Student sterrenkunde straalt bij Donar
Blokken en blocken
Sjoerd Koopmans combineert het basketballen bij topclub Donar met een studie sterrenkunde.
Met ongeveer tien trainingen en twee tot drie wedstrijden per week, aangevuld met een fulltime studie, kan hij niet anders dan heel gedisciplineerd leven.
Met Donar is hij ook in Europa actief. Deze week reist hij naar Lissabon, in januari naar Sofia in Bulgarije en Krasnojarsk in Rusland.
Bij Donar speelt hij samen met zes andere Nederlanders, vijf Amerikanen en een Kroaat.
In zijn jonge jaren legde hij flink wat fietskilometers af tussen thuis, school en trainingen. De verloren energie compenseerde hij met flink wat sneetjes brood.
Volgens Anjo Mekel, assistent-coach bij Donar, denkt hij af en toe nog te veel na in het veld. Iets wat hij vaker ziet bij intelligente spelers.
Leestijd: 6 minuten (1242 woorden)
Als klein jongetje was Sjoerd Koopmans (19) al verzot op basketbal. Bij wedstrijden van Donar, toen nog MPC Capitals, had hij een vast stoeltje vóór de fanatieke supporters met trommels. En op zijn achtste sloot hij zich gelijk aan bij de basketbalvereniging in Haren. Balgevoel had hij al, want thuis had hij al vele uren gebasketbald met broer Ate. De kleine Sjoerd werd meteen in een hoger team gezet en kwam tussen de oudere jongens terecht.
Anno 2016 is hij opnieuw een van de ‘broekies’ van het team. Sinds dit seizoen is Koopmans een vast onderdeel in de selectie van Donar. Dat betekent: één tot twee keer per dag trainen, wedstrijdbesprekingen, videoanalyses en natuurlijk wedstrijden spelen. In de Nederlandse competitie, maar ook in de FIBA Europe Cup. Zo staat woensdagavond de uitwedstrijd tegen het Portugese Benfica op het programma.
Gigantisch veel brood
Op zijn dertiende kwam Koopmans in de jeugd van Donar terecht, die later opging in het Regionaal trainingscentrum Noord. Daar doorliep hij alle teams tot Onder de 20. ‘Ik trainde elke middag en daarnaast drie keer per week ook ’s ochtends. Het was echt een opleiding om een betere basketballer te worden. Ik fietste in die tijd wat af. De trainingen waren in de ACLO, in Groningen-Noord, ik woon in Groningen-Zuid en ging in Haren naar school.’
‘Gigantische hoeveelheden brood werkte ik dan ook naar binnen’, lacht de student vervolgens. ‘Drie bij het ontbijt, zeven voor op school en dan nog twee vóór de training. Aangevuld met een goede avondmaaltijd.’ Natuurlijk was hij soms vermoeid: ‘Ik moest m’n energie goed verdelen en dat doe ik nog steeds. Gelukkig faciliteerde het Zernike College dat ik toetsen kon inhalen en lessen mocht missen.’
Amerikaanse interesse
Twee jaar geleden mocht Koopmans op zeventienjarige leeftijd zijn debuut maken voor het eerste team van Donar. Tegen Aris Friesland zat hij op de bank, toen de toenmalige coach, de Kroaat Ivica Skelin, luid zijn naam riep. ‘Ik sprong meteen op en dacht dat ik erin zou komen. Maar het was een misverstand, hij wilde eerst weten welke aanvalsstrategieën ik allemaal kende. Toen ik hem dat had verteld, mocht ik er even later in komen. Dat was heel speciaal, het publiek had door dat een jonge gast uit eigen jeugd zijn debuut maakte en produceerde extra veel lawaai.’
Trivia
Lengte 195 cm
Lengte met armen omhoog 240 cm
Schoenmaat 47,5
Skills drive naar de basket, verdedigend positiespel
Voorbeeld Kevin Durant (VS, Golden State Warriors)
Bijnaam Shamrock (klavertje). ‘Vanwege m’n rode haar associeerde teamgenoot Lance Jeter me met Ierland en zo kwam hij bij Shamrock. Nu word ik in de kleedkamer altijd zo genoemd.’
Het einde van het seizoen was toen al in zicht. Hij maakte nog een paar keer minuten, behaalde zijn vwo-diploma en besloot het ruime sop te kiezen. Na de zomer verkaste hij naar Spanje, waar zijn tussenjaar geheel in het teken stond van basketbal. Bij de Canaries Basketball Academy ontwikkelde hij zich, maakte internationale vrienden en hoopte op een studiebeurs voor een Amerikaanse universiteit. Aanbiedingen uit het grootste basketballand ter wereld kwamen er. ‘Maar ik wilde wel een studie op hoog niveau doen. Toen koos ik toch voor een terugkeer naar Groningen.’
Hij trok de stoute schoenen aan en belde zelf naar Martin de Vries, de technisch directeur van Donar. ‘Ik vroeg: “Is het mogelijk om aan te sluiten bij het eerste?” Hij was enthousiast en ook het gesprek met hoofdcoach Erik Braal verliep goed. Ik train bij het eerste en maak af en toe minuten. Daarnaast doe ik wedstrijdritme op bij het Onder de 24-team. Het is echt leven als een prof. De Europese trips en uitwedstrijden worden ook heel goed verzorgd. Ik hoef niet meer zelf m’n boterhammetjes mee te nemen, want de club regelt een pastamaaltijd.’
Vaste speler
‘Het combineren van mijn studie gaat tot nu toe goed. Ik probeer zoveel mogelijk in de werkgroepen te zitten die van 13.00 tot 15.00 uur plaatsvinden, dus heb niet echt een vaste groep. Soms mis ik colleges, dat haal ik dan in met zelfstudie. Zo’n Europese trip is een ideaal moment om daaraan te zitten, je bent toch een aantal uren in het hotel. Soms vraagt een van m’n teamgenoten dan wel: “Wat ben jij nou aan het doen?” Maar als ik dan vertel dat ik sterrenkunde studeer, vinden ze het knap en respecteren ze het.’
‘De combinatie is af en toe wel veel, maar ik heb aan motivatie geen gebrek. Zowel voor basketbal als voor studeren kan ik me gemakkelijk opladen. Of ik nog een Amerikaanse droom heb? Daar heb je de NBA, dat is onhaalbaar. Dan moet je langer zijn dan twee meter en een meter hoog kunnen springen. Bij Donar ben ik nu nog een van de jongsten van het team en speel ik nog niet zoveel, maar uiteindelijk wil ik uitgroeien tot een vaste selectiespeler. Eentje die bij de starting five zit, of als eerste wissel nog steeds een halve wedstrijd speelt.’
Trots op Sjoerd
Anjo Mekel, assistent-coach bij Donar, kent Koopmans al zeven jaar. ‘Dat is sinds we hem bij de Basketball Academy – wat tegenwoordig het Regionaal trainingscentrum Noord is – op twaalfjarige leeftijd op de radar hadden. Het is een geweldige gast, waar nooit iets op aan te merken is. Hij is totaal niet van de smoesjes, ik denk dat hij in al die jaren maar een paar keer een training heeft gemist. Een jongen met een bovengemiddeld talent en ook een bovengemiddeld intellect. Laatst stond er een wiskundige formule in de Volkskrant. Ik snapte het niet, hij lachte erom.’
‘Het is heel bijzonder dat hij het studeren en basketbal weet te combineren. Basketbal moet bij hem vooropstaan, hij kan echt niet zomaar een verplichting bij ons afzeggen. Toch weet hij het te combineren. Wel denk ik dat de regelingen voor topsporters aan de RUG nog beter kunnen. Als je kijkt in Amerika, of in andere landen, dan missen we hier nog cruciale stappen. Er zijn voorbeelden van topsporters die aan de RUG gemiddeld genomen twee jaar doen over één studiejaar, dat kan anders.’
‘Een uitzonderlijk talent is Sjoerd niet. Hij werkt hard, speelt effectief en moet zich focussen op de positie van shooting guard, al is zijn schot daar nog niet genoeg voor. Daar moet hij aan werken. Zijn intellect zit hem ook af en toe in de weg. Dan wil hij dingen te veel beredeneren, waar je soms moet ingaan op je instinct. Tijdens de training was hij af en toe wat dromerig en afwezig. Riep ik het team bij elkaar en maakte ik de standaardgrap: “Wie wordt er als eerste gewisseld?” – “Sjoerd!”, klonk het dan. Maar met zijn onderkoelde humor weet hij met zulke dingen heel goed om te gaan.’
‘Het maakt me trots dat hij het eerste team heeft gehaald, dat lukt in elke lichting misschien maar één van de twaalf. Nu is het zaak voor hem om aan te haken en zich te blijven ontwikkelen, hij kan nog genoeg groeien en laat ook zien beter te worden. Binnen het team kent hij z’n plek, maar staat hij tegelijk z’n mannetje en hoort hij erbij. Hij heeft wel de potentie om uit te groeien tot een vaste waarde.’
Anjo Mekel is assistent-coach bij Donar en voormalig hoofdtrainer van het Regionaal trainingscentrum Noord