Studenten op International No Tobacco Day
Zij stopten met roken
Door Yoana Petrova
By Yoana Petrova
Yoana Petrova
Gabriele Dubrovinaite werd volwassen
Gabriele Dubrovinaite, student arts, media and culture aan de RUG, was vijftien toen ze voor het eerst een sigaret rookte. ‘Ik heb ervan genoten, maar ik rook nu al vijf jaar. Het is genoeg geweest.’
Gabriele was vijf jaar lang een kettingroker. Twee maanden geleden besloot ze voorgoed te stoppen. ‘Als student kan je je nog wel wat roekeloos gedrag veroorloven’, zegt ze. ‘Maar op een gegeven moment is het genoeg geweest.’
Ze werd moe van roken en zag hoe haar huid eronder leed. Ze sportte vaak, maar haalde nooit het beste uit zichzelf. ‘Je kan wel joggen als roker, maar je raakt nooit in topvorm.’
Ze probeerde jarenlang te stoppen, maar het lukte niet. Als student ontmoet je veel mensen en ga je veel uit, vertelt ze. Roken hoort daarbij. ‘Het was echt iets om op feestjes te doen’, zegt ze.
Maar nu wordt ze ‘volwassen’ en ze besloot afscheid te nemen van de sigaretten die ze altijd rookte tijdens het uitgaan. Toch was het moeilijk. Vooral de eerste paar dagen waren heel zwaar: ‘Ik was boos, ik had honger, ik kwam aan.’ Maar dat was twee maanden geleden, en het gaat steeds beter.
Ze houdt hoe het gaat in een dagboek bij. Ze heeft een lijst gemaakt van alle redenen om te stoppen en ze gebruikt ook een app. Iedere keer als ze zin heeft in een sigaret, leest ze haar lijst door om zich eraan te herinneren waarom ze wilde stoppen. ‘Ik heb mezelf een belofte gedaan en daar moet ik me ook aan houden.’
Giordano Zanna werd bang
Giordano Zanna ging roken toen hij aan zijn studie international relations and international organisations begon. Hij stopte omdat hij bang was om ziek te worden.
Voor Giordano was roken een manier om met stress om te gaan. Tijdens deadlines bestreed hij zijn angsten en de werkdruk met nicotine. Maar het was ook een manier om af en toe te pauzeren en nieuwe mensen te leren kennen. ‘Roken was echt een sociale bezigheid. Ik was niet de enige die rookte’, zegt Giordano.
Maar de boel veranderde toen de lockdown begon. Giordano’s colleges waren allemaal online, waardoor hij zijn vrienden niet meer zag tijdens de pauzes. ‘Roken had gewoon geen zin meer’, zegt hij. ‘Ik weet ook hoe slecht roken is voor je gezondheid en ik was bang een longziekte te krijgen.’
Hij besloot helemaal te stoppen, aangezien hij niet inzag waarom hij door zou gaan. ‘Je moet die beslissing voor jezelf nemen.’
Maitreya Penkar en Leon Reinhardt steunden hun huisgenoten
Maitreya Penkar en Leon Reinhardt besloten allebei te stoppen met roken om hun huisgenoten te steunen tijdens de ramadan. ‘Het was een uitdaging voor mijzelf.’
Maitreya rookte voor het eerst een sigaret op zijn veertiende, vertelt de student film studies. Hij wilde erbij horen op de middelbare school, en sindsdien is hij een roker. Leon, die international relations and international organisations studeert, begon op zijn negentiende. Hij rookte eerst alleen op feestjes. Maar toen hij het drukker kreeg met zijn studie, werd het een gewoonte.
Toen kwam de ramadan, en de beide studenten grepen de kans om te stoppen met beide handen aan. Hun islamitische huisgenoten mochten overdag niet meer eten, drinken of roken. Maitreya had medelijden met ze, omdat hij wel mocht roken terwijl zij ontwenningsverschijnselen hadden. ‘En dat terwijl ik een atheïst ben.’
Leon, ook geen moslim, voelde zich ook bezwaard. ‘Ik wilde gewoon iets aardigs voor mijn huisgenoten doen.’
Maitreya had het er maar moeilijk mee. ‘Op de vierde dag was ik ontzettend geïrriteerd, en m’n handen trilden de hele tijd.’ Na een week ging het beter, maar de coronacrisis in zijn thuisland India zorgde voor een terugval. ‘Het was heel moeilijk’, zegt hij. ‘Ik moet kalm en ontspannen zijn om te kunnen stoppen met roken, en dat ben ik nu niet. Ik heb sigaretten nu meer dan ooit nodig.’
Voor Leon, die niet zo lang rookte als zijn vriend, was het makkelijker. Hij had nauwelijks last van ontwenningsverschijnselen. ‘Ik heb simpelweg de gewoonte doorbroken, denk ik.’
Chris Kruize leerde van zijn studie
Psychologiestudent Chris Kruize stopte twee jaar geleden met roken. ‘Mijn studie heeft erg geholpen.’
Chris was negentien toen hij voor het eerst een sigaret opstak. Hij begon omdat zijn collega’s rookten en hij het ook eens wilde proberen. ‘Je rookt er eens eentje, en dan nog een en nog een. Zo begint het.’
Drie jaar lang rookte hij actief, zowel tabak als wiet. Hij kan zich het moment dat zijn ouders erachter kwamen nog goed herinneren. Ze waren enorm emotioneel en geschokt, en vroegen hem direct te beloven dat hij het nooit meer zou doen. Natuurlijk ging hij er wel gewoon mee door. Maar dan stiekem.
Pas toen hij ging studeren, besloot hij te veranderen. ‘Ik leerde hoe gedrag in elkaar zit en hoe je het kan veranderen. Omdat ik het proces begreep, was het makkelijker om zelf te veranderen’, zegt hij.
Deze keer kwam de motivatie om te stoppen dus uit hemzelf. ‘Ik had wel last van ontwenning’, zegt hij. ‘Als het erg moeilijk werd, pakte ik een biertje of een snack. Maar na een paar weken voelde ik me prima.’ Hij realiseerde zich dat het rookgenot niet met de sigaretten zelf te maken had, maar meer met het sociale aspect ervan, met het feit dat hij zijn vrienden tijdens het roken zag. ‘Ik ben heel blij dat ik gestopt ben.’