• En toen kwam Tom uit de lucht vallen...

    De Linnaeusborg, volgende week zondag. Tom en Sophie lopen het talud op. Na een hoop gedoe zijn ze weer bij elkaar. Ze gaan weg, de hemel in, uitgezwaaid door honderden mensen.

    Tom en Sophie zijn de hoofdrolspelers van For Infinity, the movie, die 29 september zijn 14e en laatste draaidag beleeft. En voor de massale slotscène hebben de makers nog 200 figuranten nodig. Dus voordat je verder leest: geef je op en beleef je eigen moment of fame.

    ‘Tom wordt echt heftig verliefd’

    De cast van de Engelstalige musicalfilm bestaat vrijwel helemaal uit (oud)studenten en medewerkers. Dertig acteurs, zestig dansers en een crew van nog eens twintig mensen. Het is voor het eerst dat een Nederlandse universiteit zo’n film maakt. ‘Eigenlijk is het allemaal de schuld van collega Jessica Winters’, zegt producent Frank den Hollander, ‘dat was bij de lipdubfilm ook al zo.’

    Zij en Frank hadden een filmpje gezien van Yale, dat er geweldig uitzag. Dat moest de RUG ook doen, vonden ze. Hun plan viel goed bij het lustrumbureau. ‘Ik had een verhaal bedacht over Tom, een student, die letterlijk uit de lucht komt vallen, pats boem op het Broerplein. Hij wordt heftig verliefd en moet kiezen tussen zijn studie of zijn grote liefde.’

    In toga op een kratje

    Wat meehielp, was dat rector magnificus Elmer Sterken – fan van de cabaretier Frank den Hollander –  het helemaal zag zitten. En intussen heeft hij ook een rol, die slechts een paar minuten duurt, maar waarvoor hij wel bijna een hele zondag in toga op een kratje op het balkon van het Academiegebouw heeft gestaan. Achter de geraniums, om hoofdrolspeler Tom te overtuigen dat hij voor z’n studie moet kiezen.

    Tom is in het dagelijks leven Tom Wilcox, oud RUG-student en docent aan de Hanzehogeschool. Hij is een geboren Engelsman, kwam als tiener met zijn ouders – allebei wetenschappers – naar Groningen. ‘Tom is niet echt een zanger, maar hij acteert geweldig, hij heeft ook in North gespeeld.’

    Sophie wordt gespeeld door Noëlle Wichmann, een Duitse studente die goed Engels spreekt. Het werd nog even spannend toen bleek dat ze inmiddels in Spanje een semester studeert, terwijl de slotscène nog moet worden opgenomen. Een goedkoop retourtje bracht uitkomst.

    De film wordt gedraaid en geregisseerd door Sjaak en Nout. Twee oud-studenten die elkaar kenden van Aegir en op een gegeven moment besloten een filmproductiebedrijf te beginnen. Frank:  ‘Eerder maakten ze de clip voor Drij Cowboys van Voorheen de Bende en ze zijn ook de mannen achter de lipdub.’ Ze hebben overal in de stad gedraaid met een superprofessionele camera, ‘zo eentje die ook bij Lord of the Rings gebruikt werd.’ Uitvoerend producent is Bram Douwes, die bij de USVA werkt.

    Study my body

    Er is overal gefilmd: op de Grote Markt, in het Academiegebouw, op Zernike, bij de Euroborg, in het Noorderplantsoen etc. En in de UB natuurlijk, de thuisbasis van Den Hollander, waar een van de grootste dansscènes is opgenomen. ‘We hadden de boel ingericht als discotheek, met een prachtige belichting. Vijftig meiden op de trappen, dansend op het liedje Study my body’.  Heel sexy, beetje Michael Jackson.’

    ‘Soms moeten we keihard knippen’

    Ze hebben straks minstens dertig uur gedraaid, voor 30 minuten film. ‘Ik ben heel trots en tevreden, het is geworden wat ik in mijn hoofd had. We wilden laten zien hoe leuk Groningen is als universiteitsstad en hoe leuk de universiteit zelf is. Dat spat ervan af.’

    Dips waren er ook. Natuurlijk. ‘Vorige week nog, moesten we keihard knippen. Een meisje, dat echt fantastisch zong, moest eruit omdat haar rol niet paste niet bij de rest. Tja, dan moet je zo iemand vertellen dat ze eruit wordt geknipt. Vreselijk.’

    De première duurt nog even. Volgend jaar mei, de 24e,  tijdens de Nacht van Kunst en Wetenschap, is het zover. ‘De slotscène, die we zondag de 29e opnemen, wordt geweldig’, voorspelt Frank den Hollander. ‘Met een heel orkest, heel veel spelers en een groot koor. En dan Sophie, die zingt Ik mis je zo. Dat wordt een kippenvelmoment.’

     

    Frank is best druk in zijn hersenpan

    ‘Kijk, dit ben ik als professor Van Hepscheuten. Die man weet alles over de geschiedenis van de universiteit. Hem heb ik bedacht toen ik tijdens het vorig lustrum een wetenschapsquiz presenteerde.’

    De helft van de week is Frank den Hollander gewoon Frank den Hollander (56), de communicatieman van de UB. Maar dan ineens is er die pruik of trekt hij volle zalen als lid van de Bende van Baflo Bill.

    Of als Rooie Rinus, zijn oudste alter ego. Straks ook weer, in december, in de Stadsschouwburg, twintig voorstellingen lang, met Peter de Haan en Alina Kiers; een zelfgeschreven scenario van 75 bladzijden. Moet nog even uit het hoofd geleerd worden.

    Van Hepscheuten speelt ook mee in For Infinity, the movie. Klein rolletje, maar toch. Frank heeft zelfs een liedje voor hem geschreven, een soort rap. De grootste rol speelt hij momenteel  als producer van deze lustrumfilm, z’n eigen film in feite.

    Teksten zelf geschreven, de muziek samen met componist Christiaan Coenraads. Honderden uren zijn er al in gaan zitten. Hij herinnert zich die ene draaidag van ’s morgens 9 tot de volgende ochtend 5 uur: wat een adrenaline.

    Of zijn collega’s al dat artiestengedoe wel een beetje kunnen hebben? Vast wel, veronderstelt hij. ‘Bovendien maak ik m’n uren als communicatiemedewerker echt wel.’

    En als iemand denkt, waar kennen we die vent nog meer van, dan moet het wel het lipdubfilmpje van de RUG zijn en het alumnilied, ook Den Hollanderproducties. O ja, dat is waar ook, hij zit ook nog in de kunstcommissie van de RUG, die een lustrumtentoonstelling gaat maken. Vraag: ‘Houdt het ooit op, daar bovenin zijn hersenpan?’ Z’n antwoord is een vette lach. Nee dus.