Ze giechelen een beetje, als ze het volle café in de Oude Kijk in ’t Jatstraat binnenkomen. Ze kijken rond en gaan dan een beetje opgelaten zitten aan het tafeltje. De jongste, Joe, kijkt zijn broer even snel van opzij aan. De donkerharige Tom gaat zitten, Joe volgt zijn voorbeeld.
Dit zijn ze. De gebroeders Tom en Joe Wilcox, geboren in Liverpool en hard op weg het culturele gezicht van Groningen te worden. Al zullen ze dat nooit van zichzelf zeggen.
In 1991 verhuisde de familie Wilcox van Liverpool naar het kleine Groningen, omdat moeder Wilcox een baan kreeg aan de Rijksuniversiteit Groningen. Het had een korte expeditie moeten zijn: vijf jaar, hooguit. De ouders bleven 15 jaar, de broers zijn niet meer uit Groningen weg te slaan.
‘Dit is onze hometown’, zegt Tom Wilcox (29). ‘We komen hier niet vandaan, maar dit is ons thuis.’
Joe (26) doet er nog een schepje bovenop: ‘Om aan te tonen dat ik een echte Groninger ben, heb ik zelfs een seizoenskaart van FC Groningen.’
Niet zonder tegenzin
Ook al zijn de broers in het culturele circuit heel actief, in het begin waren de jongens niet zo enthousiast over acteren en muziek. ‘Mijn vader doet veel met theater en vaak werden Joe en ik op het toneel gezet als er een kind nodig was in het stuk’, vertelt Tom. ‘Maar dat ging niet zonder tegenzin’, zegt Joe. ‘Pas toen mijn broer ging studeren, zijn we beide actief bezig gegaan.’
Met succes: de broers hebben beiden een drukke agenda. Tom is net klaar met de opnames van de lustrumfilm For Infinity en daarnaast vooral druk met stand-up comedy in het gezelschap Stranger Things have Happened.
Alsof dat niet genoeg is, kennen veel studenten hem ook als DJ in Subsonic. Joe houdt zich vooral bezig met muziek: in de bands Second Home en Vikings from Tibet speelt hij basgitaar. Met Vikings from Tibet had hij recentelijk zijn eerste optreden: niet in een achteraf zaaltje, maar in Simplon.
Leuke projecten
‘Groningen is een kleine stad’, antwoordt Tom op de vraag waarom de broers in elk project weer opduiken. Bescheiden menen zij dat ze zich enkel ‘in de juiste kringen bevinden’ en vooral ‘moeilijk zijn in nee-zeggen tegen een leuk project’, denkt Joe.
In de serie North, die de stad Groningen promoot, spelen ze zelfs samen. Joe: ‘Heel vertrouwd is dat. Als acteur’, zegt hij grijnzend, terwijl hij zijn schouders hoog ophaalt, ‘ben je vooral veel aan het wachten als andere mensen aan het werk zijn. Als broers kunnen wij samen goed een hele tijd niets doen.’
Improviseren
Naast hun activiteiten op het toneel en in de muziek, zijn beiden druk met werk en studie. Tom is docent Engels aan de Hanzehogeschool en Joe is bezig met de educatieve master, om over een jaar het vak filosofie te doceren.
Ze hebben beiden veel profijt van hun ervaring als acteur, zegt Joe: ‘Het neemt een hoop zenuwen weg als je voor het eerst voor de klas staat.’
Ook Tom merkt dat: ‘Je staat voor een groep die iets van je verwacht en als je veel improvisatie doet ben je daar minder bang voor. Niet dat ik alles improviseer voor de klas, hoor’, voegt hij snel toe.
Als één van de huisdj’s van Subsonic levert zijn docentschap wel eens grappige situaties op: ‘Ik kom wel eens studenten tegen, als ze uitgaan. Een leerling van mij staat zelfs wel eens achter de bar als ik ga draaien. Het Groningse culturele leven leeft grotendeels dankzij studenten, dus als docent kom je ze vaak tegen als je daarin ook actief bent.’
Samen een band
Het liefst zouden beide hun boterham verdienen met hun passie voor acteren en muziek. ‘Dat is natuurlijk de droom’, zegt Tom. ‘Bij alle projecten hoop je natuurlijk dat het een succes wordt.’ Voor Joe is muziek zijn grote liefde: ‘ook al is mijn ideaalbeeld dat je van alles iets blijft doen. Dat houdt het leuk. Ik zou het erg missen als ik deze dingen niet allemaal deed.’ Hun wens is nog om samen een band te beginnen, samen te spelen en dat tot een succes te maken. ‘Maar ja, dan moeten we daar eerst tijd voor vinden’, lacht Joe.