Woonboot, concerthuis, tuinhuis
Raad eens waar ik woon
Tent
Ronald Goor (r.) geneeskunde, Utrecht
Ronald Goor was al drie maanden op zoek naar een kamer toen hij uiteindelijk besloot dat kamperen in een tent beter is dan dakloos zijn. Toen hij zijn grootouders vroeg of hij hun tent mocht lenen, waren die verre van verbaasd. ‘Ze hadden zelfs een dag eerder zelf al het idee om me de tent aan te bieden’, vertelt de Utrechtse geneeskundestudent. Zo belandde hij met bijna twintig andere studenten op een camping in het Stadspark.
Hij geniet enorm van de locatie. ‘Het voelt alsof we in een studentenhuis wonen, maar dan wat verder bij elkaar vandaan.’ Elke avond komen ze bij de picknicktafel bij elkaar zitten.
Elke ochtend neemt Ronald rustig de tijd om zijn dag te beginnen. ‘Vanochtend zat ik in deze stoel met een kop koffie in mijn hand en keek ik naar de zon die tussen de bomen door opkwam. Ik dacht: wow, als dit het studentenleven is, zou ik niet erg vinden.’
Slapen in een tent voelt zelfs een beetje als vakantie. Maar Ronald weet dat het niet langer kan duren dan tot 1 november, want dan gaat de camping op slot voor de winter. ‘Ik weet niet ook hoe het zal vinden als het koud en regenachtig is en de andere campinggasten vertrekken. Dus ik check nog steeds Facebook en alle platforms voor studentenhuisvesting voor een kamer.’
Camper
Emilia Gediga Duitsland, psychologie
Emilia Gediga had nog nooit in zo’n enorme camperbus geslapen, tot ze vorige week naar Groningen verhuisde. Zeven meter lang en van alle gemakken voorzien, biedt het gevaarte plaats aan vier personen tegelijk. Maar de psychologiestudente heeft het helemaal voor zichzelf, dankzij haar buurman die haar de camper niet alleen leende, maar haar ook nog eens vanuit hun woonplaats in Duitsland, driehonderd kilometer verderop, naar Groningen reed.
‘Het ding is: ik kan wel autorijden, maar deze camper is zo zwaar, dat ik een groot rijbewijs zou moeten hebben.’
Omdat de camper op een half uur fietsen van de campus is geparkeerd, op een camping buiten Groningen, volgt ze haar colleges meestal online. Dat voelt wel eenzaam, zegt ze. ‘De meeste mensen hier zijn ouder dan ik en het voelt ook niet of ik deel uitmaak van de stad. Dus ik hoop dat ik snel een plek vind in de stad.’
Woonboot
Gekko Ioancio Roemenië en Hongarije, geneeskunde
Wanhopig op zoek naar een kamer, solliciteerde geneeskundestudent Gekko Ioancio op zoveel advertenties, dat hij was vergeten om wat voor woonruimte het ging, toen de vorige huurder hem vroeg om langs te komen. ‘Toen ik hier kwam en het een woonboot bleek te zijn, was mijn eerste reactie: wow, wat een gave plek. En het is nog ruim ook.’
Gekko was verbaasd, maar twijfelde niet of hij zo dicht bij de natuur wilde wonen. ‘In Roemenië woonde ik in een huis naast het bos, dus als ik hier wakker word en de eenden hoor rondspetteren, geeft me dat een heel fijn gevoel.’
Al wordt de woonboot omringd door eenden en egels, het is aangemeerd in de stad. Gekko heeft dan ook geen zin om snel te verhuizen. ‘Ik ben hier gewoon veel te gelukkig.’
Vera
Paul Racaru (r.) Roemenië, gamedesign
De Roemeense student Paul Racaru maakt graag elektronische undergroundmuziek, maar hij had nooit verwacht dat hij zijn studentenleven zou beginnen in het iconische concertgebouw Vera. ‘Het is inspirerend en ik heb het gevoel dat er op het gebied van kunst veel te leren valt.’
Het is niet dat hij er zelf voor koos om hier te wonen. Hij kon al sinds april geen kamer vinden en dus had hij geen andere optie dan een beroep te doen op het couchsurfing-initiatief van Shelter Our Students (SOS). En hij had het geluk dat Vera hem, samen met andere studenten, onderdak bood. Op de plek waar anders bezoekende artiesten worden ondergebracht.
De student gamedesign aan de Hanzehogeschool kan bij Vera slapen tot er optredens op het programma staan. Toch gaf hem dat wat tijd om een vaster onderkomen te vinden. Hij heeft namelijk al wel een ander plekje bemachtigd, maar dat is maar voor twee maanden, dus zijn huizenjacht zit er nog niet op.
Tuinhuis
Janet Mguni Tsjechië, kunstgeschiedenis
Voor Janet Mguni ging het buitengewoon makkelijk om in Groningen een kamer te vinden. De studente kunstgeschiedenis uit Tsjechië ging al in mei op zoek naar een kamer toen er nog ‘zo veel opties’ voor haar waren. Iedereen zat toen immers thuis-thuis. Ze had in no-time deze plek gevonden. ‘De vorige huurder had de advertentie al drie of vier keer op Facebook gezet, omdat niemand reageerde.’
‘Deze plek’ is een houten hutje in een tuin vol weelderige planten en kwetterende vogels. Al is het zeker niet groot, de plek heeft alles wat een studentenhartje begeert, inclusief ingebouwde keuken en een douche. Janet moest wel creatief zijn om elke beschikbare centimeter te benutten: ‘Je kunt hier geen bank kwijt, dus heb ik dit lage tafeltje gekocht, zodat ik op het tapijt kan zitten zoals ik deed toen ik in Japan studeerde.’
Janet houdt vooral van het dakraam en de betonnen muur in loft-stijl. ‘Iedereen is altijd verbaasd als ze hier komen. Het is zo anders dan andere studentenplekken.’
Janet moet af en toe wel de bijen en spinnen wegjagen, maar ze is blij met haar tuinhuis. ‘Ik heb iets voor mezelf en het is hier rustig en mooi.’
