Hij woont er weliswaar nog geen twee weken, maar zijn kamer boven café de Koffer is keurig aan kant. ‘Het is helemaal niet rock-’n-roll’, verontschuldigt Van der Wielen zich terwijl hij koffiezet. ‘Maar ik ben eigenlijk heel erg opgeruimd.’ Onderzetters heeft hij nog niet, dus om zijn tafel te sparen gebruikt hij het boek van de Franse filosoof Jacques Derrrida maar als zodanig. ‘Derrida komt altijd van pas’, merkt hij op. ‘Ook als je in college nog eens een discussie goed in de war wilt gooien. Hij is een van mijn favoriete auteurs.’

Dat is een behoorlijk statement, gezien de indrukwekkende hoeveelheid boeken met minstens even indrukwekkende namen die hij onder zijn raam heeft opgestapeld. Hij houdt van lezen, stelt hij ten overvloede. Niet voor niets begon hij drie jaar geleden aan een studie literatuurwetenschappen in Utrecht. De toenemende drukte met de band deed hem echter besluiten die studie na een jaar, waarin hij al zijn punten haalde, te stoppen en terug te keren naar het Noorden. ‘Ik zat die tijd echt in elke trein die tussen Utrecht en Groningen reed, ik moest een keuze maken.’

‘Het is af en toe net koorddansen’
Dat was inmiddels anderhalf jaar na de oprichting van Orange Skyline. Samen met zijn jongere broer Niels en buurjongen Mart Atema besloot hij in 2009, na een bezoek aan het laatste concert van Oasis in Nederland, een band te beginnen. ‘Maar omdat we geen van allen nog muziek konden maken, was dat eigenlijk drie jaar kut met peren op de zolder van Marts ouders. Pas in 2012 durfde Benus, die voor zijn moeder trouwens gewoon Simon Christiaanse heet, met ons gezien te worden’, lacht de zanger. ‘Hij kon het namelijk al wel.’

Even geen muziek

Na zijn terugkomst uit Utrecht woonde Van der Wielen eerst een tijdje bij zijn ouders in Zuidlaren en werkte bij een pizzeria. Daarna begon hij een studie in Groningen, ditmaal kunsten, cultuur en media. Binnen de studie koos hij voor de kunstdisciplines literatuur en film. Geen muziek dus. ‘Nee, dat doe ik bewust niet’, legt hij uit. ‘Ik ben al zoveel bezig met muziek, als ik het ook zou studeren, wordt het te veel.’

‘Niels zit op het conservatorium, dus die moet af en toe na een lange dag met de band ook daar nog dingen voor doen. Hij kan soms even geen muziek meer horen of zien, zegt hij. Ik heb dat niet. Voor mij is studeren een hobby. Als ik te veel met muziek bezig ben, duik ik in de boeken, en als ik te veel studeer, kan ik vluchten naar de muziek. Dat vind ik heerlijk!’

‘Het is af en toe net koorddansen’, vindt Van der Wielen. ‘Je moet balans zien te vinden. En misschien donder je er een keer af, maar soms is dat ook het beste dat je kan overkomen. Weet je, ik weet van elke dag tot 9 januari waar ik aan toe ben. Ik ben nog nooit zo druk geweest als afgelopen jaar, maar heb ook nog nooit zo weinig stress gehad. Het is een kwestie van plannen, bovendien worden we ook goed ondersteund door een manager, een booker… in totaal zes man.’

An Introduction

Het tastbare resultaat van dat harde werk prijkt naast hem op de schouw, het eerste echte album van Orange Skyline: An Introduction. Van der Wielen pakt het erbij. ‘Net uit het plastic gehaald. Over een paar dagen komt hij officieel uit, maar wij hebben er vast eentje gekregen.’ De papieren cd-hoes heeft een opvallende, caleidoscopische zwart-wit-cover. ‘Een typische cover’, meent hij. ‘Maar de achterkant is ook interessant!’

‘Soms zingt hij zijn bood-schappenlijstje’
Hij draait de hoes om en staat op om een boek uit de kast te pakken. ‘Kijk, die achterkant en de rug hebben we gebaseerd op van die oude Franse pocketboeken. Met een auteursfoto in de bovenhoek en daarnaast een flaptekst, en de titel op de rug die je van beneden naar boven leest, in plaats van andersom, zoals in de rest van de wereld. Als we wat meer albums hebben gemaakt, springen ze er dan mooi uit in een rij cd’s.’

Een uitstapje naar de literatuur. ‘Dat soort inside grapjes vind ik mooi. Als je muziek maakt, moet het aan de oppervlakte voor iedereen leuk zijn, maar daaronder moeten wel meerdere lagen zitten. Die hoeven niet vast te liggen of alleen voor mensen te zijn die heel veel boeken gelezen hebben. Maar er moet toch wat extra’s zijn om het interessant te houden, ook over twintig jaar nog.’

Visitekaartje

Niets is toevallig, zoveel is duidelijk. Ook de zes nummers die op het album staan zijn verre van willekeurig. ‘Die nummers op dit album laten een beetje het kleurenpalet van de band zien, het is ons visitekaartje. Maar inclusief de tracks die we niet opgenomen hebben, hebben we denk ik in totaal wel zo’n 150 nummers geschreven’, vertelt Van der Wielen.

‘Vaak is het Niels die met een rifje of melodietje komt. Dan zingt hij onzinwoorden of soms zijn boodschappenlijstje om te laten horen hoe het dan zal klinken. Samen met Mart en Benus werkt hij vervolgens de muziek uit. Ik houd me daar minder mee bezig.’

Als de muziek in grote lijnen af is, volgt de tekst. Die wordt meestal geschreven door de gebroeders Van der Wielen, die elk hun eigen stijl hebben. ‘Niels schrijft vaak wat meer belevend en ik wat meer beschouwend. Ik vind het leuk te schrijven over dingen in de muziekwereld, een beetje meta, muziek over muziek.’

I Don’t Mind by Orange Skyline

Rolling Stones

Vervolgens bepaalt de band welke nummers ze willen opnemen. Daarvoor moet een selectie gemaakt worden, want studiotijd is duur, ‘maar noodzakelijk als je muziek écht strak wilt laten klinken’, aldus de muzikant. ‘Dan maken we allemaal een lijstje met nummers die we willen opnemen. Dat vinden we heerlijk, vooral Benus. Die ziet al voor zich hoe de volgende albums zullen zijn.’

Die albums zullen vanzelf gaan komen, denkt Van der Wielen. Want als het aan hem ligt, houdt Orange Skyline het net zo lang vol als de Rolling Stones. ‘Maar dat zal niet makkelijk zijn, zeker niet met hun levensstijl.’ Wat dat aangaat kunnen ze nog een voorbeeld nemen aan de Kaiser Chiefs, bij wie ze vorig jaar in het voorprogramma speelden. ‘Dat zijn gewoon rustige, vriendelijke mensen, net als veel andere grote bands. Je kunt het best lang volhouden in de muziek, zolang je jezelf niet te veel afpeigert.’

Of Orange Skyline over vijftig jaar nog actief zal zijn, valt te bezien, maar dat is nu nog niet aan de orde. Op dit moment trekken ze samen met Rondé en Emil Landman door Nederland als 3FM Serious Talent on Tour. Op zondag 27 september staan ze op Plato Planet in de Oosterpoort, waar ze hun debuutalbum presenteren. ‘Maar ook spelen we nieuw materiaal, er komt een vette lichtshow. Kortom: het wordt heel gaaf!’