‘Jawohl, jawohl!’, schreeuwen vier Duitse supporters over de roeibaan op de vijfde dag van het WK.  Op hun hoofd dragen ze een plastic helm in de driekleur van hun land. Ze kijken achtereenvolgens naar de baan en naar het tv-scherm achter hen, dat de precieze tussentijden vermeldt.

Weinig afgeragde bestuursjasjes

De donderdag staat in het teken van halve finales. Toproeiers van over de hele wereld trappen de longen uit hun lijf voor die felbegeerde finaleplekken. Honderden supporters zijn met hun helden meegekomen. Aan de wal in het gras zit een Zwitser met een koebel in zijn hand. Terwijl hij probeert niet weg te glijden in de modderige oever zwaait hij met de bel, in de hoop dat zijn helden deze bijzondere manier van aanmoediging horen.

Fisa, de internationale roeifederatie, wees deze 43^e editie van de WK toe aan Nederland. Op het treinstation Amsterdam-Zuid hangen metersbrede schermen met roeifragmenten, om iedereen naar de verderop gelegen Bosbaan te lokken.

Waar op de Bosbaan vaak een studentikoze sfeer hangt, komt hier het elitaire karakter van de sport naar voren. Weinig afgeragde en verknipte bestuursjasjes, maar mannen van middelbare leeftijd in nette pakken die de wedstrijdschema’s nauwlettend in de gaten houden.

Gratis naar binnen

Tussen de wereldtop met Engelsen, Duitsers, Amerikanen en Canadezen is er ook een grote delegatie Nederlandse roeiers die dit toernooi aan de start verschijnt. Ook Groningen is ruim vertegenwoordigd. Aegir heeft een afvaardiging van drie topatleten, Gyas zelfs zeven.

Gyaan Montyn Stoffels (22) loopt in een knalrood ‘crew’ shirt over de tribune. De Groningse student tandheelkunde was zo slim zich aan te melden als vrijwilliger voor het evenement. Dat betekent: gratis naar binnen. ‘Kan ik ondertussen mooi naar de wedstrijden kijken’, zegt Montyn die de roeiers van Gyas op de voet volgt. ‘Zometeen start Tim Weerkamp in de lichte mannen twee-zonder. Vanmiddag verschijnt Rogier Blink ook nog aan de start.’

‘Shit, balen’

Na de middagpauze ligt Tim van Gyas onder een donkere dreigende hemel aan de start. Voor een plek in de A-finale moet hij bij de eerste drie horen. ‘It’s the Dutch boat that is in a second position’, galmt door de luidsprekers. De Engelse en de Nederlandse commentatoren wisselen elkaar af met hun snelle geratel.  Maar halverwege, op ongeveer duizend meter, gaat het bergafwaarts. ‘De Nederlandse roeiers kunnen niet meekomen en zakken naar een vierde positie’, schalt de Nederlandse stem. Het lukt Tim niet bij de eerste drie te eindigen. ‘Shit, balen’, roept Montyn.

De Aegirfans zijn spoorloos. Hun helden Thomas Doornbos in de Holland Acht, en Derk Noordhuis in de dubbelvier waren eerder het toernooi al uitgeschakeld. Ook Aegirroeier Daan Peeters van de lichte-mannen-acht wist het niet tot de A-finale te schoppen.

Rood-geel boemeltje

De roeibaan is twee kilometer lang. Onmogelijk dus om zowel de start als de finish te zien. Maar daar heeft de organisatie iets op bedacht: een treintje. Het rood-gele boemeltje, met een hoog attractiepark gehalte, rijdt tijdens de races mee vanaf de start tot aan de eindstreep. Hoef je niks te missen.

Naast het treintje rijden twee gitzwarte camera-auto’s. Ze filmen de race, net als de cameramannen die in hijskranen boven de baan zweven. Na elke race keren de wagens om en crossen met zeer hoge snelheid langs het water alsof het de Duitse snelweg is. Ze moeten telkens weer op tijd bij de start zijn voor het vastleggen van de volgende race.

Trots

Achter het treintje heeft zich nog een hele bups fietsers verzameld, bestaande uit coaches en trouwe supporters. ‘Rogier, Rogier, trap door’, schreeuwen fans vanaf hun tweewieler naar de bijna twee meter lange toproeier. Gyaan Rogier Blink vaart met Mitchel Steenman in de twee-zonder. ‘Als ik naar Gyasroeiers kijk, voel ik me wel trots’, zegt Montyn terwijl hij gespannen de race volgt. Maar de topfavorieten weten hun droom niet waar te maken. Het Nederlandse duo moet drie seconden toegeven aan de Amerikanen. Een vierde plek is niet genoeg voor de A-finale.

Dan moet Montyn zelf ook aan de bak. Bij de ceremonies is het zijn taak de boten vast te houden, zodat ze niet bij het erevlot wegdrijven. ‘Volgens mij is dat ook het rotste klusje niet. Zit ik er mooi met mijn neus bovenop.’