Studenten klagen veel en onbehouwen
Lompe mails en boze appjes
Door Tim van de Vendel
By Tim van de Vendel
Tim van de Vendel
Docent sterrenkunde Jake Noel-Storr wist niet wat hij zag. Plotseling verschenen er tientallen woedende berichtjes in de groepsapp die hij voor zijn studenten had aangemaakt. ‘Het is niet onze fout dat onze tentamens slecht worden nagekeken’, liet een student hem zonder omhaal weten.
‘Dit hele vak is een circus’, vond een tweede.
En of het nuttig was? ‘Dat hangt ervan af of de docent zijn best gaat doen’, stelde een derde. ‘We hebben het recht om boos te zijn.’
Het waren allemaal verwijten en beschuldigingen aan zijn adres. Alleen maar omdat hij niet alle antwoorden van een tussentijds tentamen had gepubliceerd.
Uitleg
In het afgelopen jaar is het ineens een terugkerend probleem geworden. Voor het eerst in de drie jaar dat hij het vak geeft, ziet Noel-Storr dat studenten massaal klagen. Voorafgaand aan het tentamen had hij omstandig uitgelegd waarom hij niet alle antwoorden bekend zou maken. ‘Sommige vragen zijn gebaseerd op concepten of vaardigheden. Het is nutteloos om de feitelijke informatie uit die antwoorden te bestuderen.’
Natuurlijk wilde hij die vragen wel met zijn studenten bespreken, dus daarvoor organiseerde hij online sessies. ‘Maar daar kwamen heel weinig mensen naartoe.’
Ze bleven klagen in plaats van te luisteren naar de uitleg
De uitleg was blijkbaar niet voldoende voor veel studenten. ‘Ze hadden besloten dat dit een slecht idee was, dus bleven ze klagen in plaats van te luisteren naar de uitleg of te vertrouwen op mijn expertise.’ Dat werd nog erger toen bleek dat ze het tussentijdse tentamen ook niet konden inzien.
‘Dit was toen er net een heel strenge lockdown was aangekondigd. De tentamens lagen in een kluis op de campus waar ik niet kon komen’, legt Noel-Storr uit.
Op begrip voor dat probleem hoefde hij ook niet te wachten. ‘We hebben het heel vaak uitgelegd, maar studenten bleven maar kopiëren en plakken uit het studentenhandboek dat ze een recht hadden om hun tentamens in te zien.’
Dat wist hij natuurlijk ook wel. Zodra het weer mocht, organiseerde hij een spreekuur met dat doel. ‘Daar kwam welgeteld één student opdagen’, vertelt hij. ‘Het lijkt soms meer om de discussie te gaan dan om de uitkomst daarvan.’
Hybride onderwijs
Noel-Storr denkt dat het de schuld is van het hybride onderwijs. Vóór corona bouwde hij in de collegezaal een band op met zijn studenten. In het eerste coronajaar volgden studenten online onderwijs en accepteerden ze dat het anders ging. Dit jaar zorgde de hybride tussenvorm juist voor verwarring.
‘Ze hadden fysieke werkcolleges met hun TA’s waar ik niet bij betrokken was. Maar de hoorcolleges waren wel online’, vertelt hij. ‘Daar gaan ze ook geen gesprek met je voeren, dus hun enige communicatie met mij was via zo’n groepsapp.’
De groepsapp vond hij belangrijk. Hij wilde zijn studenten een platform bieden om samen te leren en te discussiëren over de stof met hem erbij. Maar door de klagende studenten werd hij gedwongen de studenten aan te sporen via andere platforms contact met hem en elkaar te zoeken. ‘Als er een groep studenten heel luidruchtig is, kan het lastig zijn voor de rest.’
Ontzettend frustrerend, noemt hij dat. ‘Maar je blijft proberen de boodschap over te brengen.’ Het doel van de groepsapp was om inhoudelijke gesprekken te kunnen aangaan, maar het leidde tot een plek waar studenten hun grieven dumpten. ‘Dan is er geen gesprek meer.’
Normaal studeren
Ook statistiekdocent Edith van Krimpen kreeg het afgelopen jaar een lading klachten over zich heen. Ze besloot namelijk, nog voor de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen dat als geheel deed, om de opnames van haar colleges beperkt online te zetten. Meteen daarna ontplofte haar inbox met boze mails. En naar haar uitleg wilden de studenten niet luisteren. ‘Het is niet dat ik niet tegen een lege collegezaal wil aankijken; ik maak me zorgen om de studenten en hun welzijn.’
Ze gelooft dat fysieke hoorcolleges voor meer verbondenheid, concentratie en motivatie zorgen bij de studenten. Volgens Van Krimpen weten de studenten van de afgelopen twee jaar niet wat ‘normaal’ studeren is. ‘Dat je vroeg opstaat, door de wind naar de collegezaal fietst en daar met zijn allen zit’, vertelt ze. ‘Er wordt te veel geleund op video’s, maar voor vakken zoals statistiek moet je daarnaast ook oefenen.’
Het is anders als je elkaar in de ogen kijkt
Corona heeft een verschuiving teweeg gebracht, zegt ze. Eerder kwamen studenten persoonlijk naar haar toe als er een probleem was. ‘Het is anders als je elkaar in de ogen kijkt. De laatste twee jaar was het heel makkelijk om een mail te sturen, dan hoef je je toch minder aan de fatsoensnormen te houden.’
Van Krimpen kan haar psychologiestudenten grofweg in twee groepen indelen. De eerste, grootste groep bevat studenten die ook nu hard aan het werk zijn. De andere bestaat uit mensen die wel hard willen werken, maar zich door de situatie benadeeld voelen. Dat is de groep die het hardste schreeuwt. ‘Die stille groep hoor je niet.’
De klachten hebben grote invloed op haar werkplezier. ‘Het is net alsof ik het moeilijk wil maken voor de studenten, maar dat wil ik helemaal niet.’ Zelfs de positieve mails worden overschaduwd door de negatieve. ‘Soms krijg je van die akelige mailtjes, die blijven ontzettend lang hangen, want die raken je’, vertelt ze. ‘Ik krijg ook leuke, lieve mailtjes – en die waardeer ik enorm. Maar dat goede gevoel is toch snel weg.’
Herkansing
Voor hoogleraar informatica Georgi Gaydadjiev geen boze mailtjes, maar ijzingwekkende stilte van de studenten. Toen 62 van de 164 studenten niet kwamen opdagen voor een tentamen, besloot hij de antwoorden niet te publiceren. Hij vermoedde namelijk dat mensen probeerden het vak ‘strategisch’ te halen. ‘Ze gaan niet naar het eerste tentamen, willen dan de uitwerkingen zien en maken vervolgens de herkansing.’
Maar volgens Gaydadjiev dat zou nutteloos zou zijn. ‘Studenten moeten niet verwachten dat dezelfde vragen met andere getallen op het tentamen komen’, vertelt hij. ‘En ik vind het niet eerlijk tegenover de mensen die zich wel hebben voorbereid op het eerste tentamen.’
Gaydadjiev denkt ook dat de tweede herkansingsmogelijkheid door sommige studenten is misbruikt. Tot een paar uur voor de eerste herkansing kreeg hij nog mails van mensen die zich wilden afmelden wegens ‘corona’. ‘Maar de twijfel is altijd in het voordeel van de student.’
Teleurgesteld
Zijn voornaamste doel blijft dat studenten iets opsteken van zijn vak. Hij deed zijn best om zijn studenten te begeleiden met extra studeersessies en vragenuren. Maar ze lieten het afweten. ‘Ik ben niet gefrustreerd, ik ben teleurgesteld’, vertelt hij. ‘Het is een leuk vak, ik vind het jammer dat studenten niet de kans pakken om het te begrijpen, want het zal ze later veel helpen.’
Zijn we soms niet allemaal een beetje egoïstisch, zonder te kijken naar de consequenties?
Hij wil namelijk graag zijn best doen voor zijn studenten, zegt hij. Zoals ook wiskundestudent Krzys Pudowski merkte, toen hij voor de derde keer zakte voor het vak van Gaydadjiev. ‘Ik vroeg of ik het mocht inzien en hij was een dag later beschikbaar. Hij is samen met mij helemaal door mijn tentamen gegaan, op een zaterdag.’ De tweede keer haalde hij het vak wel.
Toch snapt Krzys dat niet iedereen zo gemotiveerd zou zijn gebleven als hij. ‘Op een gegeven moment wil je gewoon klaar zijn met een vak en het laten gaan.’ Dat zulk gedrag ook de docent raakt, daar staan studenten niet bij stil, denkt hij – of het kan ze niet genoeg schelen. ‘Zijn we soms niet allemaal een beetje egoïstisch, zonder te kijken naar de consequenties of de prijs die anderen ervoor moeten betalen?’
Andere aanpak
Gaydadjiev hoort ook van zijn collega’s dat studenten in de coronaperiode veranderd zijn. ‘Ze stellen andere eisen, klagen sneller dat de werkdruk te hoog is of dat ze niet voldoende feedback kunnen geven.’ Volgend jaar zal hij het dus anders moeten gaan aanpakken. ‘We moeten op de een of andere manier de studenten enthousiaster maken.’
Hij kan alleen maar hopen dat het dan straks weer beter gaat. ‘De bedoeling van lesgeven en tentamens afnemen is niet om studenten te laten falen, maar om ze iets te leren.’
Heb jij wel eens een boze mail of app naar een docent gestuurd? En wil je jouw kant van het verhaal laten horen? Mail dan naar ukrant@rug.nl.
This article is poorly written, extremely one sided and the whole thing is just made to start a discussion in the comments. Great journalism! Congrats to Ukrant!
Agreed.
Disagree.
Chapeau voor weer een lekker subjectief artikeltje. Geen enkele student aan het woord geweest. Is de auteur bekend met het principe hoor en wederhoor?
Dear commenters,
Content wise: I consider it quite unpleasant to read stern remarks by persons who do not mention their name and are stated as ‘hondenbrokken’ or other nicknames. That goes too for participants that are called ‘collega’.
My personal experience as an ancient (in my 50s) student at the RUG is the general complete lack of understanding that there is a different live for students than study. It is practically impossible to combine a study and work as the teachers expect forms of blind dedication as well as understanding for schedule changes. On the other hand: many teachers went through extreme struggles to get started with online teaching and governmental regulations weren’t easy to follow.
My own most mindboggling experience with a teacher at the RUG? A male in his 60s who does not use nestor for papers, but expects you to come to his office and who has 1950’s pinup magnets on his file drawers…. I consider it completely unacceptable that this behavior is not addressed by his co-workers.
Sorry for being another student, but I dont want any grief from my class mates. I think Jake’s problem was taking the students “lives” too much into account. Instead of having the weekly deadlines for HW and Tutorials, they were already adjusted according to the other exams and midterms we had to take — instead of us having to ask for that as the class went along. And some people comment about the winter break? There were two homeworks set a wek before the break and due two weeks after the break — so we didnt have to do it during the break (though I did one, as it was just talking to my family about what I learned in astronomy). All I can say is that this effort made some of my class mates feel like they were free to complain… instead of having to ask for extended deadlines, etc… like we all do in other classes when there are conflicts in the schedules of different classes.
nobody complained about the homework during the winter break. we complained about the ta saying that we could skip it. can u read
As a former student of Jake, I have to say that this article is highly incomplete. I remember first joining the official ‘Whatsapp Groupchat’ for this course: only to find it filled with non-sense comments and jokes made by the lecturer and other students. Personally, I do not see a lecturer as my friend or someone who I am comfortable with to joke around about non-sense. I see lecturers as people that are here so that I can learn something from them, and feel inspired.
I remember being very confused about most of the tasks we had to perform during this course. There was a very general lack of information, the whole thing was very unstructured and, as mentioned in another comment, some of the information TA’s would give us was wrong.
The lectures were impossible for me: between youtube videos and kahoot quizzes, I just felt like I would’ve done a better job learning on my own. I could not focus during any of them.
It made me sad that I could not check my midterm after, not even have a proper correction of the whole midterm, only because the lecturer repeats questions on every years exams. It bothers me because I feel like I learn much better re-reading what I did and understanding what went wrong, which I was not given an opportunity to do, making therefore the course harder for me and the final (who, guess what, did have topics covered in the midterm).
I remember asking questions in the groupchat, only to be replied with sarcastic comments from the lecturer. Everything was always very unclear.
I’m surprised that there was an opportunity for us to review our exams. I did not receive a single announcement about it. It might’ve have been said in the Whatsapp groupchat, but I have no idea. I suspect that that might have been the reason why no one showed up.
Dear sad,
You’re absolutely right. Thank you for sharing.
Kind regards.
i share your opinion, absolutely correct.
As a first year also part of Jake Noel-starr’s class. I think it is important to say we didn’t start off with the idea to horrify the lecturer.
Actually my friends and I thought Jake was very funny at first. But sadly that turned around after a while. The course for us was very unclear and unorganized. I might not speak for my class but I know a lot of people struggled with this. There was in my opinion not enough clarification from the lecturer to the Teacher assistants and also the students. Jake was often times very unclear and cryptic in his way of speaking for example:
There was indeed a long and annoying debate in the group chat because a TA(teacher assistant) gave their students wrong information about the homeworks. The class was under te impression that they could have skipped a homework out of the 6 in total, which for most was a blessing since as a student you want to do as less work as possible especially when there is a homework due in the winter vacation when you would want to spend that resting from your already busy life. After hearing that the class couldn’t skip a homework there obviously was some confusion about the overall grade since no student wants a 0 on their report. After asking Jake about it they answered: “yeah technically you could skip a homework. Technically you could skip a midterm. Technically you could skip everything.” Obviously this not a great way to respond because it is very unclear if we can or can not skip a homework and if not why had the TA not gotten that information from Jake. I think every student understands that it must be hard to have a class of a 100 students and that it is hard to organize, but I think it is weird to put that on us. We have to pay for this, while lecturers get paid and so do the TA’s. Students get that it isn’t easy and we don’t wake up thinking today we want to be a nuisance to the lecturer. We just want our degree and if we hear that we might fail a subject, because there is miscommunication and at first no compensation (I am saying this because later there was compensation for which we are certainly happy). I think it is weird to think that we as students will keep quiet.
Are you bloody serious? So you have the audacity to complain about a course while blatantly admitting all you care about is trying to cut as many corners as possible? Don’t blame others for your poor work ethic and toxicity you bring to the classroom.
Dear collega, so you have the audacity to bash the students that pay you generous tuition fees for education that is beyond acceptable? All they require is the bare minimum and even that seems too hard for this joke of a University. In the meantime you teachers receive inappropriately high salaries for this joke so my suggestion would be that you either try to listen and be empathic with your students (the people that pay your salary!), or you search for a new job because your attitude simply does not correspond to the threshold of modern education. And before you start bashing students again, maybe think about your own work ethic and toxicity that you bring into the classroom!!!!
As soon as people start talking about who pays whom, a constructive discussion about teaching and teaching quality is no longer possible. Students do not pay lecturers; the university pays lecturers, and the Dutch government pays universities (and Dutch tax payers pay the government – and who pays the tax payers? It’s an infinite regression!). Tuition fees only cover a fraction of the expenses involved.
I mean following into that narrative there wouldn’t be any governmental funding for the university if there weren’t any students. Students spend money (also passively through income loss and books) and can expect something back for that, which includes proper and fair handeling of situations by the lecturer.
go touch some grass
“The class was under te impression that they could have skipped a homework out of the 6 in total, which for most was a blessing since as a student you want to do as less work as possible especially when there is a homework due in the winter vacation when you would want to spend that resting from your already busy life.” Dude, you just have to make your homework. Don’t be upset that not everyone supports or facilitates the zesjescultuur. This is your complaint about the class?
are u ok lol thats really not the point… we had 8 tutorial assignements and 6 homeworks, we could skip 2 tutorials and according to the ta 1 hw… all of them would take hours to complete, and some of them were during christmas break. if they cant skip it then dont tell your students that they can. i feel like u just missed the whole point dude
True, that shouldnt have been said then, if that is the case. But the attitude behind this (also on christmas breaks? this has always been the case, I have always done it like this) will not help support your argument, I am afaid.
Students asking about how many classes or homework assignments they can skip shouldn’t be surprised at receiving a sarcastic reply. It’s just the wrong question to ask, because it implies an intention to strategically skip classes or assignments if at all possible. It basically comes down to “do I really have to do all this?” I wonder that the lecturer even took the trouble to reply to such questions.
Mind you, any rules regarding mandatory attendance or homework should always be clearly laid out in a course syllabus or similar. These are not things that students should even have to ask about. But there’s a difference between wanting to know how to deal with unforeseen circumstances and wanting to know how little work you can get away with.
Also, like others said, this is not a business transaction we are talking about, in which you ‘pay’ and should expect your wishes to be met.
Following your reasoning it is completely acceptable that the delayed AI students pay additional thousands of euro’s because the University is too incompetent to provide any capable teachers. We shouldn’t even expect a college degree right???? Just spend hundreds of hours wasting our lives studying and wasting thousands of euros, and in the end get nothing in return because hey, it is not a business transaction so don’t expect anything in return right ????
and by the way, among all the toxic teachers and colleges in this comment section I want to give you the award for writing the most stupidest comment cause you are the absolute worst of them all.
Thank you for your nice and thoughtful reply.
You can expect certain things from teachers, but not that everything is met according to your wishes. Incompetent teachers are really bad, and I hope you made complaints about this, should this be the case, so that things can change. YOu also pay for an education and can expect something for this, but this might not be completely how you wish it (also, keep in mind), as some in the article seem to think. But please keep the perspective of teachers and other employees in your mind, as they are human beings too who, like I said, are not directly involved in the business transaction with you. I am not talking about expecting nothing, I am talking about expecting things that are not realistic (such as no homework during the Christmas holidays).
Peace out.
Completely agree with this wise man, everything he said was true. I would like to point out though that this whole article is one sided as fuck, not a single word from the actual ‘rude and disrespectful’ students. This way the article is full of mistakes and false interpretations, and any potential reader can’t come to their own conclusions now.
Mijn ervaring als student en student-assistent is dat docenten, op een enkeling na, hun uiterste best doen en studenten heel erg tegemoet komen, zeker nu in de nasleep van corona. Andersom vind ik dat veel studenten wel gemakkelijk klagen over de regels als het hun uitkomt en coulance verwachten als de regels in hun nadeel werken.
Verder, waarom we van volwassenen geen volwassen gedrag mogen verwachten en we ze als kinderen zouden moeten behandelen, zoals sommigen lijken te suggereren, ontgaat me totaal.
Dit heeft, zoals ook anderen hier al suggereerden, weinig met Covid-19 te maken: alle maatregelen daaromtrent hebben hooguit iets dieper belicht wat al veel langer in ontwikkeling is. Ook dit is een symptoom van de toenemende corporatisering van universiteiten. Studenten worden gezien als klanten en de groeiende marktwerking van de universiteit voedt bij hen een prinsencultuurtje. Niet tevreden? Geld terug!
‘De RUG’ heeft echter (nog) niet de efficiëntie of klantendienst retoriekjes opgepikt die studenten gewend zijn van ‘echte’ bedrijven. Gevolg: de universiteit lijkt een prachtig ‘product’ te beloven (geweldig onderwijs, topbegeleiding, uiteindelijk een mooi diploma), maar die verwachtingen kúnnen niet waargemaakt worden omdat de realisatie moet gebeuren door heel wat individuen (inclusief docent én student) die jongleren met onder andere groeiende werkdruk, interne competitie, bezuinigingen, steeds meer inschrijvingen, etc.
Docenten treffen geen schuld (zij doen hun best binnen dit rendementsgedreven systeem), en zelfs studenten—hoezeer ze ook de les moeten blijven leren dat respect twee kanten op gaat—kan niet echt verweten worden dat ze veeleisend en ontevreden worden. De kiemen van die mentaliteit heeft de universiteit immers zelf gezaaid. Ook bij hun ouders, zoals Collega opmerkt.
Er moeten grenzen aan de groei zijn. Limiteer de studentenaantallen zodat er meer ruimte voor persoonlijke aandacht komt (om over huisvesting nog maar te zwijgen), en heroverweeg kritisch wat er van ‘de universiteit’ moet worden als instelling—alsook hoe dat geadverteerd wordt naar toekomstige studenten toe. Met de huidige koers zal dit soort berichtgeving namelijk alleen maar normaler worden.
Mijn indruk na 20+ jaar in het hoger onderwijs is ook dat hoe meer we de studenten bieden, hoe meer ze van de docenten verwachten. Dat móet natuurlijk uiteindelijk misgaan en tot teleurstellingen leiden.
Vroeger was het nog een speciale service om je slides beschikbaar te stellen. Inmiddels worden studenten al boos als er geen live stream is. Ik denk dat wij (en bestuurders) duidelijker moeten zijn over wat er op de universiteiten wel of niet mogelijk is.
Oh ja – en weten de mensen dat we nauwelijks opgeleid worden om dit allemaal te regelen?!
Als student van het betreffende vak wat door Jake werd gegeven, moet ik zeggen dat de docent er alles aan deed om het voor de studenten goed te laten verlopen. Waar het in het begin gezellig was in de groepsapp, werd de sfeer inderdaad grimmiger naarmate het vak het einde naderde. Medestudenten sloegen antwoorden en verklaringen gewoon in de wind. Ja, het was fijn geweest als de cijfers en antwoorden eerder beschikbaar waren, maar gezien de omstandigheden kon er niks beter naar mijn mening en had er niet zoveel geklaagd móeten worden. Het was ook zovaak een kwestie van gewoon beter lezen, in plaats van de docent iets voor de 10e keer horen herhalen.
Alle belangrijke informatie je je mogelijk mistte omdat een groepsapp nu eenmaal makkelijk vol raakt met onzinnige berichten was gewoon via de mail en op de online leeromgeving beschikbaar.
Als ouderejaars die opeens een eerstejaarsvak volgde merk ik wel een mentaliteitsverschil met zeg 4 jaar geleden, voor de pandemie. Mijn frustratie voor de medestudenten was bij dit vak ook aanzienlijk hoger dan voor de docent en TA’s, die gewoon hun werk probeerden te doen.
Heb als student gewoon een beetje respect naar elkaar en vooral je docent: die is er om je te helpen, en krijgt toch wel betaald.
Wat mij verbaasde was dat in het eerste coronajaar de studenten mijn online-onderwijs alleen maar geweldig vonden; mijn instituut wilde me toen zelfs als “docent van het jaar” voordragen.
Na deze goede ervaringen deed ik in het tweede coronajaar min of meer hetzelfde, maar nu vonden de studenten het helemaal niets, zeiden ze dat ze het niet konden volgen enzovoorts. Ze namen me in het bijzonder kwalijk dat ze geen kwantitatieve cijfers kregen (de Examencommissie had dat voor online multiple-choice tentamens verboden). Voor de erg negatieve evaluatie verontschuldigde zich later zelfs de studievereniging bij mij.
Hoe dank ook: ik ben blij de studenten nu – in het derde coronajaar – weer in de collegezaal en tentamenhal te kunnen verwelkomen. (Dat laatste iets minder dan het eerste.) Hoeveel er komen weet ik pas over twee weken. Het virus en de maatregels hebben veel invloed op ons gehad – en hebben dat nog steeds.
Ik ga er wel vanuit weer terug naar het oude “normaal” van samenwerken te vinden, wat toch over het algemeen zeer positief was. Vandaar dat ik ook liever vooruit kijk dan peins over wat er in het verleden gebeurde. Maar in de reacties van de docenten in de stuk herken ik me ook zelf, ja.
P.S. Wat ook een rol speelt is de steeds ingewikkelder wordende regelgeving. Als ik naar de demografische ontwikkeling kijk, van Nederland en veel andere Europese landen, dan vraag ik me af of dat een goede weg is of we niet beter het grootste deel van onze werktijd in het inhoudelijke werk stoppen dan in problemen de we met te veel en te ingewikkelde regels steeds opnieuw creëren (dat geldt natuurlijk nog meer voor artsen, therapeuten, verpleegkundigen, politieagenten enzovoorts, maar deels ook voor docenten).
Mooi dat docenten zich zo inzetten, jammer dat studenten er niet altijd in meegaan. Maar of dit een nieuw fenomeen is… ik studeerde kortgeleden af en werk hier nu, en weet dat studenten behoorlijk kunnen klagen, soms terecht, soms onterecht. Gebrek aan fysieke ontmoetingen met docenten versterkt dit; we vergeten dan soms dat er een mens aan de andere kant zit. Bovendien is het ook geen nieuw fenomeen dat studenten bewust voor de herkansing gaan. Desalniettemin erg frustrerend als je als docent wel probeert oplossingen te vinden voor de klachten, en dat studenten er dan voor kiezen hier niet naar te willen luisteren. Maar ook dat is volgens mij niet nieuw, maar zoals iemand opmerkt misschien al langere tijd een trend van gebrek aan respect.
Digitale communicatie, en dan vooral via allerlei messaging-applicaties, leidt maar al te makkelijk tot escalatie. Wie wel eens in een chatgroep of überhaupt op sociale media gezeten heeft, weet hoe snel de dingen daar uit de hand kunnen lopen. Eigenlijk zou het gebruik van dat soort media zoveel mogelijk ontmoedigd moeten worden.
Ik ben blij dat zulke kwesties besproken worden, maar dit zijn in principe sullige dingen waar een student, zoals ik zelf, ook al rekening mee houdt. Wat mij het meeste tegen staat is de weerstand van de docenten en universiteit tegenover studenten in kwetsbare situaties. Deze studenten worden gedwongen naar de universiteit te komen, terwijl voor sommige het in contact komen met wel of niet besmette mensen (zij het corona, de griep etc) zeer ernstige gevolgen kan hebben. Dat docenten in zo’n situatie nare mailtjes krijgen van studenten prima. Je hebt het dan over het in gevaar brengen van iemands gezondheid, maar klagen over het nakijken van een tentamen of het beperkt beschikbaar stellen van opnames is wel sullig. De opmerking van de wiskunde student over het feit dat men niet stilstaat bij consequenties en de prijs die sommige moeten betalen slaat hier dan ook zeker op. Zeker gezien besmette studenten betere hulp krijgen in verhouding dan kwetsbare studenten. Hopelijk gaan docenten en de universiteit ook inzien dat dat niet langer door kan gaan.
Niet mee eens. Als student weet ik hoe erg hier misbruik van gemaakt werd. Als studenten het écht zo serieus namen, waarom waren er dan altijd gewoon feestjes tijdens de lockdowns en kwam men toch altijd gewoon bij elkaar? Denk aan al die schandalen bij Vindicat — maar dat geldt zeker niet alleen voor die studenten. Wij weten beide dat het niet opgaat dat studenten heel voorzichtig zijn en zich altijd aan de coronaregels houden. Dat doen ze alleen als het hen uitkomt en er wordt heel veel misbruik van gemaakt.
Vind ik toch wel een generalisatie “Student ETC’, wellicht in uw kringen maar lang niet alle. Sowieso zou in zulke gevallen dan sprake moeten zijn van voordeel van de twijfel.
Hoe realistisch is het te verwachten van studenten dat zij redelijk en weloverwogen reageren op een besluit dat voor hen nadelig uitpakt, tijdens de coronacrisis? Ik als bejaarde deeltijdstudent/werknemer vind het soms al een uitdaging in zo’n situatie adequaat te reageren; laat staan als je 18-23 jaar bent, midden in een lockdown/pandemie.
Als student kan je natuurlijk wel – en zou je misschien ook moeten – terugkomen op een vervelende reactie. Maar bij het lezen van dit artikel vroeg ik me ook af in hoeverre docenten studenten aanspreken op bijvoorbeeld onfatsoenlijke/ongepaste reacties (dus naast uitleggen waarom je ergens voor kiest ook gewoon benoemen dat iets echt niet oké is). Dat hoeft niet eens per individueel geval – want werkdruk/tijdnood – maar zou ook via een algemene Nestor mededeling/groepsmail kunnen…juist omdat niemand anders waarschijnlijk die reflectie biedt in die specifieke context – je gezin/vrienden/medestudenten fungeren immers idealiter als steun in zo’n moeilijke tijd (maar het alsnog wel belangrijk is dat je gewezen wordt op onredelijk gedrag). Mijn inschatting zou zijn dat studenten wel degelijk veel respect voor docenten hebben, maar zij (wij) misschien soms ook gewoon geconfronteerd en gewezen moeten worden met en op de belevingswereld (en grenzen) van de ander.
Het word in dit artikel wel erg op de student gespeeld. Feit blijft dat docenten weer terug zijn gegaan naar de aanpak voor de crisis, terwijl het wel degelijk heel erg veranderd is. De hybride vorm waar jullie over spreken bestaat, alleen hier het onderwijs totaal niet meer op aangepast is. Hoeveel vakken ik nu heb waar zo veel samenwerking met studenten verwacht word, en individueel alles zelf achterhalen.
Denk dat die docenten zichzelf wat beter in de spiegel aan moeten kijken, en kijken wat zijn beter kunnen doen.
Het is een attributie fout om dit toe te schrijven aan covid19 en de gevolgen ervan. Deze fenomenen zijn helaas al langer gaande. Het is moeilijk om de oorzaken precies aan te wijzen, maar het zal er vast mee te maken hebben dat middelbare school docenten al jarenlang in toenemende mate niet meer worden gerespecteerd door kinderen en hun ouders. Met name de ouders leven tegenwoordig in een bubbel waar ze menen de hardwerkende docenten de schuld te kunnen geven voor de slechte (gedrags)prestaties van hun kroost. Deze minachting heeft impact op hoe docenten in het werk gaan staan, en zal ook impact hebben op de relatie docent-leerling. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we respectloos gedrag vaker terug gaan zien in het universitair onderwijs. Het is niet een kwestie van slim-dom of lief-stom, maar ingesleten gedragspatronen en verwachtingsmanagement. Uiteindelijk verliezen we allemaal, omdat de kinderen eigenlijk niet de opvoeding en onderwijs meekrijgen – in de breedste zin van het woord – die goed voor hen is, met als gevolg dat docenten en studenten steeds meer tegenover elkaar komen te staan.