Het is hét grote evenement van de personeelsportvereniging SPR: het jaarlijkse volleybaltoernooi. Al 48 jaar lang. En Gerrit Hartman helpt al net zo lang bij de organisatie. Ooit als personeelslid van de RUG: aanvankelijk bibliothecaris van het voormalige Botanisch Laboratorium en later beheerder van het Biologisch Centrum in Haren.
Sterker nog: hij mist het sporten en daarom zijn er plannen om mee te doen aan de SPR-uren voor gepensioneerden. ‘Dat is beslist geen bejaardengymnastiek!’ zegt hij met zijn wijsvinger in de lucht.
Sport en volleybal. Het is is alles voor Hartman. Niet voor niets werd hij zelfs erelid van de sportvereniging. ‘In de tijd dat ik werkte als bibliothecaris speelde ik in het volleybalteam van de SPR. We speelden in de regionale competitie! Al waren we geen echte topsporters.’
Strafcommissie
Hij vertelt over de tijd dat hij met het openbaar vervoer naar wedstrijden moest. Hoe je dan te vroeg was en de tijd moest doden. ‘Dan zocht je een café op. En ja, dan ga je geen koffie bestellen! Eén keer stopte de bus voor de kroeg en daar moesten we een uur wachten. We maakten het zo bont, dat we bijna geen bal raak sloegen. Dat kostte ons een bezoekje aan de strafcommissie.’
Het is alweer dertig jaar geleden dat hij zijn laatste wedstrijd speelde, nadat een ongeluk zijn carrière tot een vroegtijdig einde bracht. ‘Tijdens een wedstrijd landde ik na een sprong met mijn borstkas op een bank. Een aantal ribben was gekneusd of gebroken. Ik heb daar meer dan een jaar last van gehad en geen wedstrijd meer gespeeld.’ Hij valt even stil.
Hij kreeg het idee voor een jaarlijks terugkerend toernooi. ‘Het begon als een vriendschappelijk wedstrijdje tussen het Botanisch Laboratorium en het Zoölogisch laboratorium. Maar ik kreeg zo veel positieve reacties! Mensen vonden het leuk om elkaar buiten de normale werkzaamheden om te leren kennen en als een team samen te werken. Achtenveertig jaar later hoor je dat nog steeds: daar haal ik mijn plezier uit.’
Stencilmachine
Er veranderde wel het een en ander. De programmaboekjes worden niet langer met een stencilmachine gedrukt. En de promotie ging dit jaar voor het eerst digitaal. Geen posters meer op de aanplakborden. ‘Ach, zo maak je nog eens wat mee. Ook de locatie is veranderd: vanaf de tweede editie werd het georganiseerd op het Sportcentrum. Toen zag je duidelijk dat het leefde onder de werknemers: ze huurden zaaltjes om zich voor te bereiden. Dat is mooi om te zien.”
Hij wil de vijftigste editie nog organiseren. En dan is het tijd om het stokje over te dragen. Maar niet aan zo maar iemand. ‘Als je al die jaren zoveel van jezelf erin gestopt hebt, wil je graag iemand vinden die met diezelfde passie verder gaat.’
Op naar de finale‘Los!’ Het is de beginkreet van de poulewedstrijden van het SPR Volleybaltoernooi op het Sportcentrum. De rest van deze woensdagavond klinkt het fluiten van scheidsrechters en groot applaus als er gescoord wordt. De organisatie? Loopt gesmeerd. Organisatoren Gerrit Hartman en Piet Dijkema houden alles in de gaten vanuit het wedstrijdsecretariaat in de Struikhal: de Statler en Waldorf van de SPR. Scheidsrechters komen wedstrijdbriefjes afgeven, deelnemers betalen hun bijdrage. Hartman en Dijkema kennen iedereen en maken met iedereen een praatje. Zoals Kristien Piersma, die tussendoor komt kijken of haar team CIT doorgaat naar de finale woensdagavond. Er staan nog een paar wedstrijden op de rol. Een snelle berekening van Hartman leert dat een finaleplaats nog niet zeker is. Maar aan het eind van avond is duidelijk dat Piersma zich op mag maken voor de finale van woensdag avond. Team CIT neemt het in de categorie geoefende teams op tegen SRON 1 en It giet oan. Bij de recreatieve teams gaat de strijd om de beker tussen FB Flyers, Moleculaire Farmacologie 1, Moleculaire Celbiologie, Mariene Biologie, Netvreugd en SRON 2.
|