Hoewel synchroon roeien al jaar en dag de norm is, heeft die manier ook een groot nadeel: snelheidsverschillen tussen de slagen door. Halen roeiers hun riemen uit het water, dan vermindert de snelheid en zakt de boot even terug. Volgens het promotieonderzoek van oud-wedstrijdroeier Cuijpers kan antifase-roeien, waarbij roeiers beurtelings een slag maken, dat probleem oplossen.
Als roeiteams antifase-roeien, is er gedurende de hele vaart een riem in het water waardoor de boot minder terugzakt. Dit vermindert de snelheidsverschillen die bij het klassieke roeien wel ontstaan. Aangezien roeien het meest efficiënt is op een constante snelheid, zou dit theoretisch gesproken ook betekenen dat antifase-roeien betere tijden oplevert dan synchroon roeien.
Klapschaats van het roeien
Cuijpers testte haar hypothese zowel in het laboratorium als op het water. Uit haar tests bleek dat roeiers goed in staat zijn te wisselen naar een ander roeisysteem. Hierbij bleek ook dat het antifase-roeien gemakkelijker gaat naarmate de roeiers meer slagen per minuut maken. Volgens Cuijpers zou het nieuwe systeem weleens ‘de klapschaats van het roeien’ kunnen worden.
Hoewel Cuijpers enthousiast is over haar bevindingen, zijn er nog geen snelheidsrecords gebroken. De beste tijd tot nu toe is van een WK-boot die voor het eerst in antifase roeide. De boot kwam ‘slechts’ vier seconden later aan dan met het gebruikelijke en goed getrainde synchroon roeien.