Verenigingen als smeltkroes
Alles in de mix
Door Yuling Chang
By Yuling Chang
Yuling Chang
Hellenic Student Association
Het begon allemaal met een observatie van Marios Lazarou (26), een derdejaars geneeskundestudent: ‘Mensen zijn niet bekend met de Helleense cultuur, maar ze zijn er wel in geïnteresseerd.’ Er zijn zo’n zeshonderd Griekse en Cypriotische studenten in Groningen, schatte hij, en die wilde hij bij elkaar brengen om hun cultuur aan anderen te introduceren.
Al snel had hij een team van vijf bestuursleden gevormd met zichzelf als voorzitter en had hij veertig studenten gerekruteerd voor vijf commissies. De Hellenic Student Association begon met een kleinschalig evenement – een ‘meet and Greek’ in een café, waar ze bier wilden drinken en naar Griekse en Cypriotische muziek wilden luisteren.
In de rij
‘Het moest ontspannen en informeel zijn. We verwachtten maximaal honderd deelnemers’, vertelt public relations officer Andrea Pantelide (21), tweedejaars wiskunde en economie.
Maar het liep een beetje anders, vult bestuurslid intern en tweedejaars geneeskunde Sonia Kakoulli (21) aan. ‘Er stonden ongeveer tweehonderd studenten in de rij. Het evenement had om middernacht zullen eindigen, maar het duurde tot half vijf ’s ochtends. En dat was alleen omdat de eigenaar wilde sluiten, anders had het nog wel langer geduurd.’
Internationals
Veel van de aanwezigen waren niet eens Grieks of Cypriotisch. ‘Ik was verrast hoeveel niet-Helleense studenten geïnteresseerd zijn in onze cultuur’, zegt Andrea. Nu komt één op de vijf leden uit andere landen. ‘Bij sommige evenementen hadden we zelfs een derde internationale aanwezigen’, zegt Marios.
En dat was altijd het doel, zegt Andrea. ‘We verplaatsen de Helleense samenleving niet naar Groningen; we verspreiden de cultuur.’
Korean Student Association
‘We spreken geen Koreaans tijdens onze vergaderingen, omdat we een Kazach en een Nederlander in ons bestuur hebben’, zegt tweedejaars natuurkunde Jitae Na (22), voorzitter van de Korean Student Association.
Engels is ook de voertaal tijdens evenementen en voor alle externe communicatie. ‘We willen dat iedereen die geïnteresseerd is in de Koreaanse cultuur zich welkom voelt’, zegt hij.
Pandemie
De vereniging stond niet altijd open voor buitenstaanders. Maar vorig jaar werd de club bijna opgeheven, omdat er niet genoeg Koreanen in Groningen waren. ‘Tijdens de pandemie waren er bijna geen Koreanen hier’, zegt Jitae. ‘De meesten waren teruggegaan naar huis en de uitwisselingsstudenten kwamen niet of stelden hun plannen uit.’
Het vorige bestuur wilde de handdoek in de ring gooien, maar Jitae stak daar een stokje voor en nam het over. ‘Dit is mijn cultuur. Ik kon niet zomaar achterover leunen en de Koreaanse vereniging laten verdwijnen’, zegt hij.
Uitwisselingsstudenten
Jitae kwam in 2019 naar Groningen en daarvoor ging hij zes jaar naar de middelbare school in Nieuw-Zeeland. Doordat hij al zo lang weg is uit zijn land, voelt hij zich nog sterker verbonden met de Koreaanse cultuur. ‘Het maakt niet uit hoe lang ik in het buitenland woon, ik ben nog steeds Koreaans. En ik wil andere Koreanen helpen zich op hun gemak te voelen in Groningen.’
Veel Koreanen komen hier naartoe op uitwisseling voor één of twee semesters. ‘Maar ik ontmoet zelden iemand die hier zijn hele studie doet’, zegt Jitae. ‘Dat betekent dat we elk semester bestuursvacatures moeten opvullen. En elke keer moet ik opnieuw uitleggen hoe we werken. Dat is niet bevorderlijk voor de ontwikkeling van de organisatie.’
K-pop
En dus besloot hij de Koreaanse vereniging open te stellen voor iedereen. ‘Anders zouden we ten dode opgeschreven zijn.’ Nu is hun missie niet alleen om Koreaanse studenten in Groningen te ondersteunen, maar ook om een plek te bieden aan iedereen die de cultuur wil ervaren.
Dat heeft goed uitgepakt, zegt hij, en het was ook een openbaring: ‘Ik was verrast hoeveel Europese studenten geïnteresseerd zijn in onze cultuur – ze houden van K-pop, Koreaans eten en ze willen op uitwisseling naar Korea’, vertelt hij. ‘We zijn weer helemaal terug.’
African & Caribbean Students Association
Als je op de kaart kijkt, liggen het Afrikaanse continent en het Caribisch gebied duizenden kilometers uit elkaar. Er zijn zelfs nauwelijks directe vluchten tussen de twee gebieden. Maar toch zitten studenten uit deze delen van de wereld in Groningen bij één vereniging.
‘Er zijn weinig Afrikanen in Groningen, maar nog minder Caribische mensen’, legt secretaris Tolani Oladejo (19), tweedejaars Europees recht, uit. ‘Het is erg moeilijk voor hen om een Caribische gemeenschap te vormen als we hen er niet bij betrekken.’
Culturele overeenkomsten
Samen bestaan Afrika en het Caribisch gebied uit zeventig landen. ‘Maar we hebben sterke banden vanwege onze geschiedenis van kolonisatie’, zegt sociaal coördinator Sonia Uwase (23), een derdejaars student planologie uit Rwanda. ‘We delen veel culturele overeenkomsten, wat het gemakkelijker maakt om elkaar te begrijpen.’
En dus besloot de vereniging vorig jaar om Caribische studenten op te nemen en haar naam te veranderen.
Steun
De evenementen die ze organiseren zijn niet alleen bedoeld om vrienden te maken, maar ook om de bezoekers wijzer te maken. ‘We hebben bijvoorbeeld een debat georganiseerd over hoe het is om een zwarte vrouw te zijn in een overwegend witte samenleving. We bespraken de uitdagingen die dat met zich meebrengt, deelden onze ervaringen en steunden elkaar’, zegt Sonia.
Ze besteden veel aandacht aan mentale gezondheidsproblemen. ‘Dit zijn onderwerpen die vaak moeilijk te bespreken zijn in andere gemeenschappen. Anderen begrijpen dat niet goed.’
Tolani weet hoe het is om als zwarte vrouw in een witte maatschappij te leven. Hoewel ze is geboren in Ierland en de Ierse nationaliteit heeft, zijn haar beide ouders afkomstig uit Nigeria. Hier in Groningen gaat ze het liefst om met Afrikaanse en Caribische studenten. ‘Ik voel me meer thuis bij deze studentenvereniging, waar ze me begrijpen en waar ik mensen tref met wie ik me verbonden voel.’