Wetenschappers van de RUG, geef het goede voorbeeld
Opinie: Doe niet alsof er niets aan de hand is
Wetenschappers van de RUG, geef het goede voorbeeld
Het duurde even voor ik doorhad hoe ernstig de corona-epidemie was. Een paar weken geleden maakte ik me nog niet erg zorgen. Ik zei aan de ontbijttafel tegen mijn gezin dat ik het allemaal nogal overdreven vond, en dat er geen reden was om bezorgd te zijn.
Toen fietste ik naar Zernike. Daar kwam ik een collega tegen met Italiaanse wortels, die me vertelde wat ze had gehoord van haar familie en vrienden in Lombardije. Over de machteloosheid van dokters tegen een uitdijende epidemie. Over het beperkte aantal bedden op de intensive care. Over mensen die verwachtten hun baan in de toeristische sector kwijt te raken.
Die avond tijdens het diner sprak ik weer over het coronavirus met mijn gezin. ‘Je lijkt van gedachten te zijn veranderd’, zeiden mijn kinderen. En dat klopte, want ik had ingezien dat mijn collega wel een punt had.
Luister naar anderen
Het is nu belangrijker dan ooit dat we naar mensen met andere inzichten luisteren. Denk aan al je studenten en collega’s met hun uiteenlopende nationaliteiten, culturen, religies. Zij hebben allemaal hun eigen manieren van omgaan met onzekerheid. Zij hebben hun eigen opvattingen over leven en dood. En ze hebben misschien heel andere verwachtingen van wat de overheid voor ze moet doen – of ze hebben minder vertrouwen in de overheid, of juist meer, dan jij.
Stel je eens voor wat je zou willen doen als je nu in Italie was of in Iran. Je zou naar huis willen gaan. Dat is de situatie waarin veel van onze niet-Nederlandse studenten en collega’s zich bevinden. Maar veel grenzen zijn nu gesloten. Zij hebben onze zorg nu harder nodig dan ooit.
Veel niet-Nederlandse studenten en collega’s hebben onze zorg nu hard nodig
Dit is geen tijd om te wedijveren. Dit is geen tijd om op te scheppen hoe productief jij bent, nu je 24/7 zonder afleiding kunt werken. Op Twitter herinneren sommige mensen ons aan Shakespeare, die Koning Lear zou hebben geschreven terwijl hij in quarantaine zat. Of ze vragen advies over hoe ze ‘productief’ kunnen blijven in deze angstige tijd, met kinderen om hen heen die om aandacht vragen.
Sommige mensen vinden het nodig om de wereld continu te vertellen over de gestroomlijnde manier waarop ze hun onderzoek en lessen regelen, en hoe ze hun werk online zijn gaan doen alsof er niets gebeurd is.
Niet iedereen heeft mazzel
De wetenschap is een wereld van enorm privilege, vergeleken met zoveel andere economische sectoren. Dus voor je treurt om de tijd die je nu verliest of wanhopig op zoek gaat naar advies om productiever te zijn, denk eerst eens aan de ondernemers die failliet dreigen te gaan, aan de vrachtwagenchauffeurs die ‘vrijwillig’ naar gebieden moeten rijden waar corona heerst. Denk aan de medewerkers van grote bedrijven die hun baan kwijtraken.
Sommigen van ons moeten werken terwijl de kinderen thuis zijn, omdat de scholen gesloten zijn. Velen van ons zijn gewoonweg te bang door het vooruitzicht van honderdduizenden doden om iets gedaan te krijgen. Dat aantal is misschien overdreven en er zijn wellicht andere wereldproblemen die erger zijn. Maar het simpele feit dan mensen bang zijn voor wat komen gaat, doet ertoe.
Grijp je kans
Moeten we dan maar opgeven? Helemaal niet. Maar we moeten ook niet doen alsof alles maar gewoon doorgaat, maar dan online. Grijp je kans om het goede voorbeeld te geven, en deel je wijsheid en medemenselijkheid met je studenten en collega’s.
Ga door, en geef les in wiskunde, geschiedenis en economie. Laat zien hoe de schoonheid en wijsheid van de kennis en wetenschap ons kunnen verlichten, zelfs of vooral in moeilijke tijden.
Maar realiseer je dit ook: als we nu vergeten om onze studenten en collega’s te helpen met onze kennis, en als we nu niet de verantwoordelijkheid nemen voor het versterken van de academische gemeenschap, dan zullen we op een gegeven moment gedwongen moeten opgeven.