Doorzoeken mail ‘disproportioneel’
Het doorzoeken van de mail van medewerkers van de Erasmus Universiteit Rotterdam is ‘volstrekt disproportioneel’. Dat zegt de Rotterdamse wetenschapper Willem Schinkel in een interview in Erasmus Magazine.
Het Rotterdamse cvb nam die maatregel nadat er was gelekt vanuit de universiteit over oud-rector Dymph van den Boom, die in opspraak raakte vanwege vermeend plagiaat.
‘Als zo’n lek gebeurt, moet je als college van bestuur je verlies nemen en niet zo klein zijn dat je een volstrekt belachelijk middel inzet omdat je niet kunt hebben dat mensen naar de pers lekken’, zegt Schinkel in het interview.
‘Collega’s durven hun universitaire mail nu niet meer te gebruiken. Als dat het enige is wat je bereikt hebt met dit onderzoek, moet je minstens in retrospect toegeven: shit, dit was verkeerd.’
Commotie over subsidie zwarte gaten
De Nijmeegse hoogleraar Heino Falcke van de Radboud Universiteit, aanvoerder van het internationale samenwerkingsverband dat de eerste foto van het zwarte gat presenteerde, krijgt van onderwijsminister Van Engelshoven 200.000 euro, meldt het Nijmeegse universiteitsblad Vox.
Wetenschapsfinancier NWO had daarvoor tot vier keer toe een aanvraag van Falcke afgewezen. Dat leidde tot Kamervragen van D66, waarna Van Engelshoven (ook D66) zelf over de brug kwam.
Bij een groep wetenschappers is die manoeuvre slecht gevallen. Ze noemen het willekeur en vriendjespolitiek. ‘Dagen, avonden, weekends besteden wetenschappers aan het schrijven en beoordelen van onderzoeksvoorstellen. Zodat schaarse middelen zorgvuldig worden verdeeld. En onze minister? Die gooit een koekje in een zwart gat. Wat een disrespect’, schrijf een van hen op Twitter.
Dat de minister via een achterdeurtje alsnog geld beschikbaar stelt, noemt Belle Dirks, voorzitter van De Jonge Akademie, ‘ondermijning van de legitimiteit van ons financieringssysteem uit onverwachte hoek’.
Met de trein naar Shanghai
Wat doe je als je klimaatvriendelijker wilt leven maar ook op uitwisseling wilt naar Shanghai, China? De Delftse masterstudent Marie Sam Rutten besloot met de trein te gaan. Afstand in vogelvlucht: bijna 9000 kilometer, over land is dat nog een stukje verder.
Marie Sam leeft heel bewust. Ze eet geen vlees, koopt uitsluitend tweedehandskleding, ze neemt recyclebare zakjes mee naar de supermarkt om te minderen met plastic en probeert haar vlieggedrag te beperken tot één keer vliegen per jaar.
Ze wilde in eerste instantie de route van de Oriënt Express volgen. ‘Maar dan moet je door gebieden waarvoor een negatief reisadvies geldt van Buitenlandse Zaken, zoals Pakistan’, zegt ze.
Ze koos uiteindelijk voor de Trans-Mongolië Express. De reis ging – heel in het kort – als volgt: Trein van Amsterdam naar Berlijn, met de bus naar Warschau, trein naar Kiev, trein naar Moskou, trein naar Ulaanbaatar (Mongolië), trein naar Beijing en uiteindelijk trein naar Shanghai.
Of het vermoeiend was? wilde het Delftse universiteitsblad Delta dat haar interviewde nog weten. ‘Ik ben een goede slaper en kan overal in slaap vallen.’