Arida legt de iconen van Groningen vast
Tekeningen van een bijzondere stad
Door Denise Overkleeft
By Denise Overkleeft
Elke maand posten we een foto van een tekening – met op de achtergrond de gebouwen zelf. Dat begon allemaal een klein jaar geleden met een tekening van stadshal Merckt op Arida’s eigen Instagrampagina.
Arida (25), die een master architectuur- en stedenbouwgeschiedenis aan de RUG doet, arriveerde in 2019 na een lange reis in Groningen. Een onbekende stad in een onbekend land met een onbekende architectuur: Arida komt zelf namelijk van het Indonesische eiland Java.
Dwalend door haar nieuwe woonplaats, stuitte ze op het nieuwe Merckt-pand op de Grote Markt. Arida maakte er een foto van en besloot hem na te tekenen.
Omdat ze de tag #ukrant gebruikte, bleef dat niet onopgemerkt. Wij vroegen Arida om méér van dit soort tekeningen te maken. Niet van zomaar gebouwen in Groningen, maar van beeldbepalende universiteitspanden. Zo tekende Arida het Academiegebouw, de Linnaeusborg, het Harmoniegebouw en de medische faculteit na. Op dit moment is ze bezig met de Universiteitsbibliotheek.
Bijzondere stad
Volgens Arida is Groningen een bijzondere stad. ‘De RUG domineert Groningen met gebouwen verspreid over de hele stad’, zegt ze. ‘En de universiteit speelt niet op safe als het gaat om de architectuur van die gebouwen: de gebruikte bouwstijlen zijn ontzettend divers. Het is een interessante mix van oud met modern.’
Dat inspireerde haar om weer te gaan tekenen. Arida heeft een speciaal stappenplan daarvoor. Eerst gaat ze naar de locatie van het gebouw, dan neemt ze foto’s van verschillende invalshoeken en vervolgens kiest ze het perspectief, waarna ze eindelijk begint met tekenen.
Zo’n tekening kan uren en soms wel dagen in beslag nemen. ‘Ik ben erg perfectionistisch en daardoor niet snel tevreden’, zegt Arida. Dat heeft met haar opvoeding te maken: ‘Mijn ouders stimuleerden mij altijd om goed mijn best te doen op school en excellente cijfers te halen.’
Passie
Ze heeft al van jongs af aan een passie voor architectuur. ‘Toen ik klein was vertelde ik iedereen al dat ik architect wil worden. Ook al had ik geen flauw idee wat dat precies inhield.’
Op de middelbare school heerste het idee dat als je goed bent in wiskunde en van tekenen houdt, je architect wordt, vertelt ze. ‘Toevallig was ik een kei met cijfers en was tekenen mijn favoriete bezigheid. Dus de studiekeuze was snel gemaakt.’
Toch was het niet altijd even makkelijk, zegt ze. ‘De weg naar een carrière als architect is zwaar: ik had vier jaar slapeloze nachten en bracht zelfs een enkele nacht door in een ziekenhuisbed. Maar ik weet dat ik als architect een goedbetaalde baan kan krijgen. Dat heeft me er doorheen getrokken.’
Ontsnapping
Dankzij een studiebeurs kon ze haar droom waarmaken om in Europa verder te studeren, het liefst in Nederland. ‘Vanwege de gemeenschappelijke geschiedenis’, legt ze uit. ‘Toen Indonesië nog een kolonie was van Nederland, hebben de Nederlanders veel indrukwekkende gebouwen gebouwd hier.’
Die gebouwen vastleggen op papier is voor haar een manier om even aan de druk van de wereld te ontsnappen, zegt ze. ‘Iedereen heeft zijn eigen wijze om met de verpletterende studiedruk om te gaan. Ik teken.’