Wie is Thijs Lijster?

Thijs werkt voor het onderzoekscentrum Arts in Society van de Letterenfaculteit. Hij organiseert symposia en congressen, en schrijft subsidieaanvragen voor onderzoeksactiviteiten. Maar natuurlijk is hij zelf ook onderzoeker. Hij heeft net samen met andere medewerkers een groot onderzoek naar ‘de waarde van cultuur’ afgerond voor de Vlaamse overheid. Zijn eigen onderzoeksinteresses liggen vooral in de hoek van de esthetica/kunstfilosofie en kritische maatschappijtheorie.

Momenteel is hij met drie boeken tegelijk bezig. Het eerste is een bundel in de reeks Arts in Society, getiteld Spaces for Criticism. Die moet gaan over de plaats van de kunstkritiek in de huidige samenleving.

Het tweede boek is een bundel over de Duitse filosoof Theodor W. Adorno, waarover hij ook zijn proefschrift heeft geschreven. ‘De combinatie die Adorno maakte van kunstfilosofie en kritische maatschappijtheorie is voor mij een grote inspiratiebron.’

Het derde boek is bedoeld voor een breder publiek, en zal gebaseerd zijn op een aantal essays die hij eerder schreef voor o.a. De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad.

Toelichting van Thijs bij de liedjes

‘De lijst is z’on beetje half om half klassiek en pop/rockmuziek, en daarmee een goede representatie van wat ik beluister.’

Eels, Agatha Chang (album: The Cautionary Tales of Mark Oliver Everett)

‘Van het nieuwe album van Eels, die ik al vanaf het eerste album (het briljante Beautiful Freak) volg. De nummers van zanger E. (pseudoniem van Mark Oliver Everett) zijn heerlijk depressief. Gouden regel: hoe ongelukkiger E., hoe beter het album.’

Daryll Ann, Tools R Us (album: Daryll Ann Weeps)

‘Daryll Ann heb ik eigenlijk pas kort geleden leren kennen, naar aanleiding van hun reünietournee, toen ze tien jaar uit elkaar waren. Wat mij betreft is deze band wel zo’n beetje het beste wat Nederland heeft voortgebracht op het gebied van de popmuziek. Dit was een van de eerste nummers die ik hoorde; meteen verkocht.’

Awkward I, The Unknown Character (album: Everything on Wheels)

‘Net als Daryll Ann uit de Excelsior stal. Djurre de Haan, het brein achter Awkward I, was ooit de huisgenoot van een goede vriend van mij, en toen al voortdurend in de weer met gitaar en sporenrecorder. Dit is mijn favoriete nummer.’

Neil Young, Oh, Lonesome me (album: After the Gold Rush)

‘Grote inspiratiebron voor Eels, een van mijn favoriete sixties artiesten, met z’n heerlijk zeikerige dissonante stem. Werd veel gedraaid door mijn vader. Omdat hij nooit meer platen draait, heb ik ze maar ‘geleend’.’

Queen, Father to Son (album: Queen II)

‘Dit is echt een jeugdzonde: terwijl al m’n klasgenoten Metallica en Guns ‘n Roses fans waren, luisterde ik naar Queen, wat natuurlijk echt niet kon, en eigenlijk nog steeds niet. Soms zet ik het nog wel eens op. Vooral de eerste albums vind ik nog altijd erg goed, kleine operaatjes met veel meerstemmige gitaren en samenzang.’

Schumann, Dichterliebe, Im Wunderschönen Monat Mai (uit de cyclus Dichterliebe, bij voorkeur uitvoering van Thomas Quasthof)

‘Ik luister veel klassieke muziek, waarbij het lied een van mijn favoriete genres is, met name Schubert en Schumann. Dit lied heb ik vooral uitgekozen voor de toepasselijke titel, maar ook omdat het het begin is van een van de mooiste cycli, Dichterliebe van Schumann, op prachtig melodramatische én ironische teksten van Heinrich Heine.’

Bach, franse suite no. 5 (eerste deel, Allemande, bij voorkeur uitvoering door Gould)

‘Bachs klaviermuziek kan ik niet vaak genoeg horen, natuurlijk de Goldbergvariaties, maar ook Wohltemperierter Klavier en deze Franse Suites. De Allemande uit de 5e is prachtig, zulke bijzondere harmonische overgangen. Elke keer verrast hij weer.’

Eisler, Ernste Gesänge

‘Deze cyclus van Hanns Eisler heb ik pas onlangs ontdekt, in een prachtige uitvoering van de Duitse bariton Matthias Goerne. Eisler was, net als Adorno, de filosoof waarop ik gepromoveerd ben, een telg van de Tweede Weense School. Hij werkte veel samen met Brecht. Deze cyclus schreef hij aan het eind van zijn leven, toen hij leed onder erge depressies.’

Mahler, Symfonie 6, Andante

‘Thuis ontbreekt het vaak aan de tijd om echt aandachtig naar muziek te luisteren, vooral langere stukken. Daarom is het heerlijk om tijdens een lange treinreis op m’n iPod naar Mahler te luisteren. Je vergeet de tijd, voor je het weet ben je al in Amsterdam, bijvoorbeeld. Het Andante uit de 6e symfonie is werkelijk hartverscheurend.’

Haendel, Orgelconcert in F (Koekkoek en nachtegaal, 2e deel)

‘Om te voorkomen dat de mensen denken dat ik alleen maar depressieve muziek draai, dit orgelconcert van Händel. Toen ik studeerde gebruikte ik een CD hiervan vaak als wekker: werkt fantastisch voor je humeur!’