Hoi Peter, ben je weer wat hersteld van afgelopen weekend?

‘De spieren zijn nog wel een beetje stijf. Mentaal had ik vooral maandag nog een katertje. Nadat ik op de vijf kilometer ‘DQ’ (disqualified, red.) achter mijn naam kreeg, kwam ik toch een beetje in een neerwaartse spiraal terecht.’

Neem ons even mee door het hele toernooi. De vrijdag was vast een topdag?

‘Ik wist dat mijn 500 meter goed was, dat er wat te halen viel. Daar probeerde ik bewust niet al te veel mee bezig te zijn, want dat ging eerder al eens ten koste van mijn uitvoering. Ik reed 36,6. Twee weken daarvoor was ik nog sneller, dus ik twijfelde wel even. Maar uiteindelijk mocht ik het podium op. Dat was voor mij überhaupt de eerste keer tijdens een NK voor senioren. Vooral voor de buitenwereld een verrassing, ik wist wat ik kan.’

En dan de vijf kilometer. Je stapte op een blokje?

‘Nee, het was zelfs de pylon aan het begin van de bocht. De ronde ervoor had ik de buitenbocht niet lekker genomen, waarop ik nu besloot hem anders aan te snijden. Toen ik de pylon aantikte, wist ik meteen dat ik gediskwalificeerd zou worden. Toch kon ik me nog vrij snel motiveren een goede tijd te rijden.’

Wat was je tijd?

‘Ik verbeterde mijn persoonlijk record met zo’n 5 seconden naar 6:42. Eigenlijk richt ik me op de 1000 en 1500 meter. Normaal had ik zondag een goede 1500 meter gereden en was ik op basis van het klassement ook nog aan de start verschenen op de tien kilometer. Maar dan die DQ. M’n eigen schuld.’

Beschouw je die 6:42 dan ook als je nieuwe persoonlijke record?

‘In principe is dat voor mezelf nu de time-to-beat, ook al komt ie niet in de boeken. Ik hoop dat ik hem nog een keer kan rijden dit seizoen.’

Hoe zit het met die blokjes? Het gebeurt toch wel vaker dat die worden aangetikt?

‘Nu ga ik maar wat vakken halen’
‘Op de 500 meter mag je in de tweede bocht door de blokjes, mits je zo snel mogelijk terug gaat naar je eigen baan. En op alle afstanden wordt je niet gediskwalificeerd als je een blokje aanraakt wanneer je dreigt te vallen. Van het aanraken van de pylon heb ik ook geen voordeel, het is een stomme regel. Maar hij is er nu eenmaal.’

Je mocht nog wel starten op de 1500 meter, je favoriete afstand.

‘Mijn klassement was natuurlijk al weg. Ik begon in rit 1 en liet meteen mijn tegenstander achter me, dus ik kon niet het duel aangaan of profiteren. Het lukte me niet om boven mezelf uit te stijgen.’

Wat staat er de komende tijd op het programma?

‘Het seizoen was uitgestippeld tot afgelopen weekend. Grote toernooien zijn nu voorbij, maar er ligt nog twee maanden ijs. Het zou zonde zijn om de schaatsen nu meteen in de kast te gooien. Vorig jaar vertrok ik aan het eind van het jaar naar Calgary, nu ga ik maar wat vakken halen.’

Hoe staat je studie ervoor?

‘Het is flink aanpoten. Bij biomedische wetenschappen heb je veel verplichtingen, het is lastig om er iets groots naast te doen. Het verloop van mijn studie gaat dan ook heel langzaam. Ik ben nu derdejaars.’

Gaan we meer horen van Peter Groen op schaatsgebied?

‘Voor de Olympische Spelen moet je je toch specialiseren. Op de 1500 liggen mijn grootste kansen. Maar ik blijf ook zeker all-rounden. Dat de tien kilometer mogelijk verdwijnt? Dat is gunstig voor mij. Afgelopen weekend zeiden ploeggenoten al: ‘Peter op de tien, dat wordt lachen.’ In die zin had ik geluk dat ik hem niet hoefde te rijden. Al had ik dat liever wel gedaan.’