De prikkelarme rustplekken die KEI dit jaar introduceerde zorgden voorafgaand aan de introductieweek voor wat ‘sneeuwvlokjes’-ophef. Maar waar kwam het idee eigenlijk vandaan en hoe bevielen de ruimtes? Vijf vragen aan KEI-voorzitter Sara Kruit.
BBB-leider Caroline van der Plas gaf in een tweet nogal af op het idee van prikkelarme zones. Ze stelde dat huidige studenten ‘sneeuwvlokjes’ worden gemaakt door de oudere generatie. Hoe reageerden jullie daarop?
‘Dat hebben we gelezen. En ja, iedereen mag zijn mening hebben. Wij vinden dat de KEI-week voor iedereen moet zijn en als dit is waar mensen behoefte aan hebben, is het mooi dat we dit kunnen bieden. Dit is natuurlijk een reactie op een groter thema en niet per se aan ons gericht, dus zo vatten we het ook niet op.’
Hoe zijn jullie eigenlijk op het idee gekomen voor deze ruimtes?
‘Ieder nieuw bestuur evalueert aan het begin van het jaar de vorige KEI-week met alle betrokkenen. We kregen van de EHBO te horen dat er best vaak mensen langskomen die gewoon even willen kletsen. Die hun verhaal willen doen en even willen zitten, maar niet per se eerste hulp nodig hebben. Daarom vroegen zij ons of het mogelijk was om daar een aparte ruimte voor te maken. Op basis van andere soortgelijke evenementen kwamen we op het idee van een prikkelarme zone.’
Jullie hadden tijdens de KEI-week twee prikkelarme ruimtes. Van maandag tot en met woensdag bij het Grand Theatre en donderdag en vrijdag op het Suikerunieterrein, waar de feesten waren. Zijn ze veel gebruikt?
‘Hoeveel mensen er precies langsgekomen zijn, weet ik nog niet. De rustruimtes werden deels in de gaten gehouden door de EHBO en de GGD, dus die cijfers horen we als we de week met ze evalueren. Maar het gaat niet om honderden mensen, meer richting een handvol per dag.’
En waar kwamen de mensen zoal voor?
‘Aan het begin van de week waren er mensen die wat in paniek waren, mensen die hun verhaal even wilden doen. Daarom was het ook fijn dat de GGD aanwezig was. Tijdens het tweede deel bij de Suiker zagen we al dat je voor rust eigenlijk haast het terrein af moet. Mensen die daar een ruimte opzochten, wilden meestal even zitten en een koptelefoon op om geluid te weren. Even een momentje voor jezelf.’
‘Zo’n week is best heftig; je bent voor het eerst op jezelf, misschien in een nieuwe stad, in een nieuw huis, met nieuwe mensen op een druk evenement waar veel gebeurt. Als je daar overprikkeld van raakt, dan kan een kleine gebeurtenis al de druppel zijn.’
Komen de ruimtes volgend jaar terug?
‘Dat weet ik nog niet zeker, dat moet nog worden besproken met de betrokken partijen en het nieuwe KEI-bestuur. En we willen ook nabespreken waar de ruimtes het handigste zijn. Maar we hebben veel positieve reacties gekregen, ook van studenten die ze niet gebruikten.’