Zelfkennis
Het is december. Het waait, de dagen zijn op hun kortst en Sinterklaas is net weer vertrokken. Waar de goedheiligman met zijn aanhang in december Nederland verlaat, komt een andere groep juist weer terug naar Groningen: de Nederlandse uitwisselingstudenten.
Begrijp me niet verkeerd, ik was het ook van plan. Het leek me zo’n leuk idee: vijf maanden wonen in een ander land en opgaan in een andere cultuur. Even weg uit mijn vertrouwde omgeving, weg uit de Korreweg, weg uit Groningen.
Nieuwe vrienden, nieuwe ervaringen en je kunt op Instagram en Facebook aan iedereen laten zien hoe leuk je het hebt (dat schijnt tegenwoordig ook erg belangrijk te zijn). En je hoeft natuurlijk vijf maanden lang niet Het gras van het Noorderplantsoen aan te horen, wat voor mij misschien wel de belangrijkste reden was.
De mensen die zijn gegaan, komen steevast terug met dezelfde verhalen. Allemaal hebben ze de tijd van hun leven gehad, en ze schromen niet om je dat elke vijf minuten te laten horen. Ze hebben het moeilijk gehad, zijn zichzelf tegengekomen, maar hebben ook onvergetelijke ervaringen gehad. Ze hebben zichzelf echt leren kennen.
Allemaal hebben ze de tijd van hun leven gehad, en ze schromen niet om je dat elke vijf minuten te laten horen
Ik ben niet gegaan. Eigenlijk heb ik het hier in Groningen best naar mijn zin. Noem me saai, maar ik hoef niet bijna een half jaar uit mijn vertrouwde omgeving te gaan om iets te leren over mezelf, of om ‘onvergetelijke ervaringen’ op te doen.
Wie zichzelf echt goed wil leren kennen, moet ’s morgens om half negen op een koude decemberochtend met windkracht zes over de Korreweg fietsen. Dan leer je jezelf pas echt kennen.
Straks komt januari, de maand waarin we eindeloos alle ervaringen moeten aanhoren die de uitwisselingsstudenten hebben opgedaan, hoe erg hun kijk op de wereld is veranderd en hoeveel zij hebben geleerd als persoon. Om iedereen in heel Groningen een plezier te doen, wil ik graag een voorstel doen. Dus, bij deze:
Beste uitwisselingsstudenten, mochten jullie nog op zoek zijn naar goede voornemens voor 2020, ik heb er eentje voor je: Probeer in het nieuwe jaar niet in elk gesprek te vermelden dat je een paar maanden in het buitenland bent geweest. Alvast bedankt.
En mocht je je niet kunnen inhouden, ga dan naar Frankrijk. Desnoods Kameroen.