Joana Fernandes

Neurowetenschap en kunstmatige intelligentie

24 tatoeages

Als kind spoorden de ouders van Joana Fernandes haar al aan om creatief te zijn. Afgelopen kerst besloot ze dat ze zelf tatoeages wilde leren zetten. Sindsdien heeft ze zo’n 250 mensen getatoeëerd en daar wil ze voorlopig niet mee stoppen.

‘Ik tekende weleens met eyeliner op mijn benen als ik naar festivals ging’, vertelt ze. ‘Mensen kwamen dan naar me toe met het idee dat het echte tatoeages waren. Zo is het idee gekomen om zelf tatoeages te leren zetten.’ De volgende stap? Een tattoo gun kopen, natuurlijk. ‘Ik vroeg wat tips aan bevriende tatoeëerders en ben begonnen.’

Sommige van mijn tattoeages zijn compleet willekeurig

Tatoeages kunnen een betekenis hebben, maar dat hoeft niet, wat Joanna betreft. ‘Sommige van mijn tatoeages zijn geheel willekeurig. Over andere denk ik eerst lang na.’ Haar volgende tatoeage is ze op dit moment grondig aan het uitdenken. ‘Ik wil van mijn rug een groot kunstwerk maken, dus ik werk nu aan een tekening daarvoor.’

Ze vindt het ergens ook wel ingewikkeld dat ze nu zelf de regie heeft. ‘Ik kan nu zomaar wakker worden en een tatoeage zetten als ik wil. En dat is erg gevaarlijk’, zegt ze met een glimlach.

Joanna maakt zich geen zorgen dat werkgevers haar met al haar tatoeages niet professioneel vinden overkomen. ‘Ik wil toch niet werken voor iemand die zegt dat ik niet professioneel genoeg ben vanwege mijn tatoeages.’

Emma de Ruiter

Master journalistiek

12 tatoeages

De specialiteit van Emma de Ruiter is ‘stick and poke’. Een manier van tatoeëren zonder elektrisch apparaat. Tijdens de lockdown besloot ze haar tijd te doden door deze methode onder de knie te krijgen. ‘Eerst alleen bij mezelf en bij vrienden, maar nu verdien ik er zelfs geld mee, zegt ze.

Stick and poke werd eerst gezien als wat lompe thuistechniek, maar nu als kunstvorm

Tegen de techniek van ‘stick and poke’ werd aanvankelijk nog negatief aangekeken, maar dat beeld lijkt te veranderen. ‘Het had eerst het imago van een lompe thuistechniek’, zegt Emma, ‘maar nu wordt het meer als kunstvorm gezien. Het duurt langer en vraagt meer inspanning omdat je elk lijntje met de hand moet doen’. 

Hoewel haar eerste ‘stick and poke’-tatoeage geen groot succes was, is ze – al oefenend – steeds beter geworden. ‘Ik ben niet van plan om er mijn beroep van te maken, maar ik wil het er wel bij blijven doen’, zegt ze.

Wat ze zo leuk vindt aan tatoeages is dat het een inkijkje in iemands persoonlijkheid geeft. ‘Mensen hebben een soort kunstwerken op hun lichamen die hen als persoon symboliseren. Dat vind ik heel mooi’, zegt ze.

Majo de la Peña

Master geopolitiek

5 tatoeages

Als achttienjarige smeekte Majo de la Peña haar ouders om ook een tatoeage te mogen, maar ze gaven geen krimp. Toen ze twintig was mocht het eindelijk toch. ‘Het duurde me twee hele jaren om ze te overtuigen,’ vertelt ze met een lach. 

Het gaat erom dat je er klaar voor bent voor altijd inkt op je lijf te hebben

‘Ik snap nu wel dat het belangrijk is om te wachten tot je ouder bent en dat je er mentaal ook aan toe bent’, zegt ze. ‘Het gaat niet om leeftijd, het gaat erom dat je er klaar voor bent om voor altijd inkt op je lijf te hebben’.

Majo’s lievelingstatoeage is een van haar meest recente. ‘Vorig jaar is mijn opa overleden vanwege corona. Ik wilde hem eren met een tatoeage in zijn handschrift’, zegt ze. In een brief die hij haar stuurde schreef hij ‘se fuerte’, Spaans voor ‘wees sterk’.

‘In Mexico wordt nog vrij conservatief gedacht over tatoeages’, zegt Majo. Ze koos daarom voor kleine tatoeages die ze op haar werk kon bedekken. ‘Ik wil niet dat de dingen die ik wil gaan doen in het leven worden beperkt door mijn tatoeages.’

Wendy Aeon Razafindrabeza

Master internationaal recht 

4 tatoeages

‘Tatoeages betekenen veel voor me. Ik denk over elk detail na als ik er een wil laten zetten’, zegt Wendy Aeon Razafindrabeza. Ze vindt dat de tekeningen op haar lichaam een verhaal moeten kunnen vertellen. ‘Daarom wil ik de belangrijke gebeurtenissen in mijn leven op mijn lijf zetten’, zegt ze. 

Ik wil wennen aan een tekening, zodat ik er honderd procent zeker over ben

Als ze zich op een tatoeage voorbereidt, omringt Wendy zich met afbeeldingen ervan. ‘Op mijn muren, mijn screensaver, overal. Ik wil wennen aan een tekening, zodat ik er honderd procent zeker van ben dat ik hem wil’, zegt ze. 

Een van haar favoriete tatoeages is die op haar pols. ‘Ik heb de laatste jaren meer over mezelf geleerd en ben meer gaan begrijpen en ik realiseerde me dat elke emotie en ervaring wordt gecreëerd door mijn gemoedstoestand. Als ik op een bepaalde positieve manier denk, dan zal ik dat ook zo ervaren.’

Wendy houdt van het feit dat tatoeages iets persoonlijks zijn. Je lichaam is een kunstwerk’, zegt ze. ‘Ik vind het mooi dat iedereen een eigen betekenis aan zijn tatoeage geeft’.

Sarandis Doulgeris

Kunstmatige intelligentie

1 tatoeage

Sarandis Doulgeris was eigenlijk helemaal niet van plan om een tatoeage te nemen. ‘Ik ben opgegroeid in een conservatief dorp in Griekenland en hoewel het mijn familie niks zal schelen of ik een tatoeage heb of niet, had ik toch het gevoel dat mensen in het dorp er het hunne over zouden denken’, vertelt hij. ‘Als je in Griekenland een tatoeage hebt, is het ook moeilijker om een baan te krijgen. Wij hebben daar een sterkere mening over dan Nederlanders.’ 

Ik was dronken. Het was een heel impulsieve actie

Zijn enige tatoeage is het logo van techno-dj Plastikman. ‘Ik was dronken. Het was een heel impulsieve actie’, zegt hij. Impulsief of niet, hij heeft er geen spijt van. ‘Vorig jaar zat ik op een heel donkere plek vanwege de pandemie. De muziek van Plastikman hielp me daaruit te komen.’

Er is ook iets in hem veranderd, sinds hij de tatoeage heeft gekregen, zegt hij. ‘Het herinnerde me aan een keer dat ik iets geks en impulsiefs deed. En het is goed om dat zo nu en dan te doen.’

Engels