Rennen en vliegen voor een beter cv
‘Niks doen geeft me juist stress’
Door Carmen Slot
By Carmen Slot
Carmen Slot
Kim van Vliet (23)
Master international security
Naast haar bachelor international relations volgde Kim vakken Arabische taal en twee extra vakken van Midden-Oostenstudies. Ze regelde het KEI-weekprogramma bij Vindicat, hockeyde in het eerste damesteam van Forward, deed vrijwilligerswerk bij de Kindertelefoon en als taalcoach en zat ook nog anderhalf jaar bij de Young Advisory Group (YAG), een strategisch adviesbureau gerund door studenten.
‘Mijn ouders zeggen: wat doe je ongelofelijk veel, maar dat moet wel in de huidige maatschappij. Je kan niet in je eerste jaar met één studiepunt komen aanzetten’, zegt ze.
Vorig jaar is ze met de master international security begonnen en de afgelopen zes maanden was ze via Midden-Oostenstudies op uitwisseling naar Caïro. ‘Dat viel buiten mijn studie.’
Voor ik op uitwisseling ging, vroeg ik me wel af of ik niet een half jaar aan het vergooien was
Vroeger voelde ze wel druk om een goed cv op te bouwen, maar nu niet meer. ‘Ik wilde eerst graag een specifieke stage lopen, maar ik kwam er achter dat als je dingen doet die je leuk vindt, je ook op het pad komt waar je wilt komen.’
Dus doet ze nu vooral waar ze zin in heeft. ‘Studeren in het buitenland wilde ik graag zelf, niet omdat ik het voor mijn studie nodig had. Voordat ik ging, vroeg ik me wel af of ik niet een half jaar aan het vergooien was, maar ik loop nu stage op de ambassade in Caïro en als ik nominaal was blijven doorstuderen, had ik die plek niet gekregen. Dan had ik de achtergrond van Egypte niet gekend.’
Het is wel een generatieding, denkt ze. ‘Als je iets wilt, dan moet het ook gebeuren.’
Haar medestudenten, die al net zo druk zijn, ziet ze niet als concurrenten. ‘Ze inspireren me eerder. Zo van: dit kun je ook doen! Maar het beïnvloedt wel wat je doet. Huisgenoten of vriendinnen doen iets bij een bepaalde organisatie, waardoor je die weer leert kennen. Je komt in contact met dingen die je zelf niet had bedacht. Zo ben ik gaan solliciteren bij YAG omdat iemand er al werkte en daar heel enthousiast over was.’
Elise Broersen (19)
Tweedejaars geneeskunde
Of ze last heeft van cv-stress? Elise kan er kort over zijn. ‘Ja.’ Om tot een specialisme te worden toegelaten, heb je namelijk een heel goed cv nodig, legt ze uit. ‘Niet alle geneeskundestudenten hebben zoveel stress als ik, maar dat is omdat ze nog niet zeker weten wat ze willen gaan doen. Dan doen ze nog niet heel veel om hun cv op te bouwen.’
Zelf heeft ze tot dusver twee commissies gedaan bij Panacea, de medische faculteitsvereniging, en werkt ze naast haar studie in de thuiszorg. ‘Dat is goed te doen. Ik heb een nulurencontract dat redelijk flexibel is. Voorzitter zijn van een commissie is wel druk, maar ik wil nog meer gaan doen.’
Je hebt altijd mensen die meer doen dan jij, dat geeft stress
Vooral in tentamentijd slaat de stress toe. ‘Dat zijn heel drukke periodes en je hebt daarnaast ook nog de normale dingen van je studentenleven, zoals afspreken met vrienden en je huistaken. Soms heb ik te weinig tijd en dan raak ik in paniek, zo van: wat moet ik eerst doen? Ik maak heel veel lijstjes om nog een beetje orde te scheppen.’
Het stelt haar enigszins gerust dat ze al veel op haar cv heeft staan, zegt ze. ‘Al had ik eigenlijk al meer moeten doen: bezig zijn met onderzoek, meelopen. Je hebt altijd mensen die meer doen dan jij, dat geeft stress. Sommigen doen al onderzoek, of werken ergens in het UMCG, of doen een profileringsstage. Promoveren is geen garantie voor een specialisme, maar het is wel algemeen bekend dat je daar mee bezig moet zijn.’
En de lat komt steeds hoger te liggen, lijkt het. ‘Een vriend sprak laatst een specialist en die zei dat het naast je PhD steeds belangrijker wordt om te laten zien dat je doorzettingsvermogen hebt, of dat je out of the box kan denken. Door bijvoorbeeld een innovatief product uit te vinden, een eigen bedrijf te starten of juist door een hele hoge berg te beklimmen.’
Dat al die druk niet erg gezond is, heeft ze zelf ook wel door. ‘Ik zag laatst in mijn mail dat afgelopen jaar de burnoutklachten binnen geneeskunde van 28 naar 34 procent zijn gestegen. Dat is dan vooral tijdens je co-schappen, waar je moet werken en tegelijkertijd je PhD probeert te behalen.’
Samara Jette (22)
Master international security
Eerder zat ze onder meer in het bestuur van de Indonesische studentenvereniging PPI en in de faculteitsraad, nu is de Indonesische Samara voorzitter van een fondsenwervingsgala voor Unicef, schrijft ze voor het European Student Network en is ze actief lid bij haar studievereniging Clio. Daarnaast werkt ze als bartender in cocktailbar Sunny Beach. ‘Het is fysiek en mentaal veeleisend, absoluut. Het kan stressvol zijn. Maar ik heb er zelf voor gekozen.’
Omdat Samara niet uit de EU komt en ze hier wel carrière wil maken, heeft ze een goed cv nodig, zegt ze. ‘Dit is niet natuurlijk, hoor. Ik train mezelf om niet te bezwijken onder de druk. Ik accepteer maar gewoon dat dit is hoe mijn toekomst eruit gaat zien.’
Ik train mezelf om niet te bezwijken onder de druk
Als eerstejaars was ze ‘super gestrest’, vertelt ze. ‘Maar nu als vierdejaars heb ik het heel goed in de hand. Het zou me heel veel stress kunnen geven dat ik zo druk ben, maar ik heb het inmiddels geïnternaliseerd. Niks doen geeft me nu juist stress. Het is verknipt!’ lacht ze.
Hoe ze het allemaal volhoudt? ‘Mensen begrijpen vaak niet hoe geprivilegieerd ze zijn. Ik ben hierheen gereisd met geld waar mijn ouders heel erg hard voor gewerkt hebben, dus ik wil dat dit een goede investering is geweest. En het voelt ook gewoon goed om druk bezig te zijn.’
Samara vergelijkt zichzelf wel met anderen, maar ervaart dat niet als concurrentiestrijd. ‘De meeste Europese studenten voelen niet zo’n enorme druk om te moeten studeren. Ik moet een stapje extra zetten omdat ik geen privilege heb.’
De wereld is wat dat betreft erg veranderd, denkt ze. ‘Twintig jaar geleden was er geen internet. De wereld was minder verbonden. En nu dat wel zo is, kijken we meer naar elkaar. Daardoor is de druk toegenomen.’
Sweder van Spanje (22)
Tweedejaars economie
Naast zijn studie zit Sweder bij studentenvereniging AIESEC en daar doet hij een parttime bestuursjaar. ‘Ik weet niet of dat per se goed is of niet. Ik denk niet bij mezelf: kut, ik heb niks op m’n cv, dus ik moet iets gaan doen om het op te leuken. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik uiteindelijk aan een goede baan kan komen met de dingen die ik aan het doen ben en met wat ik leer.’
Niet dat hij nooit stress voelt: ‘Maar dat is puur omdat ik de dingen die ik doe goed wil doen, dat heeft niks te maken met hoe het op m’n cv komt te staan.’
Mijn generatiegenoten kijken niet wat ze nou zelf echt willen
Wat anderen wel of niet doen, dat interesseert hem niet zo. ‘Ik ben puur bezig met wat ik zelf doe tijdens mijn studie en daarbuiten, en wat ik daarvan opsteek.’ Veel generatiegenoten pakken het verkeerd aan, vindt hij. ‘Die houden zich heel erg bezig met hun cv en kijken niet wat ze nou zelf echt willen en of ze er beter van worden. De focus ligt te veel op “ga ik hiermee wel een baan krijgen?” Wat mij betreft zou dat niet hoeven.’
Maar ook hij ontkomt niet helemaal aan de mores binnen de economiefaculteit, geeft hij toe. ‘Ik ben niet zo van het netwerken, maar ik zie er de meerwaarde wel van in. Zo zit het bedrijfsleven nou eenmaal in elkaar, dus ik doe er zelf ook aan mee. Je hebt er sowieso iets aan.’
Ook het delen van overwinningen op LinkedIn vindt Sweder niet nodig. ‘Ik vind dat eigenlijk een beetje van ‘’kijk mij nou’’. Ik weet dat het zo werkt, maar ik ben daar zelf niet per se voor.’