Viola Ange was dolgelukkig toen ze een plekje kreeg in het Acerogebouw in Selwerd. De studentenflat was pas twee jaar geleden gerenoveerd, en na maanden in de noodaccommodatie van SSH aan de Plutolaan gewoond te hebben, waren de 22 vierkante meter met eigen douche en wc en een keuken die ze met maar zeven anderen hoeft te delen een duidelijke verbetering.

Voor dat privilege betaalt de student ruimtelijke ordening maandelijks 639 euro aan woningstichting SSH.

Slechts een verdieping onder haar woont rechtenstudent Poppy Harley. Ook zij heeft 22 vierkante meter met eigen douche en wc, en ook zij deelt haar keuken met zeven anderen. Maar zij betaalt hiervoor slechts 450 euro per maand aan Lefier. Ze komt ook in aanmerking voor huurtoeslag, waardoor ze uiteindelijk maar 355 euro betaalt – bijna 300 euro minder dan Viola. 

Voor precies hetzelfde appartement.  

Geen van tweeën waren ze op de hoogte van deze situatie, maar Viola is niet echt verbaasd als ze erover hoort. ‘Zo gaat het nu eenmaal voor internationals.’ 

Poppy is wat minder gelaten: ‘Dit is niet alleen verbazingwekkend, maar ook oneerlijk.’

Andere verhuurders

De veelal internationale studenten die een van de bijna tweeduizend kamers huren die SSH uitbaat in tien gebouwen, blijken vaak meer kwijt te zijn voor hetzelfde aantal vierkante meters dan wie huurt bij een van de andere woningcorporaties of een commerciële huisvester. 

Neem een kamer in Upsilon: 16 vierkante meter en een keuken gedeeld met acht mensen voor 603 euro inclusief. Een paar straten verderop, in de Grote Beerstraat, biedt Holland2stay kamers van 23 vierkante meter met eigen keuken en toilet voor 625 euro. Die kamers komen in aanmerking voor huurtoeslag, waardoor de prijs uitkomt op 450 euro inclusief. 

Achteraf gezien waren er veel betere opties

In het Libertasgebouw naast het UMCG heb je 16 vierkante meter met een gedeelde keuken voor 630 euro, terwijl kamers in particuliere studentenhuizen, net om de hoek aan de Oostersingel, voor zo’n 500 euro inclusief weggaan, en nog groter zijn ook.  

‘De prijzen zijn veel hoger dan voor andere huizen waar je bijna hetzelfde krijgt’, beaamt Pleun Starman. Zij huurt een kamer van SSH in Libertas, omdat UCG-studenten hier verplicht moeten wonen tijdens hun studie. 

Veel internationale studenten zitten in een vergelijkbare situatie, waarbij ze afhankelijk zijn van SSH als ze überhaupt een dak boven hun hoofd willen. ‘Ik had niet echt de mogelijkheid om iets anders te zoeken, omdat ik vanuit het buitenland kwam. Achteraf gezien waren er veel betere opties’, zegt psychologiestudent Max, die in zijn eerste jaar in het SSH-pand aan het Winschoterdiep woonde. 

Huurtoeslag

Een van de redenen voor dit prijsverschil is dat SSH alleen shortstaycontracten aanbiedt, waarbij studenten een bepaalde kamer maximaal een jaar kunnen huren. Het idee hierachter is dat deze kamers weer vrijkomen voor nieuwe uitwisselingsstudenten en andere internationals die naar Groningen komen. Maar het nadeel is dat je dan als huurder niet in aanmerking komt voor huurtoeslag.

De Groninger Studentenbond is geen fan van shortstaycontracten, zegt voorzitter Ken Hesselink. ‘Ze kunnen soms nuttig zijn, maar ze worden veel te veel toegepast. Huurders hebben met zo’n contract minder rechten en minder zekerheid over hun situatie.’

Shortstaycontracten worden veel te veel toegepast

Dit verklaart deels waarom Viola zoveel meer betaalt dan Poppy in de Aceroflat: Viola heeft een shortstaycontract, Poppy een gewoon contract. Maar dat is niet het enige verschil.

De kale huur ontloopt elkaar niet veel: Lefier rekent 315 euro en SSH 363 euro, maar daarvoor krijg je bij SSH wel een gemeubileerd appartement. Pas als je de servicekosten naast elkaar legt, beginnen de prijzen uiteen te lopen.

Viola betaalt maandelijks 66 euro voor elektriciteit, Poppy slechts 33. SSH vraagt 34,40 euro voor wifi, Lefier 16. De glazenwasser kost bij SSH 4,60 per maand, bij Lefier 1,38. Onderhoud kost 8,05 bij SSH en maar 2,60 bij Lefier. 

Inclusief

Hoe kan dat? SSH benadrukt dat ze een stichting zijn en dus geen winst mogen maken. ‘Dat betekent dat de bewoners precies het bedrag betalen dat SSH zelf moet betalen’, legt woordvoerder Lisa Plender uit. 

Ze wijst erop dat studenten bij een shortstaycontract inclusief betalen. Ze betalen een vast bedrag voor hun energie, ongeacht hoeveel ze gebruiken, en ze krijgen dan niet, zoals bij een regulier contract, aan het einde van het jaar een afrekening om de werkelijke kosten te verrekenen. Zo’n eindafrekening kan een nare verrassing zijn, ontdekten veel studenten vorig jaar toen de energieprijzen de lucht in schoten. 

De bewoners betalen precies het bedrag dat SSH zelf moet betalen

‘Op basis van de kosten van vorig jaar en de verwachte gasprijzen, hebben we de kosten voor elektriciteit voor kamers in Acero ingeschat op 66 euro per maand’, zegt Plender. 

Maar de meeste Lefier-huurders in Acero die UKrant sprak, zeiden dat ze nog nooit hebben bijbetaald aan het einde van het jaar – vaak waren ze niet eens op de hoogte van het fenomeen eindafrekening. En hoewel zij voor hun werkelijke verbruik betalen, kom je in Acero niet snel aan het maandelijkse bedrag dat de SSH-huurders betalen. 

De andere servicekosten zijn gebaseerd op hoeveel SSH vorig jaar kwijt was, zegt Plender. Ze heeft er geen verklaring voor waarom die bij hen zoveel hoger zijn dan bij Lefier. ‘Wij rekenen wat we onze leveranciers betalen. Maar de kosten voor wifi lijken hoger dan ze zouden moeten zijn, dus dat zijn we aan het onderzoeken.’ 

The Village

Ondertussen lukt het andere huisvesters om shortstayaccommodaties voor minder geld aan te bieden. The Village, bijvoorbeeld, verhuurt uitsluitend shortstaykamers: prijzen variëren van 525 euro voor de eenvoudigste kamer tot 555 voor de duurste, met vergelijkbare vloeroppervlaktes. En bij die huur zitten ook nog meer diensten inbegrepen, zoals schoonmaak van de algemene ruimte, eens per maand schone lakens, en naast meubilair ook een volledig uitgeruste keuken. 

Studenten hebben echter weinig andere opties dan zich bij de situatie neer te leggen. ‘Ik heb gehoord dat er woningnood is in de stad, dus ik heb geboekt wat ik kon krijgen’, zegt uitwisselingsstudent computerwetenschappen Adrian Eveillé. 

Poppy heeft te doen met haar mede-internationals. ‘Het is choquerend, maar vooral treurig. Er wordt misbruik gemaakt van internationals, vind ik. Studenten moeten vergelijkbare opties hebben als ze naar een kamer zoeken, ongeacht hun achtergrond of van hoe ver ze komen.’

Engels