Ron Slaats schiet studenten te hulp
De woningontruimer met het grote hart
Het is even zoeken naar het goede huis. De straten in deze woonwijk in Beilen zijn smal en onoverzichtelijk, en de huizen, hoewel vrijstaand, lijken allemaal op elkaar. En woningontruimer Ron Slaats is hier nog maar een enkele keer geweest. Dan begint hij te lachen, want in de verte ziet hij een bord ‘Te koop’. ‘Natuurlijk, daar moeten we zijn.’
Hij springt uit zijn witte bestelbusje, opent de voordeur en gaat naar binnen. Meteen is het duidelijk dat dit huis al lange tijd niet meer is bewoond. Vrijwel alle meubels zijn verdwenen en de muren zijn kaal. Hier en daar staan wat ingepakte verhuisdozen.
Slaats opent een deur naar een zijkamer, die vol staat met spullen. Hij stapt over een verhuisdoos naar het midden van de ruimte en legt zijn hand op een grote comfortabele zitstoel. ‘Hartstikke mooi ding toch.’
Tweede leven
Dan begint hij de rest van de spullen te inspecteren. Er komt van alles tevoorschijn. Een vuurkorf bijvoorbeeld, met het hout er nog in. En een antiek kinderzitje, een verwassen teddybeer en een doos vol cd’s. Tegen de muur staan de onderdelen van een compleet bed, nog deels in de verpakking. Slaats trekt de verpakking los. ‘Kijk’, zegt hij. ‘Dit is een perfect bed. Daar zou ik toch zo een student blij mee kunnen maken?’
Met dit bed zou ik zo een student blij kunnen maken
En dat is dan ook Slaats’ doel. Al bijna drie jaar haalt hij met bedrijf Margon Woningontruiming huizen leeg waarvan de bewoner is verhuisd of overleden. Daarnaast maakt hij schoon, ook als een huis ernstig vervuild is geraakt. Hij doet klussen in heel Noord-Nederland en zijn bedrijf groeit hard. ‘Ik wil me vooral focussen op de ontwikkeling van mijn bedrijf. Al de spullen die ik vind zijn bijzaken.’
Hij gunt die apparaten en artikelen een tweede leven, bijvoorbeeld door ze aan studenten te geven. ‘Studenten hebben tegenwoordig zo’n hoge studieschuld’, legt hij uit. ‘Het klinkt misschien gek, maar als je dan een prullenbak moet aanschaffen, is dat opeens veel geld. Het is toch hartstikke mooi als je er dan gewoon gratis eentje kan krijgen?’
Koelkasten en grasmaaiers
Want het bed is niet het enige geschikte dat hij op een doorsnee werkdag tegenkomt. Tijdens zijn ontruimingen vindt hij van alles: koelkasten, wasmachines, theepotten, stofzuigers, rollators, blikken verf, antieke kasten, fotolijsten, televisies, kleding, gordijnen, cd’s, poppen, grasmaaiers, koffiezetapparaten: noem het maar op.
Mensen willen alleen maar meer, meer, meer
Slaats werkt zorgvuldig en gefocust. Hij is efficiënt. Terwijl hij door het huis loopt, sorteert hij de spullen alvast in zijn hoofd. Een deel moet naar de vuilstort. Oud papier moet worden gescheiden, evenals het glas. Eikenhout moet meestal naar de sloop. Hij klopt met zijn hand op de grote eikenhouten kast. Tegenwoordig wil niemand die meer hebben. Zonde, vindt hij. Hij denkt erover na om contact te zoeken met een houtbewerkingsbedrijf. Wellicht hebben ze er daar nog iets aan.
Hij probeert voor zo veel mogelijk spullen een tweede bestemming te vinden. ‘Als je kijkt hoe ongelofelijk veel er weg wordt gegooid, dan besef je je pas in wat voor samenleving we leven. Zeker als je kijkt naar de klimaatdoelen die we met z’n allen hebben.’
De hoeveelheid kerstspullen die hij al heeft weggegooid als ontruimer is ondenkbaar groot. ‘Dat is toch niet te bevatten? Zeker als je bedenkt dat er gezinnen zijn die misschien helemaal geen geld hebben voor dit soort versiering.’
Milieu
Slaats probeert het anders te doen. Misschien komt het door zijn linkse opvoeding, speculeert hij: die heeft hem maatschappelijk betrokken gemaakt en hij geeft om het milieu. Hij komt uit een echte ondernemersfamilie en draait zijn hand niet om voor een paar keer extra heen en weer rijden om anderen te helpen. Veel waarde aan een dikke bankrekening hecht hij niet. ‘Natuurlijk is het handig om wat achter de hand te hebben, maar ik wil vooral leven’, zegt hij.
Wat zou ik moeten met al die spullen?
Goed contact met zijn klanten is wel belangrijk. Hij snapt dat hij soms te hulp moet schieten in lastige situaties. Daarom is hij ook zeven dagen in de week beschikbaar, en zorgt hij dat hij rekening houdt met de wensen van de klanten. Het vele werken vindt hij niet erg, het houdt hem in beweging. Dat is ook wel te zien, hij is sportief gebouwd en breedgeschouderd. ‘Dat moet ook wel als je zulke zware spullen trappen op en af moet sjouwen’, lacht hij.
Naast de bank in de woonkamer staat een verhuisdoos met oude fotoboeken. Hij bladert ze kort door en vist zijn telefoon uit zijn broekzak. Even de familie appen. Of ze alles wel dubbel gecheckt hebben. Hij wil voorkomen dat hij plotseling dierbare foto’s weggooit. Er gaat immers vaak een heel leven door zijn handen.
Rollators
Dan is het tijd voor het schuurtje, dat gevuld is met troep. Slaats wijst naar een rollator die tegen de muur staat. ‘Rollators komen we ontzettend veel tegen. Echt zonde om die weg te gooien, want dat zijn dure dingen.’ Zijn plan is daarom om samen te gaan werken met het Groene Kruis, een vereniging voor wijkverpleging. Die krijgen veel rollators van hem. Ook deze keer zet hij het apparaat apart.
Voor de studenten heeft hij een grote loods geregeld waar hij alle spullen kan opslaan. Foto’s ervan gaat hij plaatsen op zijn website. Studenten kunnen dan spullen uitkiezen, en hij komt ze langsbrengen. Zijn motivatie is simpel. ‘We leven in zo’n individualistische samenleving. Mensen willen tegenwoordig alleen maar meer, meer en meer. Wat zou ik moeten met al die spullen? Ik kan er veel beter iemand anders blij mee maken.’
Wil jij ook gratis spullen voor in je studentenhuis of kamer? De lijst met beschikbare items vind je hier. Je kunt je ook aanmelden om de spullen rond te brengen.