Eérst even blazen
Veel Nederlandse studentenverenigingen namen dit jaar geen zeventienjarige leden aan. Vanwege de nieuwe alcoholwet.
In Groningen kon het wel. Maar alle verenigingen hebben een streng beleid.
Bij Vindicat moeten studenten blazen bij aankomst en vertrek. Bij Albertus hebben ze een speciale pas. Verder zijn er boetesystemen en hangen er foto’s achter de bar.
De meeste zeventienjarigen zijn oké met het systeem. Soms is het een beetje vervelend, maar aan de andere kant: ‘Ik ben ’s ochtends hoogstens een beetje moe, maar nooit echt brak.’
Eva werd 2 januari achttien en mag nu eindelijk weer drinken. ‘We gingen toch bijna altijd wel naar Albertus, al is het nu wel wat handiger.’
Leestijd: 4min (987 woorden)
Blazen als je binnenkomt, blazen als je weggaat. Zeventienjarigen krijgen bij Vindicat geen kans de recent ingevoerde alcoholwetgeving te omzeilen. De studentenverenigingen in Groningen moesten beleid maken om minderjarige leden weg te houden bij de alcohol.
Verschillende grote verenigingen in Nederland waagden zich er niet eens aan. Het Amsterdamse ASC bijvoorbeeld. Of het Rotterdamse Laurentius en Minerva uit Leiden. Die studentenverenigingen namen afgelopen augustus helemaal geen minderjarige studenten. Te veel gezeur, te riskant. Een vereniging kan immers minimaal 1360 euro boete krijgen als ze toch schenken aan een 17-jarige.
Blazen
Maar in Groningen konden zeventienjarige studenten zich tijdens de KEI-week nog wel inschrijven bij studentenverenigingen, al gaan die daar elk op een eigen manier mee om.
‘Dit wordt wel een probleem, dachten we, dus moest er beleid op gemaakt worden’, vertelt abactis van Vindicat Florentine Hasselaar. Leden die nog geen achttien zijn moeten zich daarom bij aankomst melden bij de sociëteitscommisie of het bestuur voor een blaastest. Als blijkt dat ze dan al gedronken hebben, worden ze naar huis gestuurd.
‘Als ze aan het eind van een avond naar huis gaan moeten ze zich trouwens sowieso altijd ook weer ‘uitblazen’ en verder kunnen ze gedurende de avond ook nog steekproefsgewijs getest worden’, vervolgt ze. ‘Is de test positief, dan worden ze geschorst tot ze achttien zijn. Daarnaast hebben minderjarige leden een speciale pas waarmee geen alcohol gehaald kan worden en er hangt een smoelenboek achter de bar zodat te tappers kunnen zien om wie het gaat. Gelukkig zijn dat er inmiddels niet zoveel meer.’
Klein beetje vertrouwen
Datzelfde geldt voor Albertus, waar de meeste gevallen in de eerste maand al achttien werden. ‘Het gaat hier nog om zes leden’, weet vicepreses Diana den Heijer. Hen elke keer laten blazen vindt ze echter wat ver gaan. ‘We wilden niet direct de integriteit van onze leden in twijfel trekken, maar ze een klein beetje vertrouwen gunnen. Al hebben we natuurlijk wel enkele maatregelen getroffen.’
Zo moesten minderjarige leden hun gemarkeerde pas persoonlijk ophalen bij preses Jeroen Brantjes, die ze op hun verantwoordelijkheid wees en het belang van de regels en de gevolgen van eventuele overtredingen uitlegde. Worden ze toch op drankgebruik betrapt, volgt een boete van 50 euro die bij elke eventuele volgende keer oploopt en uiteindelijk kan resulteren in een schorsing.
‘Ook hangen hun foto’s achter de bar, al weten de commissies inmiddels wel om wie het gaat’, gaat Den Heijer verder. ‘En mocht het dan zo zijn dat iemand anders drank voor ze haalt, krijgt diegene ook een boete van 50 euro.’
Bestaat er ondanks al die regels toch twijfel over de nuchterheid van een zeventienjarige, liggen er ook bij Albertus blaastesten klaar, net als bij Dizkartes.
Oplopende boetes
Die blaastesten worden echter nauwelijks gebruikt, vertelt commissaris extern van Dizkartes Miranda van der Meulen. ‘We gebruiken namelijk een systeem waarbij de boetes oplopen als leden vaker de fout in gaan. In het begin willen eerstejaars nog wel eens kijken hoe ver ze kunnen gaan, maar dat leren ze gauw genoeg af. Inmiddels zijn het er trouwens ook nog maar twee.’
Een van hen is Krista van Zijl. Ze werd pas op 2 januari achttien, en mocht op Dizkartes niet gezien worden met alcohol in haar handen. En dat was af en toe best vervelend. ‘Iedereen om je heen mag het namelijk wel. Voordeel is gelukkig wel dat het heel erg veel geld scheelt, als ik mijn rekening vergelijk met die van clubgenootjes. Bovendien ben ik ’s ochtends hoogstens een beetje moe, maar nooit echt brak.’
Van Zijl was een van de eerstejaars die het aan het begin van het jaar probeerde: op de eerste avond van het introkamp. ‘Maar ik werd er direct flink op aangesproken en sindsdien heb ik het ook niet meer geprobeerd. Soms drink ik wel wat voordat we naar de kroeg gaan, maar vaak ook gewoon niet. Ik vermaak me zonder drank ook prima.’
Kermesse
Ze krijgt bijval van Jorien te Riet Scholten, die toen ze lid werd van Vindicat ook nog zeventien was. Jorien herkent de fysieke en financiële voordelen van de regels. Maar nu is ze achttien en mag er dus wel gedronken worden. ‘Gelukkig was mijn verjaardag vóór Kermesse, anders had ik het denk ik wel heroverwogen. Kermesse is namelijk toch wel iets dat je mee wilt maken.’
Toch heeft ze niet geprobeerd de regels te omzeilen. ‘Ik wist het van tevoren. Het beleid is erg streng, maar dat moet ook wel, het gaat om de reputatie van de kroeg.’
Leuk was dat niet altijd, geeft ze toe. ‘Op het feutengala na de introductietijd was iedereen na een paar uur al compleet lam. Ik niet, dus dan beleef je zo’n avond toch heel anders.’
Toch sloeg ze een avondje op Vindicat zelden over. ‘Misschien als ik af en toe na hockey wat biertjes had gedronken. Dan gingen we naar stad in plaats van naar de kroeg, maar dat kwam niet zo vaak voor. ‘
Albertuslid Eva Kramer is inmiddels ook achttien geworden en mag na een time-out van zo’n elf maanden weer drinken. Ze snapt de nieuwe wetgeving wel. ‘Uiteindelijk is het gewoon beter voor je, maar dat jongeren van zestien of zeventien eerst wel mochten drinken en toen opeens niet meer is wel raar, dat werkt naar mijn idee niet. Op de kroeg was dat soms wel vervelend, want het is niet heel gezellig als iedereen met elkaar drinkt en jij niet, maar het is ook zeker geen ramp.’
‘Wel raar’
Sinds haar verjaardag is er dan ook niet heel veel veranderd, vindt ze. ‘We gingen toch bijna altijd wel naar Albertus, al is het nu wel wat handiger.’ Studenten die in de KEI-week nog zeventien zijn raadt ze aan gewoon lid te worden. ‘Het is vervelend, maar dat weegt zeker niet op tegen alle leuke dingen! Bovendien heeft niet drinken ook z’n voordelen.’
Al met al zijn verenigingen positief over hun beleid en de reacties van de leden. ‘We hebben nog geen problemen gehad’, blikt Hasselaar terug. ‘Iedereen wist hoe het zat toen ze lid werden, en snapt ook best dat ze het voor zowel zichzelf als de hele vereniging verpesten als ze zich niet aan de regels houden. Zo erg is niet mogen drinken uiteindelijk ook helemaal niet’, besluit ze.