Sofie gaat afvalvrij
Twee weken wasteless
Het roer moet om
Ik vind mezelf best een milieubewuste student: ik eet geen vlees, vul dezelfde Dopper al jarenlang met water uit de kraan en koop bijna nooit meer plastic zakjes. Twee weken wasteless leven? Eitje. Dacht ik. Maar toen ik me erin verdiepte, zakte de moed me in de schoenen. Zelf tandpasta maken? Klonk vies. Mijn vertrouwde make-upremover – in een plastic flesje – bleek een no-go. Tot overmaat van ramp werd zelfs mijn lievelingsbeleg, pompoenhummus, ‘verboden’. Help!
Vier basistips
Voorafgaand aan mijn challenge mail ik met Jessie. Gelukkig adviseert zij me niet om direct al het afval te vermijden. Stap voor stap is haar advies. Ze geeft me wat basistips:
1. Weg met wegwerp! Eigen tasjes, zakjes, bekers en flesjes meenemen.
2. Skip the straw. Zelf een bamboe of RVS rietje meenemen naar het terras.
3. Use, use, use. De meeste mensen willen direct al het plastic uit hun leven bannen en gooien alles weg. Zonde! Gebruik wat je hebt nog zoveel mogelijk.
4. Bulk is beautiful. Niet een klein zakje pasta of een klein zakje noten: koop zoveel mogelijk in grootverpakking.
Aan de slag! In de eerste dagen maak ik op wat ik nog heb en begin ik alvast te walgen van mensen die te lui zijn hun eigen tas mee te nemen. Een goed begin is het halve werk, toch?
Wasteless winkelen
Normaal gesproken fiets ik na college snel langs de supermarkt voor boodschappen. Eenmaal binnen koop ik waar ik zin in heb. Maar wie wasteless wil doet dat anders!
Het zero waste project
Nicky Kroon is 27 jaar en marketingmedewerker, Jessie is 23 jaar en werkt in de communicatie. Sinds 2014 leven ze volgens de Zero Waste-leefstijl: zo veel mogelijk leven zonder (plastic) afval. Nicky: ‘We willen de wereld redden.’
Ze zijn bewust bezig met hun impact, dat wil zeggen: het afvalpotentieel van de spullen die ze kopen. Ze maken veel zelf; van deodorant tot make-upremover en tandpasta. ‘Onze tas is ook altijd twee keer zo zwaar, doordat we altijd linnen tasjes, metalen rietjes en glazen potjes meenemen.’
De twee schreven kort geleden Het Zero waste project. Een leuker leven met minder plastic en vertellen daar woensdag over op de Campus Fryslân in Leeuwarden.
Gewapend met linnen tasjes, papieren zakjes en katoenen groentenzakjes ga ik op pad. Maar komkommer zit in plastic, net als paprika. Het is echt belachelijk hoeveel groente en fruit onnodig in plastic is verpakt. Om nog niet te spreken van maaltijdsalades, waar onder het plastic drie andere zakjes schuilgaan met croutons, dressing en kaas. Serieus, wereld?
Waar dan wel?
Vandaag is er geen markt, dus moet ik iets anders zoeken. Bij Le Souk in de Folkingestraat verkopen ze wel groenten en fruit zonder verpakkingen. Couscous en pasta kan ik tappen in mijn meegebrachte weckpotten.
Lekker makkelijk is er niet meer bij
Bij Ekoplaza in de Nieuwe Ebbingestraat stop ik risottorijst, noten en havermout in mijn eigen zakjes en vind ik yoghurt in glazen flessen. Alles met elkaar kost het me een half uur, terwijl ik er in mijn vertrouwde Albert Heijn misschien tien minuten over had gedaan. ‘Lekker makkelijk’ is er niet meer bij.
Wasteless wallet
Ook financieel blijkt wasteless boodschappen doen een uitdaging: een glazen fles biologische yoghurt in Ekoplaza is 1,85 euro. Bij de Albert Heijn betaal je 1,07 euro. Lijkt een klein verschil, maar voor de studentenportemonnee toch behoorlijk.
Le Souk blijkt wel weer goed betaalbaar: voor een pond couscous betaal je 1,50 euro en in de Albert Heijn is dat 1,48 euro. En bij de Kaaskop is een halve liter zelfgetapte olijfolie zelfs goedkoper dan bij Albert Heijn! Maar 1,50 euro voor 500 gram havermout bij Ekoplaza tegenover 0,50 euro in de gewone supermarkt?
Ik besluit dat wanneer de prijzen ‘een biertje’ verschillen, ik naar Albert Heijn mag. Maar alleen de kartonnen verpakkingen én zo groot mogelijk natuurlijk!
Wasteless wassen
Niet alleen om voedsel zit plastic: dat geldt ook voor verzorgingsproducten en schoonmaakmiddelen. Ga je ochtendritueel maar eens na. Tandenborstels, tandpasta, shampoos, scheermesjes – bijna alles zit in plastic.
Als iets op is, moet ik op zoek naar een alternatief. Shampoo is nu een blok zeep zonder verpakking, douchegel en deodorant idem dito. En mijn tanden poets ik met tabletjes uit een herbruikbaar flesje – in de winkel Lush vullen ze je lege weer opnieuw.
Stiekem ben ik blij dat mijn vertrouwde make-upremover uit een plastic flesje nog lang niet op is. Mijn nieuwe katoenen, wasbare wattenschijfjes voelen eigenlijk al heel verantwoord.
Wasteless wennen
Het is wennen op meerdere fronten. Mijn vriend vindt mijn adem door de tandtabletjes niet fris. Op de ACLO laat ik een blauw spoor in de douches achter door de zeep die constant uit mijn vingers glipt. In plaats van met een toilettas ga ik nu met een lunchtrommel vol blokken zeep op pad. Natte blokken zeep in een toilettas blijken namelijk heel erg onpraktisch en die lunchtrommel kun je tenminste afwassen.
Drogisterijen hebben veel producten waar je wasteless-hart van gaat huilen
Gedoe? Ja, zeker. Maar ‘lekker makkelijk’ doen we niet meer, hè! Ook drogisterijen hebben veel producten waar je wasteless-hart van gaat huilen: wegwerpmake-updoekjes, wegwerp ‘verfrissingsdoekjes’ (wat?) en – deze spant de kroon: plastic wegwerpscheermesjes. Ik weet niet hoe snel jullie ongewenste haren groeien, maar dat zou bij mij resulteren in zo’n honderd scheermesjes per jaar. Honderd!
Zelf maken
Afwasmiddel op! Van essentieel belang in een studentenhuis: die vaat moet af en toe schoon. Een nieuwe fles kopen is nu natuurlijk geen optie. Maar het internet weet raad.
Wasteless winkelen
Ekoplaza – noten, muesli, havermout, risottorijst tappen. Glazen flessen zuivel. Wel prijzig!
Le Souk – onverpakt groente en fruit, noten, couscous, pasta, rijst, linzen, erwten tappen. Hummus, tzatziki, feta, mozzarella etc. in je eigen bakjes meenemen. Goedkopere optie!
De Kaaskop – zelf pindakaas malen en in je eigen pot meenemen, zelf olijfolie tappen. Ook hier smeersels en olijven in eigen bakjes meenemen. En uiteraard kaas meenemen in je eigen doek/papier.
Markt – uiteraard voor het inslaan van groente en fruit, goedkoop én onverpakt.
Men neme een zakje baking soda, anderhalve eetlepel gewone soda en eventueel een paar druppels etherische olie voor de geur. Je gooit het in je bijna lege fles ´Dreft´, doet er warm water bij en schudt zodat het allemaal oplost. Zo kun je eindeloos in dezelfde fles afwasmiddel maken! Helemaal top. Het is wel een beetje vloeibaarder en minder groen, maar ja, esthetische bezwaren passen nou eenmaal niet zo goed bij deze leefstijl. Lekker makkelijk is het wel – en spotgoedkoop.
Wasteless afwegen
Na twee weken maak ik de balans op. Elke dag ergerde ik me meer aan de gigantische hoeveelheid onnodige verpakkingen. Ik cheatte elke dag, vaak onbewust. Een reep chocola voor in de trein – shit, aluminiumfolie! Hoe slecht is dat? Gauw gegoogeld en verdrietig opgegeten. Weggooien is immers nog erger.
Ik imponeerde vriendinnen met mijn superschone, verpakkingsvrije gewassen haren
Ik besteedde meer tijd én meer geld aan boodschappen, maar voelde me haast onoverwinnelijk als ik een verpakkingsvrije oplossing voor olijfolie had gevonden. Ik stonk uit mijn mond en glibberde door de dagen met zeepjes, maar imponeerde mijn vriendinnen met de geur van mijn superschone, verpakkingsvrije gewassen haren. Ik beet ook elke dag tien keer op mijn tong om mensen niet de huid vol te schelden in de supermarkt.
Het lastigst waren de dagen dat ik met groepen vrienden at. Op dinsdag met huisgenoten, op woensdag met het dispuut en op donderdag met de sportploeg – ik rende achter iedereen aan met hergebruikte papieren zakjes en katoenen tasjes voor de groentes, smeekte hen om voor diepvriesspinazie te kiezen (want verpakt in karton) in plaats van verse. Heel vermoeiend, eigenlijk.
En nu jij!
Dit was natuurlijk maar een kleine poging. Nicky en Jessie leven véél meer wasteless dan ik en vele andere duurzaamheidsgoeroes zullen vast hun wenkbrauwen optrekken bij dit artikel. Maar ik begon vanaf nul en ik ga zeker door.
En: die tandpasta komt terug. Stinken wil niemand, toch?