Beste Tim, 

Mijn telefoon is steeds halverwege de dag al dood en dat is erg vervelend. Heb je tips?

Bernard

 

Beste Bernard,

De laatste stuiptrekking van je telefoon. Een zwart scherm en daarna nog een korte en hevige tril. Als je het ziet gebeuren is het traumatiserend, als je het in je zak voelt denkend dat het een sms’je is, is het óók traumatiserend. Je had nog zo graag afscheid willen nemen, maar eigenlijk ben je bang dat je een appje mist. Een dode telefoon. De rest van de dag denk je ‘m bij elke beweging nog te voelen, bij elke windvlaag te horen. Wat moet je zonder?

Nou, alles, misschien. Wees eerlijk, je telefoon was ergens een klootzak. Altijd zo opdringerig, maar nooit beschikbaar wanneer jij hem wilde. De geluidjes, de maniertjes, de constante afleiding behalve wanneer je die daadwerkelijk zocht. Wanneer je smekend naar je scherm keek en hoopte op een belletje of zelfs maar een Snapchat, al was het maar om je laatste scharrel die je nu in de UB tegemoet komt lopen met gerust hart te kunnen ontwijken; je telefoon gaf niet thuis. Nee, zo werkt het natuurlijk niet. Jíj bent de slaaf, je phone de meester. Maar zijn dood maakt je niet vrij. Slechts een eeuwigdurende rouw naar Noord-Koreaans voorbeeld is wat je voelt.

Het klinkt misschien wat dramatisch, maar hoe verslaafd ben je? En hoe hippie ben ik als ik zeg dat je misschien je tijd beter kunt besteden? Om de tijd te checken heb je dat tijdloze, analoge apparaat om je pols. Bijkomend voordeel is dat je niet drie keer moet ontgrendelen voordat je ook echt gaat letten op datgeen waarvoor je hem gebruikte. Voor je gesprekken heb je van die vleeszakken die medemensen zijn. En met Candy Crush moet je stoppen. Echt.

Ik weet nog dat een telefoon een mobieltje genoemd werd, omdat je dagen lang geen kabel nodig had. Bij jou vraag ik me af, Bernard, hoe mobiel ben jij.nl?

Succes!

 Heb je ook een vraag aan Tim? Mail dan naar [email protected]