Open brief aan de rector
Voor goed onderwijs zijn vooral meer docenten nodig
Geachte rector magnificus,
Met interesse heb ik het actieplan onderwijs tot mij genomen, waarover wordt gesproken naar aanleiding van de uitkomst van de enquête over de stand van zaken bij het personeel door corona. Ik had gehoopt dat dit actieplan recht zou doen aan het feit dat het voor mij, als docent op een onderwijsfaculteit zoals rechtsgeleerdheid, ondoenlijk is om op een fatsoenlijke manier onderwijs aan te bieden. Het is namelijk niet mogelijk om op een kleinschalige manier, persoonlijk en uitdagend onderwijs aan te bieden dat van een voldoende academisch niveau is.
Dit was natuurlijk al jaren een probleem bij faculteiten zoals de mijne, waar werkgroepen van veertig studenten geen uitzondering zijn. Daardoor werd het onderwijs tegen de zin van mijn collega’s en mijzelf passief en het niveau lager dan wij allen wilden.
Dat is nu nog een vele malen groter probleem. Al mijn collega’s geven hun alles, maar dat neemt niet weg dat kleinschalig onderwijs in Covid-tijd inhoudt dat er een maximum van vijf tot zes studenten in een Collaborate-sessie zijn. Zelfs dan is het niet ideaal, maar er is in ieder geval contact en er kan verdieping plaatsvinden. Graag zou ik willen weten hoe de punten in het actieplan bijdragen aan de haalbaarheid van deze manier van onderwijs binnen een faculteit waar ik een vak geef met achthonderd studenten.
Let wel, ik zeg niet dat het onderhoud dat in het actieplan staat niet noodzakelijk is. Sterker nog, het lijkt mij achterstallig. In de afgelopen maanden heeft niemand met een woord gerept over de kwaliteit van online onderwijs, of hoe toetsing daadwerkelijk steekhoudend blijft. De enige ondersteuning die er is geweest is voornamelijk van het (zeer goed helpende) Nestor-team dat weet wat er allemaal mogelijk is binnen Nestor. Maar vanuit Centraal heb ik niets gehoord.
Het enige dat me nu nog aan het werk houdt, is mijn zorg voor de studenten
Daarom zou ik willen vragen of het mogelijk is om niet alleen maar te kijken naar de faciliteiten. Het is leuk dat ik mijn nu al niet Arbo-correcte bureaustoel mag ophalen, maar dat geeft mij nog steeds niet een fatsoenlijke kantoorruimte om op een goede manier thuis onderwijs te geven.
Zou u zich alstublieft willen inzetten voor een ontlasting door middel van meer docenten? Meer collega’s die kunnen helpen in het verzorgen van kwalitatief hoogstaand onderwijs. Zodat ik niet meer tegen een examencommissie hoef te zeggen dat ik eigenlijk geen tijd heb voor een schikkingsgesprek met een student die zijn voldoende niet verdient, of student-assistenten moet vertellen dat ze rust moeten nemen, ook al blijft het werk komen. Of een collega moed in moet praten die zo moe is en zo neerslachtig door het gebrek aan interactie met zijn studenten dat hij geen zin heeft om nog een digitaal college te verzorgen.
Ik moet namelijk bekennen dat het enige dat mij nu nog aan het werk houdt, mijn zorg voor de studenten in Covid-tijd is. Omdat ik graag wil dat zij deze tijd doorkomen en enigszins beslagen ten ijs komen in wat de maatschappij straks ook maar mag brengen. Maar ik heb voor het eerst in bijna tien jaar geen plezier in mijn werk en voel mij in de steek gelaten. Niet door mijn faculteitsbestuur, directe leidinggevende of collega’s, zonder wie ik dit niet had volgehouden, maar zeer zeker door mijn werkgever, die het alleen over chocoladerepen en kilometervergoedingen heeft.
Hoogachtend,
Dr. M.J. (Matthijs) van Wolferen
UD Europees recht
Faculteit Rechtsgeleerdheid