Vechten tegen corona met maar tien bedden op de intensive care
Elena zit vast op Curaçao
Vechten tegen corona met maar tien IC-bedden
‘Ik ben naar de andere kant van de wereld verhuisd en was net m’n leven weer een beetje aan het opbouwen. Ik was hier nauwelijks vier weken toen alles veranderde’, zegt Elena Bensi op Skype.
De RUG-student geneeskunde is momenteel op Curaçao om coschappen te lopen. Door het coronavirus staat haar training op pauze, want het ziekenhuispersoneel wil voorkomen dat co-assistenten ziek worden. ‘Officieel ben ik vrij’, zegt ze. ‘Maar ze vroegen ons om als vrijwilliger mee te helpen bij de gezondheidsdienst en de meeste co-assistenten doen dat ook. Omdat ik een geneeskundestudent bent voelt het als mijn plicht om te helpen waar ik kan.’
Het voelt als mijn plicht om te helpen waar ik kan
Dus dat is wat ze nu doet. Het is haar taak om telefoongesprekken te voeren met mensen die uit het buitenland zijn gekomen. Ze vraagt hen of ze symptomen van het virus vertonen en ze beantwoordt vragen, bijvoorbeeld over quarantaine.
‘Er is veel onduidelijkheid bij deze mensen over hoe ze zich moeten gedragen. Wij vertellen ze over voorzorgsmaatregelen die ze kunnen nemen en we benadrukken waarom het zo belangrijk is om thuis te blijven. Mensen lijden echt onder de onzekerheid die nu heerst. Het is dus heel belangrijk dat we rustig blijven en zorgen dat zij niet in paniek raken.’
Skelet
Het is een enorme verandering in haar werkende bestaan, terwijl ze nog aan het wennen was aan de cultuurverschillen in dit ziekenhuis. ‘Er was een man die naar de spoedeisende hulp kwam omdat hij nauwelijks meer kon ademen. Hij zag eruit als een skelet’, zegt Elena.
‘We kwamen erachter dat hij een vergevorderd stadium van longkanker had. Hij was heel zwak en lag op sterven, maar zijn dochters die bij hem waren wilden absoluut niet dat hij dat te horen kreeg. Ik was gechoqueerd, maar je moet professioneel zijn en hun wens respecteren.’
Veel eilandbewoners hebben diabetes of andere gezondheidsproblemen, vertelt ze. ‘Ik moest een keer huilen op het werk, omdat het zo aangrijpend is om te zien hoe mensen verwaarloosd zijn zonder de zorg te krijgen die ze nodig hebben.’
Het ziekenhuis heeft ook maar weinig middelen. ‘We hebben in totaal tien IC-bedden. Tien! Wat als er hier een grote uitbraak is van het coronavirus? Ik word echt bang van dat idee.’
Bevoorrechte positie
Ze realiseert dat ze een bevoorrechte positie heeft, omdat ze haar stagevergoeding nog krijgt. Veel eilanders zitten nu al enorm in de problemen. Niet iedereen kan het zich veroorloven om in quarantaine te gaan, zoals aangeraden wordt, door armoede en het gebrek aan goede gezondheidszorg. ‘Mensen vragen me soms of ik ze kan helpen om hun baan te houden. Dat breekt m’n hart, want dat ligt buiten mijn mogelijkheden.’
Veel eilandbewoners hebben gezondheidsproblemen
Op dit moment is het nog rustig op Curaçao. Maar het coronavirus is al wel op het eiland, en hoewel er pas acht mensen besmet zijn, is er besloten om de grenzen te sluiten en in lockdown te gaan.
‘Wat me het meest zorgen baart is dat mijn ouders me niet zouden kunnen opzoeken als ik ernstig ziek zou worden. Maar ik ga niet ophouden met werken omdat ik bang ben geïnfecteerd te worden. Ik vind dat het mijn verantwoordelijkheid is om mee te helpen.’
Negatieve gedachten
Elena probeert negatieve gedachten terzijde te schuiven. Gelukkig heeft ze een goede band met de andere geneeskundestudenten en dat helpt haar door deze lastige periode heen. ‘We maken ons allemaal zorgen. Al onze families zijn ver weg, dus we proberen elkaar te steunen.’
De onzekerheid die bij deze crisis komt kijken vindt ze het moeilijkste om mee om te gaan. ‘Niemand weet hoe snel het virus zich hier zal verspreiden, en ik maak me echt zorgen over wat er gebeurt als het aantal besmette personen hier erg stijgt.’