Het was ophefweek bij de columns in UKrant. De column van Alex Steenbreker is offline gehaald na ophef. Wat er mee mis was, weet ik niet, want de column is offline gehaald voordat ik hem gelezen had.
Gerrit Breeuwsma kreeg kritiek omdat hij twee medewerkers knap (in de zin van ‘geleerd’) genoemd had. Volgens een Engelstalige reactie onder zijn Nederlandstalige column zou dat in de VS al reden genoeg geweest zijn om Breeuwsma te ontslaan.
Mijn column kreeg ook de nodige kritiek. Ik had zogenaamd een boekverslag geschreven over het boek van Eelco Runia dat ik niet gelezen heb. Dat had ik er keurig netjes bijgezegd, het is tenslotte maar een column en geen keiharde wetenschap, maar toch mag dat blijkbaar niet.
Op basis van hetgeen Runia in de interviews gezegd had, had ik genoeg om mijn column te vullen. Het is natuurlijk mogelijk dat wat in het boek staat totaal anders is dan wat in de interviews over een boek gezegd wordt. Dus volgende keer zal ik braaf zeggen ‘Nou, dit nodigt niet echt uit om het boek te lezen’.
De ophef bleef niet beperkt tot de columns. Er was ook verontwaardiging dat de website van de Nacht van Kunst en Wetenschap er enkel in het Nederlands is.
Geen idee waarom je de aankondiging van allerlei Nederlandstalige lezingen en theatervoorstellingen in het Engels zou willen hebben, maar mij ontgaat wel vaker iets. Als tegemoetkoming: My talk will be about the statistics of inclusiveness. Saturday, 11:15PM, Heymans room. You’ve got a few days to learn Dutch. See you there!
Je maakt het niet inclusiever door Stadjers uit te sluiten en een aantal studenten en stafleden in te sluiten
De organisatoren werd zelfs gebrek aan inclusiviteit verweten. Dit ondanks dat de Nacht zich expliciet richt op de Stadjers, die lang niet allemaal het Engels goed machtig zijn. Je maakt het niet inclusiever door hen uit te sluiten en een aantal studenten en stafleden in te sluiten.
Door juist een aantal activiteiten Nederlandstalig te houden en andere activiteiten, zoals het congres Growing Together, in het Engels te doen, ben je volgens mij juist zo inclusief mogelijk bezig. Maar over een halfleeg dan wel halfvol glas valt nog best ophef te maken.
Om direct te bewijzen dat ik mijn leven beter na de vorige column, bij deze een boekentip van een boek dat ik daadwerkelijk gelezen heb: Het Grote Niets van Rosanne Hertzberger. Dit boekje (om ophef te voorkomen moet ik ik er nu bij zeggen dat ik de term ‘boekje’ niet neerbuigend gebruik, maar gewoon omdat het niet zo’n dik boek is: slechts 90 pagina’s, met redelijk weinig woorden per pagina) leest makkelijk weg.
Hertzberger neemt de lezer mee in de wereld van mindfulness-onderzoek en gebruikt dat om ons te waarschuwen voor weeffouten in het wetenschappelijk proces. Een toegankelijkere introductie tot de replicatiecrisis heb ik niet gezien.
Hertzbergers boodschap is duidelijk: wetenschap is goed, maar stop niet te veel vertrouwen in wetenschappers. Dat lijkt me een prima advies, dat je ook op elke beroepsgroep kan toepassen. Iets minder klakkeloos vertrouwen, iets meer zelf nadenken, dat zal een boel ophef schelen.