Het is stil in de kerk, en licht. Alsof het niet de bedoeling is dat je er bent. Slechts een groep bejaarde Duitse toeristen, mét tour guide, doorbreekt de stilte met een rondleiding door de kerk. Ze hebben enkel oog voor de schilderingen, beelden en preekstoelen. Zonde, want er is best een hoop interessants te zien, én te doen!

Spieroefenpop met erecte penis

De tentoonstelling gaat uit van 12 tegenstellingen waaronder hemel en aarde, groot en klein, man en vrouw, analoog en digitaal. Bij binnenkomst beginnen we gelijk goed met leven en dood.

Je ziet gekweekte burgers, afgesloten evenwichtige ecosystemen en een zoveel-delige spieroefenpop, mét erecte penis, voor dokters en doctoren. Helemaal de shit, in 1850, en de RUG had er een!

Daarna zoekt de bezoeker het zelf maar uit. In plaats van een chronologisch verhaal te vertellen over onderzoek dat hier aan de RUG plaatsgevonden heeft, is de kerk zonder duidelijke lijn ingericht op thematische tegenstellingen.

Besnorde mannelijke RUG-prominenten

Zo is bij de tegenstelling man/vrouw een muur ingericht met schilderijen, foto’s (en filmpjes!) van vrouwelijke wetenschappers en hoogleraren. Een meta-tegenstelling, die vast verband houdt met de muur in het Academiegebouw waaraan (bijna) alleen besnorde mannelijke RUG-prominenten vereeuwigd zijn.

Voor wie denkt zelf wel sekseblinde keuzes te kunnen maken staat er even verderop een vending machine met daarin een soort Pokémon-kaarten, maar dan van RUG-wetenschappers.

Hype-potentie

Ik bespeur hype-potentie. Als hier een goed spel, inclusief theme-song, bij gemaakt wordt, kunnen alle studenten straks moeiteloos de 150 grootste RUG-wetenschappers opdreunen.

Dat wordt meters maken in de universiteiten top 100! Als mijn spelen mijn leren is, en mijn leren mijn spelen… Al moeten ze die machine dan nog wel even repareren.

Niet met je handen op de rug

Juist die insteek dat alles ook voor dummies te volgen moet zijn, maakt de tentoonstelling fris en interessant. Heden en verleden, drie lustrumthema’s, en alle studierichtingen worden moeiteloos in één geheel samengebracht met gebruik van techniek en een heldere eenvoud die je van de RUG niet gewend bent.

Om die schok wat minder groot te maken hangt bij een aantal van de interactieve mogelijkheden wel de mededeling dat de betreffende gadget wegens onderhoud even niet beschikbaar is. Een domper.

Als alles het zou doen, heeft de tentoonstelling namelijk wel iets weg van NEMO, het hoofdstedelijke summum van interactieve, wetenschappelijke tentoonstellingen.Want hoewel er natuurlijk de nodige skeletten ( oa. van Fritzi de neushoorn), apparaten en lichaamsdelen op sterk water te zien zijn, hoef niet met je handen op de rug de lopen. Overal zijn dingen te doen.

Met een korreltje zout

Schermen die je laten spelen met de invloed van een x-percentage leiders op een y-grote groep (welke kant zwemmen de visjes op), en psychologische spelletjes als de Heymanstest. Volgens de disclaimer vooraf zijn de resultaten echter wel met een korreltje zout te nemen; daar gaat mijn vergelijking met Dostojewski.

Genoeg te zien en te doen voor een halve middag. Vanwege het hoge ‘Hee, wist je dat…? Moet je kijken!’-gehalte bijzonder geschikt om met meerdere personen te bezoeken. Sommige testjes zijn trouwens alleen met z’n tweeën te doen.

Zelfbevlekking op acceptabel niveau

400 jaar wetenschap aan de RUG. Zelfbevlekking? Natuurlijk, maar met vlagen en van acceptabel niveau. Samenhangend, interessant en goed vorm gegeven. De tentoonstelling zou wel varen bij wat meer achtergrondrumoer in de vorm van bezoekers en vlotte reparaties van alles wat niet werkt, maar is desondanks een aanrader.

De tentoonstelling is tot en met 27 juni te zien.