Maandagmiddag, kwart voor zes. Terwijl het buiten begint te schemeren, steken in het zwembad van de Willem Alexander Sporthal 132 voeten de lucht in. Terwijl de beat dreunt, proberen 66 vrouwen die voeten boven water te houden terwijl zij met schuimgewichten in hun handen ritmisch meebewegen op de muziek. Zesenzestig vrouwen en één man.
De man heet Peter Zweistra. Hij is één van de hits in de algemene uren van de ACLO. Vanuit de hele stad stromen studerende meiden elke week toe om hem mee te maken.
Warme damp stijgt op terwijl de massa in hippe bikini’s de instructie volgt, twee schuimbanden om de voeten en twee gewichtjes in de handen. Veel is er niet nodig. Een knikje, een blik of een zwaai met de vingers en alle blauwe gewichtjes verdwijnen synchroon van boven naar onder het wateroppervalk. Peter wijst met twee handen en de vrouwen zwemmen als een school haringen naar rechts, om drie seconden later weer naar links te bewegen.
Peter is de parel van de algemene uren. Sta je bij body-fit te schoppen tegen het waterflesje van het meisje voor je, omdat je met 150 anderen in een gymzaaltje gepropt staat? Peter zorgt dat je je sierlijk voelt en elegant. Hij tovert een groep vrouwen om tot zeemeerminnen.
Plotseling verhuist de groep naar het diepe gedeelte van het zwembad. De enige die nu nog met beide benen op de grond staat is Peter. De oefeningen worden zwaarder, het brandt in je buik. Het einde van de les nadert. Anderen komen binnen voor het uur vrij zwemmen. Alleen een zwembroek aan.
Mannen.