Vijf vragen over het tentenkamp
Maskers, eisen maar geen foto’s
Door Giulia Fabrizi
By Giulia Fabrizi
Giulia Fabrizi
Van uit de hand gelopen studentenfeestjes tot bezette universiteitsgebouwen en van kamertekorten tot dreigende bezuinigingen: Giulia houdt al het nieuws in de gaten. Ze praat graag met de mensen die het aangaat, schrijft erover en begeleidt freelancers bij het maken van nieuwsartikelen. Eerder werkte ze als stadsredacteur Groningen en gemeenteverslaggever Haren voor Dagblad van het Noorden.Zijn alle demonstranten op het plein studenten?
Nee, niet alle demonstranten zijn studenten. Maar het overgrote deel van de honderden mensen die de afgelopen twee dagen meededen aan de demonstraties, zijn dat wel. Het zijn bovendien niet alleen studenten, maar ook veel medewerkers van de RUG – van promovendus tot hoogleraar.
Veel demonstranten hebben hun gezicht bedekt. Waarom laten ze zichzelf niet zien?
De demonstranten vrezen voor hun persoonlijke veiligheid, zegt een woordvoerder van het tentenkamp. Ze zijn bang voor de gevolgen, ook als ze vreedzaam blijven. ‘Er zijn hier meerdere studenten die op een visum studeren. Als de universiteit bijvoorbeeld zou besluiten ze te schorsen om wat hier gebeurt, dan raken ze hun visum ook kwijt en kunnen ze niets meer.’
Dan komen mensen die onze zaak niet steunen tussen ons staan en maken ze foto’s
Waar ze zich ook tegen beschermen, aldus de woordvoerder, zijn mensen die hun kamp binnenkomen met de intentie individuele demonstranten te doxen. ‘Dan komen mensen die onze zaak niet steunen tussen ons staan en maken ze foto’s waar individuen herkenbaar op beeld staan. Vervolgens zetten ze die foto’s op Twitter met bedreigende teksten, waar ook bedreigende commentaren op komen.’
Volgens de organisatie doet een aantal mensen dat onder het mom van ‘journalistiek’. ‘Dan zeggen ze journalist te zijn, om vervolgens foto’s te maken en te plaatsen met heel eenzijdige teksten die ons in gevaar brengen.’
Dit is mede de reden dat de demonstranten waakzaam zijn als het gaat om journalisten die foto’s en video’s willen maken. ‘We weten niet altijd wie echt een journalist is en wie niet. Daarom vragen we mensen bijvoorbeeld om een perskaart.’
De demonstranten zeggen te blijven tot hun eisen – bekendmaking van alle banden met Israël en verbreking ervan – ingewilligd zijn. Hoe groot is de kans dat dit gebeurt?
Die kans lijkt erg klein. De universiteit bracht vrijdag weliswaar een bericht naar buiten over de banden met Israël, maar dat is volgens de demonstranten niet compleet. ‘Wij hebben een paar maanden geleden zelf onderzocht welke banden ze hebben en die heeft de universiteit niet allemaal bekend gemaakt’, zegt een woordvoerder van de demonstranten.
Bovendien willen de demonstranten dat alle banden verbroken worden. Maar RUG-baas Jouke de Vries ziet dat anders. ‘Ook op Israëlische universiteiten zijn onderzoekers die niet achter premier Netanyahu staan en die anders naar deze kwestie kijken.’ En die banden moet je juist nu koesteren, vindt hij.
Het college van bestuur heeft meermaals geprobeerd met de demonstranten in gesprek te gaan, maar zij willen dat niet. Hoe zit dat?
De universiteit doet voortdurend loze beloftes
Deze vraag beantwoordde de organisatie maandag op hun Instagrampagina. Volgens de demonstranten hebben ze al vaker met de universiteit om tafel gezeten en levert dat tot nu toe alleen loze beloftes op. Achter gesloten deuren zegt het cvb begrip te hebben voor de Palestijnse zaak en steun te willen bieden, maar in werkelijkheid komt daar niets van terecht, zo is het verwijt.
Als voorbeeld geven ze onder meer de toezegging van de RUG om de ‘Israeli Apartheid Week’ te organiseren, wat al jaren normaal is op de universiteit. Dit jaar werd dat afgezegd.
Toch zegt de RUG dat er wel degelijk ruimte is om evenementen over Palestina en de oorlog in Gaza te organiseren. Voorwaarde is wel dat mensen zich aan de ‘academische spelregels’ houden.
De RUG stelt dat een evenement kan worden gehouden zolang er een onafhankelijke voorzitter is, er academische experts bij betrokken zijn en het onderwerp niet slechts van een kant wordt bekeken. Academie en politiek worden op die manier van elkaar gescheiden en er is een academisch gesprek mogelijk.
Maar de demonstranten en ook kritische medewerkers van de uni zien dat anders. Een deel van hen probeert al maanden verschillende soorten evenementen op te zetten. Van lezingen met gastsprekers en RUG-wetenschappers, tot filmvertoningen. Meerdere keren hebben ze op het laatste moment te horen gekregen dat een evenement niet door kon gaan, zo zeggen ze. De ene keer omdat een lokaal te laat was geboekt, de andere keer omdat een evenement niet zou voldoen aan ‘de academische standaard’.
Bovendien lijken dit soort regels er niet te zijn geweest toen evenementen georganiseerd werden rondom de oorlog in Oekraïne, zeggen de demonstranten. Toen was de universiteit volgens hen niet zo streng. Dat vinden ze zo’n opvallend schril contrast dat de universiteit niet kan claimen dat ze zelf geen politieke overwegingen maakt; ze noemen het willekeur.