Harry Potter had op Zweinstein de Sorteerhoed die hem op de juiste afdeling plaatste. In het echt zou een algoritme toch ook kunnen bepalen welke studie het beste bij een student past? zo vraagt student-columnist Bauke van der Kooij zich af.
Gemotiveerd beginnen hordes studenten aan een nieuwe studie, maar voor een hoop van hen is dit helaas maar van korte duur: ongeveer een kwart van alle universitaire studenten stopt in het eerste jaar al.
Opvallend genoeg is dat vaak niet omdat de studie te zwaar is of te veel tijd kost, maar omdat de studie niet interessant gevonden wordt of niet aansluit bij de verwachtingen.
Studenten (maar niet getreurd, ook niet-studenten) zijn nou eenmaal niet rationeel en laten zich leiden door cool klinkende Engelse studies (denk aan life science and technology, wat gewoon een kruising is tussen biologie, scheikunde en wiskunde) of kiezen wat hun beste vrienden of vriendinnen ook kiezen, en binnen de kortste keren komen ze bedrogen uit.
Als studenten dus echt zo slecht zijn in het zelf maken van een keuze, waarom wordt die keuze dan niet voor hun gemaakt? Er is al een bekende school die een systeem gebruikt waarbij de school zelf kiest waar je geplaatst wordt, en niet geheel ontoevallig hebben ze daar (uitzonderingen daargelaten) geen enkele uitvaller.
Op Zweinstein verloopt plaatsing in één van de vier ‘afdelingen’ door een magische toverhoed (de Sorteerhoed), die door je gedachten te lezen je precies in de juiste afdeling kan plaatsen.
Hoe fijn is het als je je helemaal geen zorgen hoeft te maken over welke studie je gaat doen
Nu kun je zeggen: ‘Ja, maar dat is een magische wereld.’ Maar door middel van kunstmatige intelligentie moet het toch wel mogelijk zijn om een algoritme te creëren dat iedere student op basis van een vragenlijst een opleiding aanbeveelt waar de kans op stoppen zo klein mogelijk is.
Het bespaart je bovendien ook heel wat tijd om allemaal meeloopdagen te bezoeken waar voorlichters met een mooi praatje proberen je te paaien om voor die studie te kiezen, en tegelijk helpt het ook voorkomen dat je verlamd door alle keuzes God-zegene-de-greep maar iets kiest.
Hoe fijn is het als je je helemaal geen zorgen hoeft te maken over welke studie je gaat doen, en tegelijk voorkomt dat je impulsief maar wat kiest?
Zo’n algoritme moet je dan natuurlijk wel een beetje in de gaten houden, voordat het van hogerhand zo wordt beïnvloed dat straks iedereen bij een opleiding wordt geplaatst die de universiteit goed uitkomt of waar een tekort is.
Of dat een andere universiteit de hoed ‘hackt’ in de hoop dat studenten na een verkeerde keuze vertrekken naar bijvoorbeeld Utrecht of Wageningen waar ze dan nog wel die hippe Engelse namen gebruiken voor hun opleidingen.
En als je dan zo’n hoed hebt en het blijkt dat er geen enkele juiste keuze is, dan kan de hoed nog altijd zeggen dat je maar een tussenjaar moet nemen. Dan heb je eindelijk een goed excuus om jezelf te leren kennen door te gaan backpacken in Colombia of in Vietnam – of desnoods een jaartje naar Zweinstein te gaan.
BAUKE VAN DER KOOIJ