Meer dan honderd KEI-lopers verblijven deze week in een tent of oefenruimte. Zowel in het centrum van de stad, als wat verderop in het Stadspark. Volgens Joost Warmerdam van USVA kozen zo’n zeventig KEI-lopers voor een plekje op de vloer van het USVA-gebouw in het centrum van de stad.
Ze leggen hun van huis meegenomen luchtbedje neer in een vrouwen- of mannenslaapzaal, delen een paar wc’s en drie douches. ‘Soms moeten we op onze beurt wachten in de badkamer, maar niemand geeft daar echt iets om’, zegt Hiddo (18), een toekomstig student fysiotherapie.
Oefenruimte
Hiddo koos deze plek vanwege de lage prijs en de centrale locatie. Zijn vriend Iska (19) – de twee leerden elkaar kennen in de gedeelde ‘slaapkamer’ – kwam hier om dezelfde reden heen. Beiden slapen in wat normaal een oefenruimte is van USVA voor voorstellingen.
Moe, maar vrolijk genieten de twee van een ontbijtje. Door de ongebruikelijke omgeving bloeien vriendschappen op in een mum van tijd. ‘Normaal gesproken feesten we tot vijf uur in de ochtend, dus het zijn korte nachten. Maar we slapen goed’, legt Iska uit.
En ja, jonge, dronken mannen snurken. Maar je bent toch te moe om daar last van te hebben, stelt Julyan van der Werff (20), aankomend student bewegingswetenschappen. ‘We komen na een lange nacht de kamer in en vallen dan direct op het matras, vaak nog helemaal aangekleed. Het enige probleem is dat er weinig ruimte is tussen de bedden. Daardoor moeten we soms over mensen heen stappen.’
Onafscheidelijk
In het vrouwenvertrek is de situatie vrijwel hetzelfde. ‘Er is zo weinig ruimte, dat je al je zintuigen moet gebruiken om te voorkomen dat je iemand raakt’, zegt Anna (18). Zij en haar slaapbuurvrouw raakten meteen bevriend en zijn nu onafscheidelijk.
Dat ze de badkamer delen met de jongens vinden ze geen probleem. Wel moeten ze soms koud douchen, omdat de boiler het aantal studenten niet aankan. ‘En in onze kamer hebben we maar vier stopcontacten voor dertig mensen’, voegen de meiden eraan toe.
Om inbraak en diefstal te voorkomen, sluit USVA de slaapvertrekken tussen één uur ’s middags en negen uur ’s avonds. Lastig voor mensen die het liefst overdag douchen, of die gewoon even op hun matrasje willen bijkomen. ‘In plaats daarvan moeten we de dag in een café doorbrengen, wat behoorlijk duur kan zijn. Toch vinden we de sociale omgeving hier heel leuk’, besluit Anna.
Plensbuien
In het hart van het Stadspark huisvesten drie grote tenten zo’n zestig KEI-lopers. De houten vloeren van de tenten kraken als de zombie-achtige figuren langzaam uit het donker opdoemen. In het tentenkamp lijkt de sfeer een stuk brakker dan bij USVA.
Na alle plensbuien lekt een beetje regenwater door het tentdak en sommige studenten krijgen het ’s nachts koud. ‘Maar over het algemeen zijn we vooral te dronken om iets te voelen’, zegt Hugo van Maanen (18) met een vermoeide glimlach.
Ontbijtje
Zijn feestavond eindigde pas om zeven uur ’s morgens, wat verklaart waarom hij weinig trek heeft in een ontbijtje. Het eten wordt even verderop onder een afdakje in een grote koelkast bewaard. De studenten bewegen zich langzaam voort en wachten op hun beurt voor een van de vier naastgelegen wc’s en douches. Aangezien hun verblijf de hele dag open is, hebben zij geen haast.
‘Het is maar tien tot vijftien minuten fietsen naar het centrum, dus we vinden de afstand niet te groot’, zegt Danee Rolfes (18). Tussen de tenten scharrelen kippen, op zoek naar een maaltje. Insecten verzamelen zich rond de overblijfselen van het ontbijt.
‘Wij vinden het hier fijn. Het is hier leuk en gezellig. Dat is waarom we voor de camping kozen, in plaats van een kamer in het centrum. Bovendien is het goedkoper.’