UMCG dreigt student met straatverbod
Stalker of slachtoffer?
Door Christien Boomsma
By Christien Boomsma
Christien Boomsma
Achtergrondcoördinator en wetenschapsredacteur
Volledig bio »
Background coordinator and science editor
Full bio »
De berichten in haar mailbox liegen er niet om. Er zijn mails van haar docenten. Brieven van de examencommissie. Brieven van het College van Beroep voor de Examens. Brieven van de decaan van medische wetenschappen, Marian Joëls. Brieven van de afdeling juridische zaken. En nu zijn er dan de brieven van de advocaten van het UMCG.
Als Marwa Mejalad niet ophoudt om mensen van haar opleiding met mails en brieven te bestoken – stalken dus – dan stapt het UMCG naar de rechter om een gebieds- en contactverbod aan te vragen. Marwa mag het UMCG niet meer in, tenzij ze medische hulp nodig heeft. Pas als een afkoelperiode van zes maanden voorbij is, mag ze weer verder met haar opleiding.
Marwa’s antwoord is kort. ‘Als u van mening bent dat ik tot inkeer moet komen dan kunt u maar beter per direct een bodemprocedure aanvragen en slingers meenemen’, schrijft ze aan de advocaat.
Wat is er aan de hand?
Voorwaardelijk geschorst
De opleiding stelt dat Marwa’s gedrag niet door de beugel kan. Hoe het precies zit, wil het dagelijks bestuur van het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde niet zeggen. ‘Om haar privacy te beschermen.’ ‘Wel kunnen wij u mededelen dat het gedrag van mevrouw Mejalad er tot onze spijt toe heeft geleid dat wij haar voorlopig de toegang tot de gebouwen en het terrein van het UMCG hebben moeten ontzeggen.’
Ik kreeg een stempel: die is helemaal gestoord
Student Marwa
Marwa werd voorwaardelijk geschorst van haar opleiding wegens tentamenfraude. Die uitspraak bleef in stand bij het College van Beroep voor de Examens. En hoewel de straf nu voorbij is, bestookt ze de mensen van haar opleiding nog altijd met e-mails. Het is genoeg geweest, vind het UMCG. Vandaar de dreiging met dat kort geding.
Marwa zegt: ik word gepest en gesaboteerd. Er is geen sprake van een conflict, maar de opleiding sluit mij onterecht uit van mijn mogelijkheid om te studeren. Het ligt niet aan mij. Ik ben puur het slachtoffer. Niet meer en niet minder.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Geniepige dingen
Marwa had al vanaf het begin van haar studie het gevoel dat het niet lekker liep, zegt ze zelf. De studie vond ze leuk en met haar medestudenten liep het ook prima. Maar de relatie met sommige docenten was niet best. Ze voelde zich gepest. ‘Van die geniepige dingen waar je de ander niet meteen op kan pakken.’
Er was gedoe over het vak ‘professioneel gedrag’. Bijna alle studenten kregen mooie feedback, maar bij haar was er telkens iets mis. ‘Dan zie je een patroon.’ En dan was er dat eerstejaars praktijkvak, waarbij ze een gaatje moest boren. Haar toets voldeed aan alle eisen, zegt ze, maar de docent keurde hem af om ‘andere redenen’. ‘Smoesjes’, zegt Marwa.
Ze zag het opnieuw gebeuren bij de herkansing. En de herkansing van de herkansing. Docenten willen haar laten zakken, zegt ze. Hoe ze dat weet? ‘Tja, intuïtief. Er wordt een projectie van mij gemaakt, een stempel van: die is helemaal gestoord en doorgedraaid.’
Online tentamens
Maar tijdens de pandemie begon het echt uit de hand te lopen. Toetsing moest ineens online en daar voelde Marwa zich niet prettig bij. Ze moest op tijd inloggen. De webcam aanzetten, zodat de surveillanten haar in de gaten konden houden. Haar ogen op het scherm houden. Toegegeven: ze kwam herhaaldelijk te laat. En ja, ze zette herhaaldelijk haar webcam te laat aan.
Maar dat was best begrijpelijk, vindt ze zelf. ‘Er is daar zoveel ongevraagde negativiteit. Dan ga je toch tijd rekken.’ Bovendien: ze heeft geen twee uur nodig, dus waarom zou ze op tijd zijn?
Ze spelen allemaal onder één hoedje
Student Marwa
Van de camera’s kreeg ze het op haar zenuwen. ‘Dan voel ik me bekeken’, zegt ze. Dat was ze natuurlijk ook, bleek toen ze een waarschuwing kreeg dat ze niet zo met haar ogen moest draaien. Ze reageerde op de waarschuwing in de groepsapp. ‘Lekker autoritair.’ Misschien was dat inderdaad niet zo handig. Het werd gemeld als ‘ongepast’.
Vier tentamens lang waren er dergelijke ‘onregelmatigheden’. Het verhaal eindigde met een fraudemelding bij de examencommissie. Haar tentamens werden ongeldig verklaard, ze werd voorwaardelijk geschorst en moest voortaan onder rechtstreekse supervisie deelnemen aan tentamens. Een lichte straf, want, vond de commissie, ‘studenten hebben het al zwaar door corona’.
Geen opzet
Niet eerlijk, zegt ze. Want er was geen sprake van fraude en al helemaal niet van opzet. En hoe erg is het nou als je een beetje te laat bent? Marwa’s beroep bij het College van Beroep voor de Examens werd afgewezen. Ze heeft ervan geleerd, zegt ze. ‘Ze spelen allemaal onder één hoedje.’
Maar haar grote probleem is dat ze haar opleiding wil afmaken. En bijna twee jaar na dat eerste tentamen is ze nog altijd geen steek verder.
Want toen ze zich op de faculteiten meldde voor het fysiek maken van een tentamen – zoals de examencommissie haar had opgedragen – bleek haar docent te denken dat ze op de Aletta Jacobshal zou zijn. Marwa wilde haar tentamen maken. De docent wilde dat ze wegging en haalde de beveiliging erbij toen Marwa weigerde. ‘Toen is zij in de tussentijd huilend op de gang gaan staan. Niet omdat ik iets had gedaan, maar omdat ze geconfronteerd werd met zichzelf.’
Daarna bleef Marwa mailen. Haar docenten zien dat als lastigvallen, maar zij denkt daar anders over. ‘Mijn instelling is altijd positief en praktisch’, zegt ze.
Dit jaar is ze niet eens ingedeeld en op die manier kan ze haar studie nooit afmaken. Ze wil een plan van aanpak. Ze eist een gesprek daarover. Ze wil haar ‘recht’, zegt ze.
Afkoelen
De decaan Marian Joëls bemoeide zich ermee. Het hoofd juridische zaken van de RUG bemoeide zich ermee. Ze moet een afkoelingsperiode in acht nemen van zes maanden, waarna ze haar studie kan hervatten in september. ‘We hopen dat dit voldoende is om de zaken te laten normaliseren’, zegt persvoorlichter Joost Wessels van het UMCG.
Maar Marwa wil niet afkoelen. Dat hoeft immers niet. ‘Ik zit al diep onder het vriespunt.’
Dit gebeurt niet zomaar
Persvoorlichter UMCG
Toen kwamen de advocaten van het UMCG, die haar lieten weten dat ze een kort geding kon verwachten als ze doorging. Marwa zou het niet eens zo erg vinden, want dat zou haar zaak bij een onafhankelijke kantonrechter brengen. ‘Ik denk dat daar voor mij veel te halen valt.’
De advocaat heeft inmiddels ook al de nodige mails ontvangen. ‘[Het] valt mij op dat u in uw berichten blind bent voor zaken die er wel zijn en verwijst naar zaken die er niet zijn’, schrijft ze hem. ‘En het enige wat ik kan concluderen uit uw berichten is simpelweg: u ziet ze vliegen.’
Uitzonderlijk
Is er dan niets haar schuld? Het is immers uitzonderlijk als een opleiding een student de toegang ontzegt. Persvoorlichter Wessels loopt al een aardige poos rond bij het UMCG, maar zoiets als dit heeft ook hij nog nooit meegemaakt. ‘Dit gebeurt niet zomaar.’
Marwa haalt haar schouders op. ‘Mijn houding speelt een grote rol’, geeft ze toe. ‘Ik weet wel wat ik moet veranderen, maar iets weten en iets beseffen zijn twee verschillende dingen. Dat is ook een hele rare ervaring. Dat je iets weet, maar het niet voelt. Bovendien: gevoelsmatig vind ik niet dat ik rond moet lopen en mensen pleasen zodat ik niet als “bedreiging” word gezien.’
En zelfs dan: de gevolgen, zegt ze, zijn disproportioneel. ‘Ik snap heel goed dat ik voor sommige mensen misschien te veel kan zijn. Maar daar kan ik ook niets aan doen.’
Het UMCG houdt zich op de vlakte. Wessels: ‘Het is een optelsom van een hele lange periode, die er uiteindelijk toe heeft geleid dat het dagelijks bestuur van de opleiding geen andere uitweg zag.’
Zelf ook de ervaring dat de ECTG en FMW er alles aan doen om in de top elkaar de hand boven het hoofd te houden, tot op een cynisch niveau dat je je amper voor kan stellen. Want oh oh oh ze zouden eens moeten toegeven dat ze een fout hebben gemaakt. Teneinde dat maar te voorkomen, zijn ze ook prima bereid studenten de vernieling in te helpen. Je hoeft niet de illusie te hebben dat het jou niet kan overkomen, want als de verkeerde docent wat over je verzint ga je gewoon voor de bijl op het moment dat je het lef hebt verhaal te halen. Dit is ook een publiek geheim dus velen doen dat bij voorbaat al niet. Exact de bedoeling. Het hele systeem is meer ingericht op nooit verantwoording afleggen dan de gemiddelde bananenrepubliek.
Aan iedereen die het overkomt: meld het in ieder geval tenminste anoniem bij de ombudsman en bij de inspectie voor het onderwijs. Tot zelfinzicht gaan deze mensen nooit komen, dat zal een keer van buiten opgedwongen moeten worden. Beter gisteren dan vandaag.
Ik heb ook vaak het gevoel gehad dat er geniepig gedrag bij docenten was toen ik tandheelkunde studeerde. Er zijn duidelijk pispaaltjes tussen de studenten waarover geroddeld word of die vaak een uitbrander krijgen. De sfeer is niet bepaald goed.
Having had my own dealings with people in my own faculty I can say that these administrators are p*ssies and snakey. They would rather make up some lame reason to make your life as difficult as is humanly possible rather than communicating honestly. I didn’t have the time, energy or mental resilience to speak truth to power; Marwa apparently has. I salute her.
Als oud studiegenoot van Marwa kan ik alleen maar waardering voor de opleiding uitspreken als het gaat om deze standvastigheid.
Marwa is al in 2015 gestart met de opleiding en heeft blijkbaar nu nog steeds niet alle eerstejaars vakken weten te behalen, dan vraag je je toch af of iemand wel geschikt is voor dit vak.
Het is in ieder geval geen goed idee om deze, bij medestudenten welbekende manier van doen, door de vingers te zien en iemand zoals Marwa als zorgprofessional de maatschappij in te sturen.
Makkelijk hoor. Je mede-student vanuit de anonimiteit roasten.
Vind je het gek dat ze vakken niet haalt als ze continu gediscrimineerd en gedwarsboomd wordt. Ik heb eerder mijn twijfels bij de docenten of die wel de maatschappij in gestuurd hadden moeten worden.
Examencommissie is Judge, Jury and Executioner. Dezelfde docenten waarmee je een geschil hebt, zijn de docenten die in de commissie zitten. Dezelfde docenten die elkaar elke dag spreken, geen onafhankelijke partij die een situatie beoordeeld.
Vreemd geschreven artikel, waarom Marwa nou een stalker zou zijn komt niet echt naar boven.
Mischien moet je geen docenten uit gaan dagen en optijd komen als de relatie al niet zo lekker ligt. Wat ik hier van lees is dat iemand de verantwoordelijkheid voor haar eigen gedrag af wil schuiven op de faculteit. Ik snap niet dat hier een artikel over moet komen. Als iemand zich niet aan de regels wilt houden en ondanks waarschuwen doorgaat met het lastigvallen van mensen is het gewoon klaar.
Blijkbaar snap je het niet helemaal, dus ik zal het proberen uit te leggen. Marwa betaalt ieder jaar netjes collegegeld, en heeft daardoor recht op kwalitatief goed onderwijs. Het zogenaamde “stalken”, zijn mailtjes naar docenten die weigeren om deze dienst van onderwijs te leveren. De docenten discrimineren en reageren niet of inadequaat, Marwa mag opeisen waar ze recht op heeft en blijft mailen (naar hun RUG email). Dit framen de docenten als “stalken” en vervolgens wordt er gedreigd met rechtszaken. Dit terwijl er nooit sprake is geweest van stalken en de docenten hartstikke fout zitten en elkaar allemaal de hand boven het hoofd houden.
Dit probleem heb ik ook meegemaakt. De examencommissie bestaat uit leraren die ook de vakken geven aan de faculteit, dus als er een geschil is gaat dit over henzelf of over collega’s. Naar mijn mening zou dit een onafhankelijke partij moeten zijn waar je als student terecht kunt met problemen, ook over docenten. Nu kwam ik bij de examencommissie als februari instromer en was een vak wat ik moest volgen voor mijn master al “vol”. De inschrijving voor dit vak was verlopen voordat ik was toegelaten, waardoor ik mij dus nooit tijdig heb kunnen inschrijven. Iedereen binnen de faculteit hield elkaar de hand boven het hoofd en wilde niet vertellen wie er nu zo’n groot probleem maakte van het feit dat er één student meer zou aansluiten voor dit vak (sowieso waren er minder dan 10 studenten ingeschreven voor dat vak). Maar ja, zij hebben mij toegelaten en wisten dat dit vak deel uit zou maken van mijn vakkenpakket. Geloof me, ik heb nog nooit zo’n zoektocht meegemaakt binnen de rug met het vinden van de juiste persoon die wél bereid was om mij te helpen. Als het aan hen had gelegen had ik een jaar studievertraging opgelopen en had ik dat vak maar een jaar later moeten volgen. Een klachtenprocedure opstarten duurt erg lang, en heeft dus weinig zin voor conflicten die op korte termijn moeten worden opgelost. Ik ben er gelukkig uitgekomen door hulp van een coördinator hogerop, maar dit heeft met wel tot inzicht gebracht hoe het allemaal kan gaan binnen de rug…
Wat mij opvalt, is dat al die partijen UMCG, Juridische Zaken, CBE etc. allemaal als 1 en hetzelfde partij te beschouwen zijn. Ik maak mij dan ook zorgen om student. Wordt student op een acceptabele manier vertegenwoordigt? Is er een ombudsman, advocaat en onafhankelijke partijen die haar verdedigen? Ze moet het hier namelijk tegen een heleboel mensen opnemen die allemaal collega’s (en waarschijnlijk vriendjes) van elkaar zijn.
Het kan namelijk goed zijn dat er bijv. sprake was is van een escalerende discriminatie geval waar student slachtoffer van is geworden.
Trouwens, ieder student heeft gewoon het recht om tot 15 minuten na begin van tentamen te verschijnen, ook al kan dat vervelend zijn voor surveillant en medestudenten. Ik vraag mij nu dan ook wel af of de andere bezwaren vergelijkbaar onrechtmatig zijn want dan begint het wel erop te lijken dat student gepest word.
Ik zou haar niet graag als tandarts willen hebben met zo’n houding. En wat betreft te laat online binnenkomen, er zijn regels en die zijn er niet voor niets. In de periode die zij later komt kan ze net even toetsmateriaal doorkrijgen van medestudenten en frauderen. En wat houdt draaien met de ogen in? Onschuldig draaien en ondertussen even de plakbriefjes bij langs gaan die achter de monitor op de muur zij geplakt? Dit is een erg gekleurd verhaal en ik kan met niet voorstellen dat de opleiding het zo hoog opspeelt als er niet daadwerkelijk wat aan de hand is. En je kunt je daarmee ook afvrgen of deze dame geschikt is voor dit beroep waarin je ook nog eens interprofessioneel moet samenwerken en je professioneel moet gedragen tegenover je patiënten.
Jou reactie is anders ook 100% gekleurd. Wat geeft jou het recht om Marwa te verdenken van tentamenfraude en haar professionele carrière in twijfel te trekken. Je hebt geen flauw benul van de situatie waarin ze zit. Als ze inderdaad zo gedwarsboomd wordt door deze fijne docenten dan vind ik het nog knap dat ze zich überhaupt nog studeert. Logisch dat ze er in zo’n toxische omgeving langer over de studie doet. Heeft niks met professionaliteit te maken en jou nare opmerking neigt naar smaad en laster Joke.
Die medestudenten die zelf bezig zijn met dat tentamen gaan een paar minuten na aanvang de vragen doorspelen? Hoe dan? En hoe heeft ze dan tijd om het op te zoeken? Dit is echt gedoe om niks. Ben ook wel benieuwd wat een onafhankelijk iemand van deze zaak gaat maken…
Los van de rest van dit verhaal: je mag niet eens met je ogen draaien tijdens een tentamen? Of wegkijken van je scherm? Mijn god, wat een dystopie. En een nachtmerrie voor studenten met bijvoorbeeld adhd. Die gluursoftware kan echt niet.
Voor mij lijkt het vrij evident dat ze meer te halen heeft bij een psycholoog dan bij de rechter.
Het lijkt me dat het niet aan jou is hierover een oordeel te vellen
Hoppa! dit moet wel een docent van deze faculteit zijn die Marwa het leven zuurmaakt. Fijne werksfeer creëer jij hier ik zou je graag als leraar hebben
Gezellig zo’n universiteit die studenten bedreigt, discrimineert en rechtszaken tegen ze aanspant. Ik krijg spontaan zin om hier te gaan studeren.
Dit is m.i. dus precies het probleem: omdat de instelling zich niet adequaat kan/mag verweren, is het artikel noodgedwongen erg eenzijdig. Feitelijk weten we helemaal niet wat er gebeurd is.
Nou, dat weten we dan ook weer. 😄
Als jij zorgt dat je je aan de regels houdt heb je niets te vrezen. Te laat komen voor een tentamen is not done, en als je na een x periode (in dit geval zeven (!!) jaar) nog steeds je propedeutische vakken niet hebt gehaald moet je je afvragen of een academische carrière voor jou de juiste is. Ik kan je alleen maar vertellen dat ik mijn tijd op de RUG als grandioos heb ervaren. Ik kan het iedereen aanraden (alleen misschien Marwa niet…).
Wat geeft jou het recht om Marwa haar professionele carrière in twijfel te trekken. Je hebt geen flauw benul van de situatie waarin ze zit. Als ze inderdaad zo gedwarsboomd wordt door deze fijne docenten dan vind ik het nog knap dat ze zich überhaupt nog studeert. Logisch dat ze er in zo’n toxische omgeving langer over de studie doet. En fijn dat je het zo naar je zin hebt op een universiteit die studenten wegpest en rechtszaken tegen ze aanspant. Jij past goed in zo’n toxische omgeving
Ik snap niet goed waarom dit soort artikelen verschijnen. Fijn voor de betreffende studente dat ze hier uitgebreid haar verhaal kan doen, maar de UK is er toch niet om individuele vetes voor het voetlicht te brengen? Het zou onfatsoenlijk en vermoedelijk ook illegaal zijn als de opleiding een net zo uitgebreid weerwoord zou geven. Dat lijkt me een goede reden om uiterst terughoudend te zijn met het plaatsen van dit soort stukken.
Ik kan het er niet meer mee eens zijn. De verhalen in de krant worden meer en meer gekleurd, en zeker in dit geval kan ik me goed voorstellen dat de faculteit een probleem heeft met een dergelijke houding. Deze krant lijkt meer en meer een soort platform van populaire protesten voor individuen met een groter probleem dan alleen hun studie.
Ik ken meerdere studenten die op een gelijke wijze zijn behandeld door het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde. Ze zijn heel geniepig en weten exact hoe ze binnen de lijntjes moeten blijven. Je dient een klacht in tegen een docent, welke wordt behandeld door een collega die op dezelfde kamer zit. Mensen die heel luchtig doen snappen niet hoe het voelt als je eruit wordt gepikt en wordt getreiterd. Alles wat je doet wordt onder een vergrootglas gelegd en je staat tegenover een instantie die niks fout kan doen. Knap van Marwa dat ze voor zichzelf opkomt, want de meesten ondergaan dit zonder al teveel lawaai te maken. Daarom lijkt Marwa de enige te zijn, maar dat is niet zo. Ik ken sowieso drie anderen die in een gelijke situatie zitten of hebben gezeten. Zij zijn minder ‘mondig’ om er een punt van te maken. En de mensen die dezelfde opleiding hebben gevolgd: Ga er niet vanuit dat iedereen net zo goed wordt behandeld als dat jij was behandeld.
De weliswaar anonieme reacties op het artikel lijken er wel op te wijzen dat er misschien een patroon is. Misschien brengt dit particuliere verhaal wel een algemeen balletje aan het rollen of misschien wel niet en heeft Marwa zelf de reacties getikt. Wellicht kan dit artikel in ieder geval de aanleiding zijn voor een onafhankelijk (!) onderzoek. Los van Marwa’s persoonlijke verhaal zijn de punten over de “op-studentenkamers-mee-spiek”-software en de “wij-van-wc-eend”-klachtencommissie in ieder geval van algemeen belang. Ik vind het bovendien ook wel interessant om te lezen, ben benieuwd naar het vervolg.