Ouder
het komt me de strot uit
maar ik moet het accepteren:
ik verlies steeds dagen
maar ik moet het accepteren:
ik verlies steeds dagen
totdat ik niets nieuws meer kan leren
of iets ouds moet eruit
of iets ouds moet eruit
dat ook het verlangen naar opwinding oud wordt
daarna achterhaald
en ik ernaar verlang te herkennen
daarna achterhaald
en ik ernaar verlang te herkennen
dat er mijn kinderen zijn, en hun kinderen
en ik me blijf afvragen:
wat is er met mijn moeder gebeurd
en ik me blijf afvragen:
wat is er met mijn moeder gebeurd
dat ik gezichten ga verliezen
tot er alleen een vrouw overblijft
gehuld in klinisch wit
tot er alleen een vrouw overblijft
gehuld in klinisch wit
die mijn broodje komt smeren en vraagt
heeft u uw medicijnen al gehad?
heeft u uw medicijnen al gehad?
Lilian Zielstra
Dit is het tweede gedicht van Lilian, RUG-Huisdichter 2013-2014.
Foto Reyer Boxem