‘Geloof me, elk bedrijf zit op mensen als jullie te wachten. Jullie zijn intelligent, bezitten doorzettingsvermogen en hebben tijdens het promotieonderzoek je leidinggevende vaardigheden ontwikkeld. Binnen vijf jaar kunnen jullie allemaal teamleider worden!’
Het einde van het verhaal dat de loopbaancoach afsteekt, schreeuwt om een welgemeende tsjakka, maar ik kan niks anders doen dan hem geschrokken aankijken. Ik? Teamleider? Is dat niet een beetje hoog gegrepen?
De afgelopen paar weken ben ik elke vrijdag naar een loopbaanoriëntatiecursus geweest, waar ik werd klaargestoomd voor aankomende sollicitaties. Maar het blijkt niet in mijn aard te liggen om mijzelf als goede marktwaar aan te prijzen. Ik weet niet of dat kenmerkend is voor bèta’s, promovendi of een combinatie van de twee, maar al mijn medecursisten hadden er ook last van.
Zo was er een cursist die vertelde dat hij een prijs had gewonnen voor een poster over zijn onderzoek en er steevast achteraan meldde dat er maar vijfendertig posters waren en meerdere prijzen. Anderen vonden het niet nodig hun gemiddelde afstudeercijfer op hun cv te zetten omdat het net geen acht was, noemden regionaal sportkampioen zijn ‘weleens sporten’ of lieten het begeleiden van maar liefst vier masterstudenten weg omdat ze dachten dat elke promotiestudent er minstens zoveel begeleid had.
En zo werd ook ik even wakker geschud. De dingen die ik heel normaal vond in mijn promotietijd, bleken uitingen van mijn kwaliteiten te zijn: (nog) nooit een deadline gemist, al mijn werk netjes opgeborgen met kleurencodes in mappen en gedreven om alle stof tot in de puntjes te begrijpen.
En daar zit ik dan, na vier sessies, bij mijn oefensollicitatie. ‘Mevrouw, stel dat we u de baan geven. Waar ziet u uzelf over vijf jaar binnen ons bedrijf?’
Ik haal diep adem, kijk hem recht in de ogen en zeg, zonder dat mijn stem overslaat: ‘Dankzij mijn oog voor detail, gestructureerd werken en overzicht houden, allemaal kwaliteiten die ik de afgelopen jaren ontwikkeld heb, denk ik dat ik tegen die tijd klaar ben om als leider van een team dienst te doen binnen jullie bedrijf’.
Tsjakka. Ik ben er klaar voor. Nu nog uitzoeken waar ik dat wil doen.
Wendy Docters werkt als oio bij het Kernfysisch Versneller Instituut
Foto Reyer Boxem