, maar mogelijk ook omdat hij er domweg altijd is.
In ieder geval heeft hij een stuwmeer aan verlofdagen opgebouwd dat inmiddels zo omvangrijk is dat hij rustig een half jaar naar de Balearen zou kunnen, zonder daarmee zijn bron volledig uit putten. Het is echter algemeen bekend dat hij geen aanstalten maakt van die gelegenheid gebruik te maken.
Voor je er erg in hebt, is het dan toch weer juli en stijgt het kwik
De medewerker, die graag anoniem wenst te blijven, maar laten we hem voor het gemak B. noemen (volledige naam is bij de redactie bekend), hoopt hiermee problemen zoals die in voorgaande zomers optraden voor te zijn en niet steeds ad hoc te hoeven reageren op een stijging van de temperatuur.
Al meer dan dertig jaar gaat hij de strijd aan met de zomerhitte en dat terwijl de eerste tekenen daarvan reeds in het voorjaar zichtbaar zijn en er dus eigenlijk alle gelegenheid is om tijdig maatregelen te treffen. ‘Maar voor je er erg in hebt, is het dan toch weer juli en stijgt het kwik’, laat hij desgevraagd weten.
Zijn werkkamer is dan in no-time een oven, zodat hij zich genoodzaakt ziet verkoeling te zoeken langs het water, in de schaduw van een boom of gewoon met de voeten in een teiltje met koud water (effectief, maar geen gezicht, dus doe dit alleen thuis). Dat alles laat zich prima combineren met het lezen van een boek of het schrijven van een artikel.
Maar het laatste waar hij dan behoefte aan heeft, zijn collega’s die zich in onbetamelijke outfit in zoommeetings aandienen, mailtjes van panikerende studenten, die ineens in de zomer hun steeds weer uitgestelde masterthese willen afronden of juist zeer proactieve soortgenoten die haarfijn uitgelegd willen krijgen welke literatuur hoort bij het derde college van blok 1b.
Maar waar haal je ineens veertig airco’s vandaan, wie zet de ramen tegen elkaar open?
De vicedecaan bij GMW (oudere lezers kennen hem nog van de slogan ‘Van Veen Ga Heen’, waar hij binnenkort gehoor aan zal geven) ziet wel iets in het voornemen van zijn collega.
‘Vorig jaar lieten wij ons voor de zoveelste keer op rij verrassen door de zomer. Dat verbaasde mij enorm. Klimatologen voorspelden al jaren dat zomers voorlopig nog wel even onder ons zijn en wij zaten maar te knikken. We moesten plots zaken regelen die al lang bedacht hadden kunnen worden. Maar waar haal je ineens veertig airco’s vandaan, wie zet de ramen tegen elkaar open?’
Er is daarom de afgelopen maanden gewerkt aan het plan voor een zomerbestendig onderwijs. Voor overijverige studenten wordt een summerschool georganiseerd (goed insmeren, anders krijg je een burn-out!) en de docenten wordt aangeraden minstens een maand vrij te nemen. De universiteitsgebouwen blijven in de zomer wel open, verzekert de vicedecaan ons.
Niet elke docent ziet iets in het plan, geeft hij toe, maar hij denkt dat dit de ‘minst slechte optie’ is: ‘Het geeft rust als je van te voren weet waar je aan toe bent’. Het kan natuurlijk altijd dat het geen hete zomer wordt: ‘Maar we moeten er wel op voorbereid zijn.’
O ja, na de zomer is B. gewoon weer bereikbaar.
GERRIT B.