Studenten kijken tegen een stil jaar aan

Marleen Posthuma (21) had de verhalen van haar voorgangers al vaak gehoord. Over hoe leuk de constitutieborrels wel niet zijn, hoe grappig het brassen is en dat je zoveel leuke nieuwe mensen leert kennen. 

‘Die consti’s zijn één van de leukste dingen van een bestuursjaar’, vertelt ze. ‘Maar absoluut niet coronaproof, natuurlijk. Het hele idee van een consti is dat je gaat brassen, en daar komt veel lichamelijk contact bij kijken.’

Marleen is kandidaat-voorzitter bij TW!ST, de studievereniging van taalwetenschap. Over twee weken wordt ze ingehamerd. Ze besloot tijdens de lockdown een bestuursjaar te gaan doen, omdat ze het thuis bij haar ouders zo stil vond en erachter kwam dat ze de drukte miste. Bovendien was dit het enige jaar dat het nog binnen haar programma paste. 

Normaler

Ook Arne Dam (22) besloot tijdens de lockdown te solliciteren voor het bestuur van studententennisvereniging Veracket. Stiekem ging hij er een beetje vanuit dat alles in september wel weer iets normaler zou zijn. ‘Anders had ik misschien nog wel een jaartje gewacht, maar het is nu niet anders. Hopelijk kunnen we volgend jaar nog wat constitutieborrels meepakken.’ 

Veracket kreeg wel een uitnodiging voor een aangepaste constitutieborrel van een tennisvereniging in Maastricht. ‘Maar dat ging om een tijdslot van tien minuten. Daarvoor vonden we Maastricht toch iets te ver’, lacht hij.

Voor een consti van tien minuten vonden we Maastricht iets te ver

Samen met de andere kandidaat-bestuursleden maakt Arne er nu maar het beste van. ‘We proberen zoveel mogelijk binnen de coronaregels te organiseren. Het scheelt dat we een tennisvereniging zijn. Het sporten kan nu gewoon weer doorgaan. Dat is fijn.’ 

Toch is het wel minder gezellig. Zo mogen er nog maar vijf mensen tegelijk in het clubhuis zijn. ‘En er zijn natuurlijk geen feesten en borrels. Dat maakt het ook moeilijk om jezelf als bestuur te presenteren en nieuwe leden te leren kennen.’

Bonding

Bij schaatsvereniging Tjas loopt het bestuursjaar gelijk aan het schaatsseizoen. Dat betekende voor Ella Groenewoud (19) dat ze begon in december, waarna ze in maart officieel werd ingehamerd, precies toen Nederland in lockdown ging. ‘We missen nu echt alle consti’s. Ook volgend jaar in mei en juni, want dan zit ons bestuursjaar er alweer op. Daar baal ik wel van, want daardoor missen we toch een beetje de bonding met andere verenigingen.’ 

Gelukkig voor Ella kon er deze zomer wel veel gesport worden. ‘Droogtrainen, wielrennen, dat is fijn om samen te doen en dat kon gelukkig ook.’ Toch had ze, als ze van te voren had geweten hoe 2020 zou verlopen, een jaartje gewacht. ‘Maar ik heb wel het gevoel dat we echt een bestuur zijn.’

Rowin Arnoldus (19) meldde zich ook al voor corona het land in z’n greep kreeg als penningmeester bij ZaZa, de studievereniging van Nederlands. Spijt heeft hij absoluut niet. Wel vindt hij het jammer dat hij nog geen consti heeft meegemaakt. ‘Ik heb er zoveel goede verhalen over gehoord. Ik dacht: dat halen we in september allemaal wel in. Niet dus. Maar ja, daar valt weinig aan te doen.’ 

Onzekerheid

ZaZa was een van de eerste verenigingen die van bestuur wisselde; Rowin werd in mei ingehamerd. Normaal gesproken vindt de overdracht plaats in een kroeg, waarna ze het vieren met een gratis fust. ‘Dat kon nu niet. We zaten in kleine groepjes bij mensen thuis. Dat is niet leuk natuurlijk.’ 

Ik voel me op een activiteit soms net een politieagent

Hij baalt het meest van de onzekerheid waarin hij en zijn bestuursgenoten nu verkeren. ‘Wat kan er wel? En wat niet?’ 

‘Bovendien moet je ook goed nadenken wat je als persoon en als penningmeester doet’, vult Arne aan. ‘Je hebt als bestuurslid namelijk wel een voorbeeldfunctie.’ . 

Onno Haagsma (21) snapt die onzekerheid. Hij is kandidaat-voorzitter van Societas, de studievereniging van sociologie, en ging er vanuit dat het leven in september weer wat normaler zou zijn. ‘Je moet gewoon ontzettend veel nadenken en beslissingen nemen’, vertelt hij. Tijdens activiteiten is het opletten geblazen. ‘Je wil echt niet die vereniging zijn die besmettingen veroorzaakt omdat je de regels niet hebt nageleefd. Ik voel me op een activiteit soms net een politieagent.’

Leerzaam

Net als de andere vier studenten vindt hij het erg jammer dat hij door het niet doorgaan van consti’s veel minder mensen van andere verenigingen leert kennen. ‘Van voorgangers hoorde ik veel verhalen over nieuwe vrienden die ze hebben gemaakt tijdens hun bestuursjaar. Dat is bij mij nu nog niet het geval.’

Maar allemaal benadrukken ze dat de situatie niet alleen maar negatief is. ‘Het heeft ook zeker positieve kanten’, vertelt Onno. ‘Zo leer ik nu heel veel over contacten met grote instanties, zoals de veiligheidsregio en de universiteit. Je komt er echt achter hoe die officiële processen in hun werk gaan. ‘

Je wordt er erg flexibel door; je moet creatief nadenken

Arne merkt dat ook. ‘Je moet veel meer organisatorisch nadenken. Voor alle tennistoernooien is een draaiboek, maar er is nog geen draaiboek voor een tennistoernooi in coronatijd. Daar zijn we mee bezig en daar leer je enorm veel van.’

‘Je wordt er erg flexibel door’, vult Ella aan. ‘We moeten alternatieven bedenken en dan moet je een beetje creatief nadenken.’

Gewenning

Ondertussen proberen de verenigingen ook langzaam weer wat meer activiteiten te organiseren. Zo gaat Marleen met TW!ST binnenkort bowlen en ook bij ZaZa hebben ze inmiddels de eerste borrel achter de rug. ‘Dat is natuurlijk niet te vergelijken met een normale borrel’, vertelt Rowin. Iedereen moest zitten en er mocht ook maar een maximaal aantal leden naar binnen. 

‘Op een gegeven moment raak je gewend aan de situatie’, zegt hij. ‘Maar het blijft natuurlijk jammer. Het liefst hadden we allemaal natuurlijk een normaal bestuursjaar gehad, maar het is niet anders.’