PhD-manifest: Wij moeten zelf actie ondernemen
PhD-manifest: Wij moeten zelf actie ondernemen
Wij, de promotiestudenten van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) presenteren hierbij de verkorte versie van het manifest. Het manifest is opgesteld om de (financiële) ongelijkheid en onzekerheid die het experiment promotieonderwijs teweegbrengt onder de aandacht te brengen en aan te pakken. Het experiment heeft significante invloed op ons onderzoek, onze toekomstige carrière en ons privéleven.
Het manifest zet in hoofdlijnen uiteen wat de grootste problemen zijn en stelt daarnaast de eisen die, indien ingewilligd, de kwaliteit van ons werk, ons privéleven en de gelijkheid binnen de RUG aanzienlijk zullen verbeteren. Onze student-status brengt met zich dat geen enkele vakbond onze belangen bij collectieve onderhandelingen over de (arbeids)voorwaarden behartigt en wij daardoor genoodzaakt zijn zelf actie te ondernemen.
Doel van het experiment
Het doel van het experiment – zoals vermeld in het besluit experiment promotieonderwijs is: ‘(…) te onderzoeken of met een nieuw promotietraject als derde cyclus in het bachelor-mastersysteem (…) het aantal gepromoveerden aan universiteiten wordt vergroot, de mogelijkheid voor promovendi om eigen onderzoeksvoorstellen in te dienen en te realiseren toeneemt en de positie van gepromoveerden op de arbeidsmarkt wordt verbeterd en daarmee de kennissamenleving verder kan worden ontwikkeld.’
Hoewel het experiment meer promotieplekken mogelijk heeft gemaakt dan normaal gesproken beschikbaar zouden zijn, houdt het onvoldoende rekening met het welzijn van de promotiestudent. Enerzijds verrichten promotiestudenten nagenoeg hetzelfde werk als werknemer-promovendi, ongeacht de verschillen in contractuele relaties. Derhalve is ongelijke behandeling niet gerechtvaardigd.
Nadelige gevolgen
Anderzijds brengt het experiment onevenredig nadelige gevolgen met zich mee voor de promotiestudent. Zo bestaan de ’voordelen’ die het experiment teweeg zou moeten brengen in de praktijk niet (zoals het schrijven van eigen onderzoeksvoorstellen dat tevens een gebruikelijke praktijk is bij werknemerpromovendi).
Verder lopen promotiestudenten veel (financiële) voordelen en wettelijke bescherming mis en geven zij gratis onderwijs terwijl werknemerpromovendi en studenten met een student-assistentschap voor hetzelfde werk betaald krijgen.
Promotiestudenten worden vertegenwoordigd door bachelor- en masterstudenten die niet in staat zijn om onze positie te begrijpen, dan wel te vertegenwoordigen. Ook is er sprake (geweest) van een gebrekkige informatievoorziening omtrent de (nadeligere) positie van de promotiestudent voorafgaand aan de ondertekening van het contract.
Beëindiging
Het experiment heeft dusdanig nadelige effecten op het onderzoeksklimaat van de RUG, dat er reden is om het te beëindigen. Als dat gebeurt, vermeldt het Besluit het volgende: ‘De deelnemende universiteit stelt de door hem toegelaten promotiestudent, die op het moment van al dan niet voortijdige beëindiging van het experiment nog geen toegang heeft tot de promotie, in de gelegenheid om het promotietraject af te ronden als werknemer van de universiteit’.
Wij, de ondertekenaars, verlangen derhalve dat aan de volgende eisen wordt voldaan:
- Stopzetting van het experiment aan de RUG/het Universitair Medisch Centrum (UMCG).
- Gelijkheid, inhoudende dat, conform het besluit, aan promotiestudenten de keuze wordt gegeven hun contract om te zetten in een aanstelling (per 1 januari 2020, een arbeidscontract), aangezien er geen significante verschillen in de werkzaamheden van beide aanstellingen bestaan.
- Compensatie voor het werk dat onder het studentencontract is verricht. Specifiek komt dit neer op het verschil in salaris dat een werknemer-promovendus geniet ten opzichte van een promotiestudent, inclusief het vakantiegeld, de pensioenopbouw en de dertiende maand.
Hoogachtend,
Martha Buit, beurspromovendus aan de rechtenfaculteit, namens de initiatiefnemers van het manifest
De volledige tekst van het manifest vind je hier.