Alleen Nederlanders krijgen een kamer
Sorry, no internationals
Door Alessandro Tessari
By Alessandro Tessari
‘Eindelijk!’ Lorenzo Zambelli was dolblij toen hij werd uitgenodigd voor een hospiteerborrel. Maar toen hij er eenmaal zat, had de Italiaanse student toegepaste wiskunde al snel door dat ze niet echt op hem zaten te wachten.
‘Ik was de enige internationale student van de vijf mensen die mochten komen kijken. De hospi was vrijwel helemaal in het Nederlands, ze schakelden alleen een paar keer kort naar het Engels over om te zeggen: dit is de keuken, dit is de slaapkamer’, vertelt hij.
‘Ze stelden me maar een paar vragen, en sommige daarvan waren niet eens relevant, zoals of ik tatoeages had, en of ik wiet bij me had. Toen gingen ze weer verder in het Nederlands.’
Na een kwartier pakte hij z’n spullen, zei gedag en vertrok. ‘Ze toonden geen enkele interesse in me. Het was vanaf het begin duidelijk dat ze geen internationals wilden. Toen ik naar huis ging, was ik nog meer ontmoedigd en ik voelde me nog minder welkom.’
Volgeboekt
Lorenzo is een van de ruim 11.000 internationale studenten die nu in Groningen studeren: 9000 aan de RUG en zo’n 2300 aan de Hanze. Hij woonde het afgelopen jaar in de Sugar Homes, maar zijn contract loopt per juli af.
Ze vroegen of ik tatoeages had en of ik wiet bij me had
‘Ik ben eind januari begonnen met zoeken omdat ik wist dat het lastig was’, zegt hij. Maar hij had geen succes en nu begint de tijd te dringen.
De 1600 kamers en studio’s van de Stichting Studenten Huisvesting zijn voor komend academisch jaar al helemaal volgeboekt. De gemeente heeft 230 nieuwe noodopvangplekken gecreëerd, maar vreest het ergste voor september. Ondertussen laat de RUG aan aankomende studenten weten dat ze maar niet naar Groningen moeten komen als ze in augustus nog geen kamer gevonden hebben.
Niet welkom
Maar hoewel Lorenzo vanuit Groningen zoekt, lijkt het hem niet makkelijker te vergaan dan de studenten die nog niet naar de stad zijn verhuisd. Hij maakt gebruik van officiële kamersites en bureaus – hij heeft al zo’n 200 euro aan abonnementen betaald – en kijkt dagelijks op de meest actieve Facebookgroepen. Als hij daar door de advertenties scrollt, staat er in ongeveer de helft ‘No internationals/Only Dutch’.
‘Ik begrijp dat er kamernood is, maar ik begrijp niet waarom mensen zoveel weerstand hebben tegen internationals’, zegt hij.
Op de websites van de kamerbureaus is het al niet anders. ‘In veel van hun advertenties staat ook dat internationals niet welkom zijn. Sommige zeggen dat dit het besluit van de verhuurder is, en anderen geven helemaal geen reden op.’
En zelfs als er niet openlijk gezegd wordt dat internationals geen kans maken, kun je dus alsnog op een hospi belanden en voelen dat je niet gewenst bent. ‘Ik denk dat ik daar alleen maar was omdat ik een van de eerste tien mensen was die hadden gereageerd, en dus moesten ze me volgens de regels van het bureau wel uitnodigen. Maar ze hadden duidelijk geen enkele intentie om mij de kamer te geven’, zegt Lorenzo.
Taalbarrière
Wat hebben studenten en verhuurders in Groningen tegen internationals? Het frustreert hem enorm. ‘Kan een international de huur soms niet betalen? Kan hij het huis niet schoon houden, beleefd zijn, een goede huurder en vriend zijn?’
Als je na een dag studeren thuiskomt, wil je ontspannen
Maar dat is het probleem niet, zeggen Nederlandse studenten. Een van de belangrijkste redenen waarom ze liever geen internationale huisgenoot willen, is de taalbarrière. ‘Thuis Engels moeten spreken kan lastig zijn’, legt Wies uit. ‘Als je thuis komt na een lange dag studeren of werken, wil je chillen, even uitstaan. Voor sommige mensen kost het veel moeite om Engels te spreken.’
‘Het is een kwestie van gemak’, zegt ook Anne-Lauren. Maar zij vermoedt ook dat er een culturele kloof is. ‘Ik denk dat de meeste internationals de studentencultuur in Groningen niet kennen, waarbij je naar hospi’s gaat en lid wordt van een vereniging.’
Verenigingshuizen
Veel Nederlandse studenten wonen in verenigingshuizen, zoals Wies, die lid is van Vindicat. ‘Onze vereniging bestaat eigenlijk alleen uit Nederlanders, dus wonen er in onze huizen ook geen internationals’, legt ze uit.
Omdat internationals doorgaans geen lid worden van de verenigingen, zijn ze in het nadeel. En dan komen Nederlanders ook nog eens vaak met vrienden van de middelbare school naar Groningen. ‘Die hoeven geen nieuwe mensen te leren kennen en willen graag samenwonen’, zegt Wies.
Zij adviseert internationals om toch lid te worden van een vereniging. ‘Dat zou het zeker makkelijker maken om een plek in een groot studentenhuis zoals dat van ons te krijgen. Maar als je ziet dat de meeste andere leden Nederlands zijn kan dat je natuurlijk wel afschrikken.’
Kort verblijf
Wat ook niet helpt, is dat internationals vaak maar kort blijven. Veel huizen willen graag huurders die langer blijven en de bewoners geven ook de voorkeur aan vrienden die langer bij ze wonen.
Maar soms is dat korte verblijf juist in het voordeel van de internationals. Jup woont in een verenigingshuis, maar een van zijn huidige huisgenoten is een international. ‘We hadden een kamer die we een paar maanden moesten onderverhuren, en aangezien veel internationals maar kort blijven kwam dat goed uit’, zegt hij. ‘We vinden hem allemaal heel tof, maar we hebben niet vaak internationals hier, aangezien we vaak binnen de vereniging op zoek gaan naar nieuwe huisgenoten.’
Er is ook een praktische reden waarom mensen die een kamer verhuren vaak internationals uitsluiten, legt Annyck uit. ‘Wij hebben al vijfhonderd reacties gekregen op onze advertentie. Als we internationals niet hadden uitgesloten, waren dat er nog veel meer geweest.’
Vertekend beeld
De Groninger Studentenbond (GSb) denkt echter dat ze Nederlandse studenten kunnen overtuigen internationals te verwelkomen. ‘Volgens ons het is het beeld dat Nederlandse studenten hebben van internationals in hun huis, op hun veilige plek, wat vertekend’, zegt secretaris Ale Pieter ten Cate.
Nederlandse studenten hebben niet goed door waar internationals tegenaan lopen
Samen met het Erasmus Student Network (ESN) en met steun van de gemeente werkt de GSb nu aan een nieuwe campagne om daar verandering in te brengen: Internationals Welcome. ‘We hebben filmpjes gemaakt waarin we op bezoek gaan bij studentenhuizen waar Nederlandse en internationale studenten samen wonen, om te laten zien hoe leuk en gezellig dat is’, zegt ESN-voorzitter Hannah Jelkmann.
De filmpjes worden deze zomer gepubliceerd. ‘De situatie zal niet van de ene op de andere dag veranderen. Het is een langetermijndoel’, zegt Ten Cate. ‘Maar we willen allemaal dat er meer gemengde huizen komen en we willen bewustwording creëren.’
Studentenmix
Het zou zomaar kunnen werken, zegt de Nederlandse student Tirza. ‘De huizenmarkt is een verschrikking, zowel voor Nederlanders als voor internationals. Maar ik denk dat Nederlandse studenten niet goed doorhebben tegen welke enorme problemen internationals aanlopen. Het mag voor ons dan moeilijk zijn om een huis te vinden, maar het is nog wel makkelijker dan voor internationals.’
De gemeente Groningen wil het probleem aanpakken door ervoor te zorgen dat de nieuwe studentenflats, zoals het gebouw dat op Zernike gebouwd gaat worden, bewoond gaan worden door zowel Nederlanders als internationals. ‘We willen dat dit langzaam maar zeker de norm wordt in Groningen’, zei scheidend wethouder Roeland van der Schaaf in zijn laatste persconferentie op 1 juni.
In de tussentijd blijft Lorenzo op zoek, ook al vindt hij de hele situatie nogal overweldigend. ‘Ik weet niet wat de toekomst brengt en waar ik ga wonen. Ik ben bang en gefrustreerd en voel me niet welkom. Het is alsof ik moet vechten om brood. Iedereen probeert het van elkaar af te pakken.’