Anoniem

Foto Reyer Boxem

Anoniem

Student-columnist Laura Mijnders herinnert zich een college over vrouwen aan de top en het glazen plafond en ziet een wens uitkomen.
Door Laura Mijnders
14 april om 10:03 uur.
Laatst gewijzigd op 14 april 2021
om 10:03 uur.
april 14 at 10:03 AM.
Last modified on april 14, 2021
at 10:03 AM.

Een van de colleges die ik mij het beste kan herinneren, was op een ochtend na een avondje stevig borrelen met wat medestudenten. Met een milde hoofdpijn, een kop thee en een bakje yoghurt zat ik in een college interculturele communicatie. Ik geloof dat het de Zernikezaal was, in elk geval in een van die afgelegen, sfeerloze nieuwbouwzaaltjes die de historie van het hoofdgebouw totaal geen eer aandoen (sorry architect).

We hadden het over het glazen plafond en de hoogte van het percentage vrouwen dat in de top van bedrijven belandt. Dat is nog steeds veel te laag. Meteen zag ik letterlijk een glazen plafond voor me.

Ik stelde me voor dat het was zoals die keer dat ik op de derde verdieping in warenhuis Vanderveen in Assen niet op de glazen vloer durfde te lopen. Mijn vader vond dat ik mij niet zo aan moest stellen, maar ik was ervan overtuigd dat de vloer zou breken, ik zou vallen en dat ik op een nietsvermoedend slachtoffer zou belanden, met de dood tot gevolg.

Ik stel me voor dat het glazen plafond zoiets is. Je kunt als vrouw de ander wel zien, maar de angst om te vallen is groter, dus zet je de stap naar de top maar niet.

Ik was ervan overtuigd dat de vloer zou breken, dat ik zou vallen

In een poging om een discussie te starten, onderbreekt de docente mijn gedachten met de vraag wat wij als studenten vinden van het idee om alle bedrijven verplicht te stellen om een vast percentage vrouwen in dienst te hebben in de top. De discussie komt niet op gang, waarschijnlijk vanwege het vroege uur, dus stelt ze de vraag anders.

‘Wie is het hiermee eens? Graag handen omhoog.’

Tot mijn verbazing gaan bijna alle handen omhoog. Wanneer de docente vervolgens vraagt wie het hier niet mee eens is, steken alleen ik, een ander meisje en een paar jongens hun hand op. De docent vraagt me om me nader te verklaren.

‘Je wil toch aangenomen worden om je kwaliteiten en niet om je gender…..’

‘Exact! Dat is precies wat ik hiermee wilde zeggen. Maar is er een oplossing?’

‘Een naam is maar een naam. Kunnen we niet gewoon verplicht anoniem solliciteren?’

Bijna twee jaar later lees ik over vacaturebank Trickle, een vacaturebank die uitsluitend anoniem solliciteren toestaat.

Voorwaarts, mars. Vooruitgang bestaat wel degelijk.

En een plafond zou niet van glas moeten zijn.

14 April 2021 | 14-4-2021, 10:03
Array

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties