Het was een maandag in februari, de avond voor het statistiektentamen. Groen en Cazemier – vriendinnen vanaf de middelbare school, huisgenoten en studiegenoten – vroegen zich af waar ze in vredesnaam mee bezig waren. ‘De studie bedrijfskunde is erg taai, veel theorie’, legt Groen uit. ‘Die avond zaten we te filosoferen; waar is dit allemaal goed voor?’

Het zou een stuk leuker zijn als ze de theorie in de praktijk toe konden passen, vonden de twee. Waarom niet zelf een bedrijf beginnen? Allebei hadden ze geen idee waarin ze een bedrijf zouden willen beginnen. ‘Maar Hilda heeft nogal een rijke fantasie’, lacht Cazemier. ‘Ze zag het kantoor al voor zich’.

Meer fruit eten

Allebei proberen ze gezond te eten. ‘Ineens bedachten we hoe gaaf het zou zijn als we andere studenten ook meer fruit kunnen laten eten’, vertelt Cazemier. ‘Dus bedachten we Fruitzak, een bezorgservice van zakken fruit.’

Die nacht werkten ze het plan verder uit. Ze wilden een ecologisch bedrijf, dus het fruit moest verpakt worden in papieren zakken, en vervolgens voor een lage prijs worden thuisbezorgd bij studentenhuizen.

De volgende dag – na het tentamen – gingen ze naar de markt om een aantal proefzakken te maken. ‘Voordat we investeringen zouden doen, wilden we weten of het haalbaar is’, vertelt Groen. ‘We onderhandelden bij een marktkraam voor een goede prijs en deelden een paar zakken uit aan een aantal vrienden.’

Het enthousiasme bleef. ‘Veel studenten willen niet een hele zak mandarijnen of een kilo appels kopen, ontdekten we’, vertelt Cazemier. ‘Dus onze Fruitzak, met twee appels, peren, bananen, mandarijnen, kiwi’s en één stuk special fruit is ideaal voor studenten.’

Fietskarren

De twee kochten 440 papieren zakken, regelden twee fietskarren via Marktplaats, maakten visitekaartjes en lieten truien bedrukken. Maar wel allemaal low-budget, in totaal investeerden ze maar 40 euro. ‘Die truien, bijvoorbeeld, hebben we zelf bedrukt’, zegt Groen. ‘Bij de HEMA verkopen ze speciaal papier dat je op je kleding kan strijken. Zonde om dat voor 20 euro bij een bedrijf te laten doen’.

In hun kennissenkring en bij de studentenvereniging maakten ze reclame voor Fruitzak. Tijdens een health-evenement bij de ACLO stonden ze smoothies te maken en toen ze laatst langs Vindicat fietsten, besloten ze daar aan te bellen. ‘We mochten op gesprek komen en hebben ons plan uitgelegd. Misschien gaan ze een e-mail versturen aan alle leden’, vertelt Cazemier trots.

Elke dinsdag gaan de twee samen naar de markt om fruit te kopen. ‘We bezorgen nu iedere woensdagochtend bij zo’n dertig studentenhuizen en dat kan nog net met zijn tweeën. We zijn al aan het kijken of we misschien iemand aan moeten nemen voor de bezorging.’

Aan de deur

Ze bezorgen het fruit niet alleen binnen de grachten van de binnenstad. ‘Nee, dat zou niet kunnen’, zegt Cazemier. ‘Onze service is juist dat we aan de deur bezorgen’. Dus fietsen ze elke woensdag ook naar wijken als Vinkhuizen, Helpman en de Wijert.

Ook voor de prijs hoef je het niet te laten, want voor vier euro krijg je de zak met fruit thuisbezorgd. De prijs van het fruit ligt in de supermarkt tussen de vijf en zes euro. Dat het zo goedkoop is, komt doordat de twee een goede deal met de marktkoopman hebben gesloten. ‘Inmiddels zijn we wel bezig met een groothandel om te kijken of we daar beter in kunnen kopen’, vertelt Groen.

Hoe leuk het ook is, het hebben van een eigen bedrijf kost de meiden veel tijd. ‘Het cliché is zo ongelooflijk waar, eigenlijk ben je er altijd mee bezig’, vertelt Groen. Cazemier heeft er net haar baantje als caissière in de Albert Heijn voor opgezegd, ‘het viel niet meer te combineren’. Gelukkig heeft de RUG begrip voor de ambitie van de twee. ‘Een verplicht werkcollege op woensdagochtend mochten we verplaatsen naar de middag, anders konden we niet meer bezorgen.’

Creatieve oplossingen

Heeft het ze uiteindelijk gebracht waar ze op hoopten, de studie in de praktijk toepassen? ‘Absoluut’, zeggen de twee in koor. ‘Het is ontzettend leerzaam. Telkens moet je creatieve oplossingen verzinnen, bijvoorbeeld toen de fietskar laatst van de fiets viel omdat de bevestiging niet goed vastzat. Een mevrouw kwam nog gillend aangerend, omdat ze dacht dat er een kind in het karretje zat’, vertelt Groen lachend.

‘Je moet steeds vooruit blijven kijken’, zegt Cazemier. ‘Afgelopen week hebben we ons ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en we beginnen een boekhouding bij te houden. We moeten ons voorbereiden op eventuele groei van het bedrijf. Uiteindelijk hopen we van de winst op wereldreis te kunnen, maar vooralsnog investeren we alles wat we verdienen terug in het bedrijf.’