Een paleisje voor een prikkie
En wég is de kamernood
Door Romy Posthumus
By Romy Posthumus
Er is een kameroverschot in Groningen.
Waar je drie maanden geleden hoogstens een tijdelijke kamer kon vinden, klein én duur, vliegen de kamers op Kamernet je nu om de oren. Voor 240 euro heb je twaalf vierkante meter aan de Peizerweg. Voor 307 euro veertien vierkante meter bij het Noorderplantsoen. Per nu.
Inmiddels zijn er ruim vierhonderd kamers beschikbaar in hartje Groningen en ze zijn er in alle soorten en maten. En als je dan nog niet de perfecte kamer hebt gevonden, kun je in Facebookgroepen als Kamer in Groningen vast wel slagen. Het aanbod is groot, de vraag is klein en de tentenkampen uit het begin van het academisch jaar nauwelijks nog voorstelbaar.
Container
Al 850 internationale studenten verlieten hun zwaarbevochten shortstay-accommodatie in de stad, laat de Stichting Studenten Huisvesting (SSH) weten. Ook de containerwoningen op het Suikerunieterrein stromen langzaam leeg. Ontwikkelaar Rizoem vertelt dat veertig internationale studenten hun container hebben opgezegd. Bij woningcorporatie Lefier valt het nog mee. ‘Maar we houden het goed in de gaten.’
Ik vond de coronacrisis een handige mogelijkheid
De grote verhuurders in Groningen lijken nog niet in de problemen te zitten. Veldboom Vastgoed heeft wel opzeggingen, maar alle kamers blijven gevuld. De locaties in het centrum zijn geliefd en komen dus niet snel leeg te staan. Hetzelfde geldt voor Bulten Vastgoed: ‘Verhuurders met panden op mindere locaties hebben het lastiger.’
Maar alleen al het woord ‘lastiger’ laat zien hoe corona de kamermarkt totaal heeft veranderd.
Op de bank
‘Het is echt een goede tijd om nu een kamer te zoeken. Je wordt ermee overspoeld op Facebook en je hebt heel veel keuze’, zegt eerstejaars bewegingswetenschappen Julia Bakker. Ze wilde al een tijdje het huis uit, maar het bemachtigen van een kamer in Groningen was tot nu toe niet gelukt. En dat betekende dat ze elke dag bijna twee uur vanuit Friesland naar de stad moest reizen. ‘Dat was niet meer te doen’, zegt ze.
Korte tijd kon ze een kamer onderhuren van een studente die naar Nieuw-Zeeland was vertrokken, maar door de coronacrisis keerde die terug. ‘En daar zat ik weer, bij mijn ouders op de bank’, zegt ze.
Maar nu heeft ze eindelijk een eigen stek gevonden, in een gezellig meidenhuis in de Oosterpoort. ‘Ik vond de coronacrisis een handige mogelijkheid. Ik had als kamerzoekende meer keuze en kon veel kritischer zijn’, vertelt Julia.
Ze had er nu nog maar twee hospi’s voor nodig. En hoewel de digitale colleges het reizen momenteel onnodig maken, is ze wel degelijk van plan om er voltijds in te trekken. ‘Ik wil er wel zijn, anders voelt het zo zonde van het geld’, zegt ze.
Noodgedwongen
Hetzelfde geldt voor student international business Angela Estherina. Vorige maand schreef ze zich in bij Lefier. Volgende maand kan ze waarschijnlijk al in een mooie kamer terecht.
Dat was in september wel anders, toen ze vanuit Indonesië naar Groningen verhuisde. Noodgedwongen vond ze onderdak bij een familie die wel een kamer over had waar ze mocht slapen. Maar door de coronacrisis kan Angela daar niet langer blijven. ‘Ik moest kiezen: of geen sociaal contact meer, of een nieuwe kamer zoeken.’ Ze koos voor het laatste.
Ook voor studenten die tot nu toe vast zaten op kleine, donkere kamertjes ver uit het centrum is dit de kans een toffere plek te veroveren. Student orthopedagogiek Nynke van der Burg trok vorige week in haar nieuwe paleisje. ‘Via Kamernet heb ik binnen twee weken een studio gevonden. Een week later kon ik verhuizen. Dus dat is heel snel gegaan’, vertelt ze.
Huize Zuyderparck
Nynke wou al langer een studio, maar normaal gesproken is dit lastig om te vinden. ‘Door de coronacrisis zit ik nu zo vaak thuis dat ik het een goed moment vond om te beginnen met zoeken.’ Ze had veel keus en bezichtigde zes opties, voor ze uiteindelijk haar besluit nam. ‘Ik ben er heel erg blij mee.’
Normaal heb je 150 reacties. Nu 26
Maar waar de kamerzoekers van de gelegenheid gebruik maken en hun slag kunnen slaan, zijn de mensen die kamers aanbieden heel wat minder blij. Neem de studenten van Huize Zuyderparck, een villa met maar liefst 22 bewoners op een van de mooiste plekjes in Groningen. Hier komt binnenkort een kamer vrij. 350 euro, zestien vierkante meter. Inclusief. Het is een hecht huis met elke dinsdag een huisavond en veel jaarlijkse activiteiten.
‘Normaal, in augustus bijvoorbeeld, krijg je al snel meer dan 150 reacties’, vertelt bewoner Daan Swets. ‘Dat was nu wel even anders met maar 26 geïnteresseerden.’
Escaleren
Bovendien kon van een reguliere hospiteerborrel deze keer geen sprake zijn. ‘We besloten de hospi naar de tuin te verplaatsen toen het een beetje mooi weer was’, vertelt de student bedrijfskunde. ‘Er hing een hele andere sfeer. Normaal gesproken kan het best wel escaleren en gaat er een drankfles rond. Daar hebben we nu maar bekers voor gepakt.’ Ook gaven sommige hospitanten aan niet te kunnen komen. ‘Doordat de treinen niet rijden of omdat hun ouders in een risicogroep vallen. Dat is jammer en daardoor heb je minder keuze.’
Gelukkig heeft Huize Zuyderparck een nieuwe huisgenoot gevonden: een aankomende student die in september gaat beginnen met zijn studie. ‘Hij heeft ervoor gekozen om wel alvast te verhuizen, om de stad wat beter te leren kennen. Al gaat dat natuurlijk wat lastig in deze tijd.’
Online hospi
Andere huizen besloten tot een online hospi. ‘Een hospiteeravond in deze periode lijkt ons niet verstandig. Daarom hebben wij besloten om te videobellen met mensen die ons geschikt lijken’, zegt student psychologie Joost Broek. In zijn huis in de Korrewegbuurt komt een kamer van twaalf vierkante meter vrij voor 350 euro. ‘Het is echt wel anders. Bij een normale hospi leer je iemand kennen in een groep. Mensen kunnen dan heel anders zijn.’
Het is een stuk moeilijker om een huisgenoot te vinden in deze tijd
Joost kreeg in twee weken tijd slechts tien reacties op de kamer. Normaal gesproken zijn dit er minstens vijftig. Een groot verschil waar Joost van baalt: ‘Het is een stuk moeilijker om een huisgenoot te vinden in deze tijd.’
Student journalistiek Lieuwe van der Schaaf heeft dezelfde ervaring. Toen hij een advertentie plaatste voor een kamer in zijn huis vlakbij het UMCG kreeg hij maar vier reacties. Normaal zijn dat er zo’n zeventig. ‘Dit is wel heel erg weinig.’
Inspraak
Ook hij besloot door middel van videobellen een keuze te maken. ‘Maar je merkt dat dit best ongemakkelijk is, omdat je snel door elkaar heen praat. Het is daarom verre van ideaal.’
Toch ziet hij het als de beste optie. ‘Je kunt in ieder geval wel even met elkaar praten en de kamer laten zien. Een huisgenoot uitzoeken is toch een gok, want je weet sowieso nooit helemaal hoe iemand is.’
Maar hij zal moeten opschieten, want als hij niet snel een nieuwe huisgenoot levert, plaatst de huisbaas zélf iemand in de kamer. Zonder inspraak van de huidige bewoners. ‘Normaal gebeurt dat natuurlijk nooit. Maar in deze tijd? Het zou zomaar kunnen.’