Fitnessfans worden ongedurig
De sportschool kun je
niet nabootsen
Door Sofia Strodt
By Sofia Strodt
Corey Cashman heeft een stang in zijn kamer opgehangen zodat hij zichzelf kan optrekken. Hij begon met tien sets van drie herhalingen, maar voegt daar elke week een extra herhaling aan toe ‘om kracht op te bouwen’. Momenteel zit hij op tachtig pull-ups per dag.
De student klinische psychologie heeft ook meegedaan aan een ‘challenge’ van 75 dagen waarbij hij elke dag twee keer 45 minuten moest trainen. Een van die sessies moest buiten plaatsvinden. ‘Als je faalt, moet je helemaal overnieuw beginnen’, vertelt hij.
Het is lastig om helder te denken omdat je geen stoom kunt afblazen
Hij vindt niet dat hij geobsedeerd is door sporten. ‘Ik zei vroeger altijd: “Geobsedeerd is een woord dat luie mensen gebruiken om toegewijde mensen te beschrijven”, lacht hij. ‘Misschien toen ik jonger was, toen voelde ik me heel onzeker omdat ik zo iel was. Maar nu heb ik het gevoel dat mijn leven over de gehele linie beter is. Soms is een obsessie noodzakelijk om jezelf te verbeteren.’
Corey is een van de vele studenten die hard geraakt zijn door het sluiten van de sportscholen vanwege corona. Hij trainde altijd vier tot zes keer per week, maar het is niet makkelijk geweest om dat schema vol te houden. ‘Het is lastig om helder te denken omdat je geen stoom kunt afblazen. Voor mij is niet trainen zwaarder dan wel trainen.’ En hoe hij het ook probeert, ‘je kunt de sportschool thuis gewoon niet nabootsen’.
Geestelijke gezondheid
Sporten is goed voor je, zegt de wetenschap. Als je veel zit, kan dat bijdragen aan gevoelens van angst en depressie, terwijl bewegen je geestelijke gezondheid juist kan verbeteren. Veel mensen beginnen nu zelf te merken hoe sterk die link tussen beweging en welzijn eigenlijk is.
‘De hele dag thuis zitten werken of studeren is een groot probleem’, zegt docent sportpsychologie Yannick Hill. ‘Als je niet mag sporten en je beweegt niet veel, dan kun je je gestrest gaan voelen. Mensen worden zich er steeds meer bewust van dat ze niet gezond leven.’
Hij raadt mensen aan om een soort vaste routine te ontwikkelen waarbij ze bewegen, ‘al is het maar een korte wandeling’. Maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan: als je in dezelfde ruimte sport, studeert en ontspant, vervagen de grenzen tussen werk en vrije tijd, waardoor je nooit echt vrij bent. En hoewel het belangrijk is dat je je inspant, zegt Hill, is het net zo belangrijk dat je daarna echt tot rust komt.
Controle
Corey begon een strak sportschema te volgen toen hij zestien was, omdat hij zich onzeker voelde over zijn gewicht. ‘Toen ik eenmaal ging trainen, kreeg ik het gevoel dat ik de controle had. Ik was enthousiast over iets. Ik was enorm mager toen ik begon en ik wist dat het een langdurig proces zou zijn, maar ik dacht: wat ga ik anders doen?’
Mijn leven is beter als de training goed gaat
Hij ging bodybuilden en deed mee aan een belangrijke competitie in Londen in 2015, toen hij twintig was. Hoewel hij de jongste deelnemer was, lukte het hem om als twaalfde te eindigen. ‘Het voelt goed om jezelf in te spannen, dan komen er endorfinen vrij. En het helpt me ook om over de gehele linie een betere routine aan te houden. Ik heb het gevoel dat elk aspect van mijn leven beter gaat als de training goed gaat.’
Dus toen zijn trainingsschema onderbroken werd, raakte Corey – die met zijn bedrijf Instantia Performance mental coaching aan atleten biedt – steeds meer gefrustreerd. ‘Ik begon ook enorm af te vallen en ik at niet zo veel en zo gezond als ik zou moeten. Sommige mensen kregen er coronakilo’s bij, ik verloor ze juist.’
Ritueel
Lynne Huegel, die klinische neuropsychologie studeert, herkent Coreys worsteling. Zij sportte ook drie tot vijf keer per week bij haar plaatselijke sportschool; ze deed vooral aan gewichtheffen. ‘Ik merkte dat ik me niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk sterker voelde. Het voelt goed om mezelf steeds opnieuw uit te dagen’, zegt ze. Na een dag hard studeren ging ze normaliter ‘de stress eraf trainen’.
Ze deed heel erg haar best om actief te blijven, ook nu haar dagelijkse routine was weggevallen. ‘Ik kon natuurlijk wel thuis trainen, maar je raakt toch gedemotiveerd. Het voelt gewoon niet hetzelfde als het ritueel van je aankleden en naar de sportschool fietsen.’
Mijn rug doet pijn van al het zitten
Het effect van het onderbreken van een gewoonte die ze al vijf jaar had? ‘Ik ben angstiger en over het algemeen chagrijniger. Mijn vriend kan dat bevestigen. Ik word kalm van bewegen’, zegt ze. ‘Ik vind het heel moeilijk om die uitlaatklep niet te hebben, vooral tijdens de afgelopen tentamenperiode. Ik was helemaal niet uitgerust en had slapeloze nachten, waardoor ik overdag moe was.’
Lynnes prestaties gaan ook achteruit. De gewichten die ze thuis gebruikt zijn aanzienlijk lichter dan de gewichten die ze in de sportschool gebruikte. ‘En zelfs dan lukt het me soms niet om de workout af te maken, wat heel demoraliserend is’, zegt ze.
Ze voelt zich futloos. ‘M’n rug doet pijn van al het zitten. Ik eet, zit in bed Netflix te kijken en voordat je het weet is er weer een dag voorbij zonder dat ik heb getraind. Dan ga ik me zorgen maken of ik ben aangekomen en of ik ooit weer het niveau van vroeger zal behalen.’
Neerwaartse spiraal
Het kan heel frustrerend zijn om te zien hoe je lichamelijke prestaties achteruitgaan na slechts een paar weken niet trainen, zegt sportpsycholoog Hill. Je komt snel in een neerwaartse spiraal terecht waardoor je niet naar buiten wil en nog zwakker wordt. ‘Op zo’n moment moet je echt even heel diep graven en aanpassingen bedenken, lichamelijke beweging die je wel echt fijn vindt. Als je een nieuwe routine kunt ontwikkelen, kan dat je in de toekomst in soortgelijke situaties weer helpen.’
Hoewel Lynne haar routine graag weer wil oppakken als de sportscholen opengaan, ziet ze het niet zitten om meteen meerdere keren per week te gaan. Vanwege het coronavirus is ze huiverig voor situaties waarin veel mensen bij elkaar zijn in een binnenruimte. ‘Ik ga denk ik nooit meer ’s avonds naar de sportschool; dan is het echt veel te druk. Het is de bedoeling dat iedereen de machines schoonmaakt na gebruik, maar zo veel mensen hebben daar schijt aan.’
Maar buiten het spitsuur zal ze het risico desondanks nemen – voor haar geestelijke gezondheid.